نگاهی به نفوذ فراماسونی به دُبی

 

دبی (دومین امارت هفتگانه امارات متحده عربی در حاشیه جنوبی خلیج فارس) اخیراً  طرح پارلمان این امارت را پذیرفته است. این طرح که در ابتدای امر شباهت زیادی به معماری های اسلامی- ایرانی دارد هر مخاطبی را به اشتباه می اندازد که چه شده است؛ دبی مهد معاصر ساختمان های ماسونی، پارلمانی با معماری اصیل اسلامی- ایرانی اختیار نموده است. روبنای این طرح پیشنهادی دارای سازه ایست فضایی که شباهت زاید الوصفی به بناهای تاریخی و مقدس ایران و دیگر مساجد دنیا دارد. اما باید کمی بیشتر متوجه این ساختمان مدرن شد.

 

 

زیر سازه ی طاقی شکل که نوعی گنبد اسلامی به نظر می رسد عمارتی وجود دارد متشکل از سه "هشت پرِ داوود". این هشت وجهی با کمی دقّت و مسامحه تحقیقاً همان نماد دولت نامشروع و قاصب اسرائیل است که داعیه ی کشور جعلی یهود را بیش از نیم قرن با زور اسلحه و لابی سیاسی فریاد می زند. "ستاره داوود" دارای معنای مقدسی برای یهودیان است اما از این گذشته تعنه هایی نیز از تعالیم "کابالا" دارد که در فرقه ضالّه «فراماسونری» امتداد یافته است.

 

«کابالا» نوعی از جهان بینی تماماً الحادی است که با رویکردی سحرگرایانه از دوران فراعنه مصر در عقاید بنی اسرائیل و دین های موسوی بالاخص شقّی از اقوام بنی اسرائیل یعنی یهودیّه نفوذ نمود تا در سایه ی جنگ های صلیبی این تعالیم ساحرانه و شیطان پرستانه به گروه موسوم به «شوالیه های معبد» سپرده شود. شوالیه ها بعد از نفوذ در دربارهای فرانسوی و انگلیسی با قبضه کردن مراکز مهم اقتصادی و سیاسی در اروپای وحشی و سپس رنسانس زده توانستند بالاخره طیّ یک پوست اندازی زیرزمینی تشکیلات سِرّی «فراماسونری» را بنیان نَهند.

 

بزرگ ترین آرزو و آرمان نایافتنی ماسون ها حکومت بر تمام دنیا تحت اعتقادات کابالایی و شیطان پرستانه است. در معنای کابالا دو روایت موجود است: ا- کابالا فرسوده ی واژه عبرانی «قابّلاء» به معنی "کهن" است و 2- برگرفته از نام یکی از کاهنان اعظم معبد مصریان باستان که این تعالیم الحادی از آن وجود لعین شکل گرفته است. از این رو مفاهیم چون استقلال ایالات متحده آمریکا از ملکه ی بریتانیای کبیر، نظم نوین جهانی، دهکده جهانی، فروپاشی خرده فرهنگ ها، اسلام هراسی، کشور (جعلی) پهناور یهود، خاورمیانه جدید، خاورمیانه بزرگ، کلیساهای اوانجلیستی، Hollywood و اشاعه ی فساد و فحشاء طیّ دهه های اخیر مطرح می شود. ماسون ها می کوشند با عضوگیری از افرادی که بالفعل یا بالقوه به مناصب حکومتی کشورهای مختلف دست می یابند سلطه بر جهان و جهانیان را با اتکاء بر بنگاه های اقتصادی و فرهنگی- رسانه ای محقق سازند.

 

باید دانست که محافل اقتدارگرای قوم یهود –یکی از اسباطِ 12 گانه حضرت اسرائیل ع (یعقوب نبی) – که در دوران فراعنه در حیطه حکومت الحادی فرعونیان مشرک شده بودند به معابد مصریان باستان رفت و آمد داشتند. اینان با فراموش کردن تعالیم ابراهیم نبی ع، اسحاق نبی ع، یعقوب نبی ع و یوسف پیامبر ع در رسوبات اجتماعی مصر باستان مستغرق گشته و علاوه بر شرک آشکار به تعالیم ساحرانه مبادرت ورزیدند. این تعالیم از جانب چندی از کاهنان اعظم معابد فرعونیان بصورت سِرّی منتشر می شد. از این گذشته علوم غریبه و سحر در هزاره های پیش بصورت رسمی در اقلیم تحت حکومت "سلیمان نبی" وجود داشته است.

 

به صراحت کلام قرآن مجید «هاروت» و «ماروت» -دو فرشته الهی - بین بنی اسرائیل به امر الهی و برای تفتین مردم به آموزش سحر همّت گماشته بودند. پس برخی کافر گشته و برخی مؤمن ماندند. آنجا که می گوید: «یهود از کار و امداد جادوگری که شیاطین در عصر سلیمان برای مردم می‌خواندند و یاد می‌دادند پیروی می‌کردند [و آنها را برای پیشبرد مقاصد خود به کار می‌گرفتند] سلیمان هرگز به سحر و کفر آلوده نشد، لیکن شیاطین کفر می‌ورزیدند و مردم را سحر و جادوگری تعلیم می‌دادند و [نیز یهود] از آنچه بر دو فرشته بابل به نام‌های «هاروت» و «ماروت» نازل شد، پیروی می‌کردند. [آن دو فرشته از طریق باطل کردن سحر، ناچار شیوة کار ساحران را به مردم یاد می‌دادند.] و به هیچ کس چیزی یاد نمی‌دادند مگر اینکه قبلاً به او می‌گفتند: «ما وسیلة آزمایش شما هستیم، کافر نشوید و از این تعلیمات استفادة ناصواب نکنید.» ولی مردم از آن دو فرشته چیزهایی از جادوگری می آموختند که می‌توانستند میان زن و شوهر جدایی بیفکنند. آنها [علی رغم نصایح فرشتگان] همان درس‌هایی را می‌آموختند که به جای سود برای آنها ضرر داشت ولی جز به اذن و خواست خداوند نمی‌توانستند به آدم‌ها ضرری بزنند و آنها خود می‌دانستند که هر کس خریدار متاع جادو باشد در آخرت بهره‌ای از بهشت نصیب او نخواهد شد و بسیار بد بود بهایی که [آیندة] خود را بدان می‌فروختند، اگر عقل خود را به کار می‌بستند.». (سوره مبارکه بقره- آیه 102)

 

به هر حال این رگه های شرک آلود و سحرگرایانه در مورد قوم یهود طیّ قصص قرآنی چون قضیه گوساله سامری و شرک بعد از توحید بنی اسرائیل، درخواست بنی اسرائیل از موسی ع برای نشان دادن خدا (نگاه مادی و تعیّنی به الله تعالی علیه)، رقابت بین حضرت موسی ع و ساحران فرعون و دست بالای الهی در این قضیه، تمسخر انبیای قوم مبنی بر اینکه شما و خدایتان بجنگید و چون پیروز شدید ما در کنعان (فلسطین) فرود آییم و نیز ترس از اتمام اطعام بهشتی نیز مسبوق به سابقه است. از سوی دیگر بسیاری از مورخین معتقدند سحر در دوران کهن در هند، ایرانِ مجوسی، بابل باستان، مصر فراعنه و حتی چین وجود داشته است. لذا با نگاه به آیات قرآن درباره جنّیان و عدم اجازه به آنان برای سیر در آسمان ها بعد از تولد حضرت ختمی مرتبت (ص) و نیز ارتباط تنگاتنگ سحر با شیاطین جنّ بدین یافته ها تأکید می شود.

 

بعد از آنچه گفته شد وقتی محافل اقتدار گرا عاجز از منفعل کردن تعالیم الهی در عرصه اجتماعی و حکومتداری بنی اسرائیل شدند ترجیح دادند با حرکت های پنهانی و خیزنده از جنس تقابل های نرم و کودتایی کَم کَم بر آئین الهی فائق آیند. این مساعی خبیثانه در زمان حضرت موسی ع توسط سامری دنبال شد، در زمان حضرت سلیمان نبی ع توسط کودتاچیان و «آذر» ادامه یافت و در زمان حضرت مریم قدّیسه (س) و حضرت عیسی مسیح (ع) با دست اندازی کاهنان معبد سلیمان استمرار داشت. با نگاهی مختصر و اجمالی به تاریخ بنی اسرائیل وجود گروهی اقتدار گرا دیده می شود که همواره در جهت کسب منافع مالی و سیاسی و سلطه بر جان و مال مردم با حکومت های الهی انبیاء در تعارض های نرم و خیزنده بوده اند.

 

جالب آنکه آنچه ما امروز با عنوان دین یهود می شناسیم نه دین موساست که قبیله ای است نژادی، چنانچه یهودیان دین را از طریق مادر و زاد و ولد در نسل های ساری می دانند و لذا این مدّعای آنان بزرگترین دلیل بر موروثی بودن یهود است. همچنین نگاهی به تاریخ یهودیه نشان می دهد این قبیله بعد از فوت سلیمان نبی (علیه رحمه) بر سر تصاحب و جانشینی حکومت وی با دیگر اسباطِ اسرائیل به جنگ سخت دست زدند و بر جملگی آنان چیره شدند، در واقع ادیان موسوی منفعل شدند و قوم یهود داعیه ی دین موسی ع را سر داد.

 

حال به مفهوم "ستاره مثلاً داوود" یا همان دورازه ستاره نزد ماسون ها، کابالیست ها، صهیونیست ها و شیطان پرستان می توان پی برد. لیکن چرا این تشکیلات پنهانی و قدیمی اینچنین بر گسترش معماری ماسونی خویش اصرار دارد؟ نگاهی به ساختمان های عظیم معاصر در دبی و حاشیه خلیج فارس این باور را سخت می کند که مسئولین دولتی امارت دبی منافع این طرح را از دست شرکای فراماسونرشان صلب کرده باشند. نگاهی به بزرگترین برج دنیا به نام «آل خلیفه» در دبی، ساختمان مرکزی شهر دبی، مراکز خرید مانند «وافی» نشان دهند حضور معماری ماسونی در این شهر تفریحی دارد.

 

برج «آل خلیفه» بلندترین آسمان خراش دنیا با راتفاعی بالغ بر 800 متر و دو برابر دومین ساختمان بلند: «Empire Estate» است.

 

 

 

 

 

لذا نگاه عمیق تر به طرح پذیرفته شده برای پارلمان عربی امارت دبی، کُنه منظور طراحان را روشن می نماید.

 

 

نگاهی به مشروطه و نوع ورود فراماسونرها به ایران و تشکیل فراموشخانه ها (لُژ) و انبوه نفوذ آنان در دیگر مناطق دنیا نشان می دهد اینان سعی می کنند با شعارهایی منطبق با ذائقه ملت وارد شوند و ظاهر را حفظ کنند اما محتوا را تغییر دهند. در مشروطه نیز با سم اسلام و شعارهای دینی وارد شدند اما تفکرات سکولاریستی و منفعت گرایانه خود را در عمل اجراء نمودند. لذا نگاه به سیره عملی این تشکیلات نشان می دهد که علیرغم عالمان و اصحاب ادیان الهی و توحیدی که سعی در فتح قلوب امَم و تربیت آحاد افراد اجتماع را دارند؛ ماسون ها می کوشند تحت تدابیر امنیتی- اطلاعاتی به فتح کرسی های حکومتی دست یازند.

 

پس چنین بر می آید که دور از حساسیت های ملت ها و افکار عمومی مقاصد خود را حاکم نمایند و اصولاً هر چه کمتر گاف دهند به نفع حرکت بلند مدتشان است؛ از این جهت آنان را باید درس آموخته های جنگ نرم تاریخی ملحیدن علیه توحیدیون دانست. البته طرح پارلمان دبی هم از این تاکتیک ماسون ها که به آن اعتیاد دارند مستثناء نشده است.

 

لذا معنا و مفهوم غایی طرح پارلمان دبی این است که اینجا نهادی است در ظاهر اسلامی ولی در کُنه، اصل و تبعیت ماسونی- استکباری.

 

منابع:

مقاله «داستان حقیقی کابالا»، نوشته: "هارون یحیی"، پایگاه اطلاع رسانی حوزه علمیه- فروردین 1385

 

پایان پیام/