به گزارش خبرگزاری شبستان از سنندج، شهید دانش آموز صلاح الدین بصیری در هفتم آبان سال 1342 در سنندج و در خانواده ای متوسط دیده به جهان گشود؛ تحصیلات خود را در هنرستان ادامه داد.
این دانش آموز شهید در سال اول دبیرستان، زمانی که رژیم شاه میهن را به حراج بیگانگان گذاشته بود در تظاهرات ضد رژیم حضور داشت تا اینکه در پنجم دی ماه سال 57 در سن 15 سالگی بر اثر اصابت گلوله دژخیمان منحوس پهلوی به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
مادر این شهید دانش آموز می گوید: پسرم یک جلد قرآن کریم و عکس امام خمینی (ره) را هنگام شهادت و زمانی که عازم منزل آخرت شد، به همراه داشت و یک شب قبل از شهادتش با خواهرش شوخی می کرد و می گفت فردا شهید می شوم.
به گفته مادر این شهید، درست همان طور که خود آگاه بود، شد و فردای همان روز صلاح الدین بر اثر اصابت گلوله نیروهای رژیم شاه به شهادت رسید.
مادر این شهید افزود: شهید حمید محمدی از دوستان صمیمی پسرم بود که حدود دو ماه قبل از صلاح الدین به شهادت رسید؛ شهادت حمید تاثیر عجیبی بر روحیه او گذاشته بود و او از فراق حمید بسیار اندوهگین بود به طوری سر مزار وی می رفت و می گفت: طاقت دوری تو را ندارم من هم پیش تو خواهم آمد.
وی اظهار داشت: چند روز بعد از شهادت صلاح الدین، او را در خواب دیدم و به من گفت:مادر چرا ناراحتی؟ من نمرده ام بلکه زنده ام پس نگرانم نباش.
پایان پیام/
نظر شما