خبرگزاری شبستان: در روز 12 بهمن 1357 امام خمینی بعد از 14 سال تبعید و دوری از وطن در میان استقبال گسترده مردم به ایران بازگشتند . اوایل بهمن 1357 خبر تصمیم حضرت امام به کشور منتشر شد و این خبر وجدو سرور فراوانی را در میان ملتی ایجاد کرد که پس از 14 سال مبارزه علیه رژم دست نشانده برای چنین روزی لحظه شماری می کردند . اما در عین حال مردم و دوستان اما نگران جان ایشان بودند چراکه هنوز دولت شاه سرپا و حکومت نظامی برقرار بود . از این رو دوستان امام نیز توصه به بتعوبق افتادن سفر حضرت امام را داشتند . اقدامات فراوانی از تهدید به انفجار هواپیما تا وقوع کودتای نظامی برای تعویق سفر ایشان صورت گرفت . حتی رئیس جمهور فرانسه سعی در وساطت برای تعویق سفر امام داشت . اما امام تصمیم خویش را گرفته و طی پیامهایی به مردم ایران گفته بود می خواهد دراین روزهای خطیر و سرنوشت یساز در کنار مردم باشد .
عاقبت امام با پرواز 4721 هواپیمای ایرباس، پاریس را به مقصد تهران ترک کرد. حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از آنها خداحافظی کردند. امام خمینی پس از اقامه نماز در کف هواپیما، روی دو پتو با آرامش خوابیدند. این در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزدیکان ایشان، نگران انجام این پرواز بودند. سرنشینان هواپیما 50 تن از همراهان امام و 150 تن از خبرنگاران رسانه های خارجی بودند. هواپیمای مذکور که از این پس "پرواز انقلاب" لقب گرفت در ساعت نه و بیست و هفت دقیقه و سی ثانیه در فرودگاه مهرآباد بر زمین نشست. مرتضی مطهری به عنوان نماینده جامعه روحانیت به عنوان خیرمقدم به امام وارد هواپیما شد و مدتی بعد، امام از هواپیما خارج شد .
با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورد. مستقبلین با خواندن سرود «خمینی ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند. در سالن فرودگاه قسمت‌های کوچکی آماده شده بود که نمایندگان گروه‌های مختلف اجتماعی به این ترتیب از امام استقبال خمینی استقبال کردند: روحانیون، برادران اهل تسنن، اقلیت‌های مذهبی، احزاب و جمعیت‌های سیاسی، استادان دانشگاه، قضات و حقوقدانان، دانشجویان، پزشکان و مهندسین، سندیکای مشترک صنایع نفت، دهقانان، کارگران، معلمان، بازرگانان، اصناف و نمایندگان وسایل ارتباط جمعی.
حضرت امام طی بیاناتی در فرودگاه تهران گفتند: من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران کنم. ایشان ضمن اشاره به اینکه طرد شاه از کشور قدم اول پیروزی بود، همگان را به وحدت کلمه و ادامه مبارزه تا قطع کامل ریشه‌های فساد ترغیب کردند.
استقبال مردم در این روز بی نظیر بود بطوریکه جمعیت استقبال کننده در طول 33 کیلومتر از فرودگاه امام تا بهشت زهرا که مقصد بعدی امام بود حضور داشتند . ازدحام جمعیت به قدری بود که خبرگزاری های غربی نیز ناچار به اعتراف شدند و جمعیت استقبال کنندگان را جمعیتی در حدود پنج یا شش میلیون نفر برآورد کردند . زمانی که امام وارد ایران شدند مردم از طریق تلویزیون‌های خود، مراسم استقبال از ایشان را بصورت مستقیم دریافت می‌کردند اما بعد از گذشت نیم ساعت از زمان پخش برنامه یکباره پخش مراسم متوقف و عکس محمدرضا پهلوی برصفحه تلویزیون ظاهر شد و متعاقب آن آهنگ سلام شاهنشاهی نواخته شد. دلایل مختلفی برای این کار اعلام شد. دو دستگی بین کارمندان سازمان تلویزیون، دخالت و دستور مستقیم بختیار برای قطع برنامه و نارضایتی نظامیان به خاطر عدم پخش سرود شاهنشاهی در ابتدای برنامه از جمله مواردی بود که در مورد قطع برنامه مطرح شد . عده‌ای از مردم با قطع جریان پخش مستقیم ورود حضرت امام از تلویزیون به علت هجوم مأمورین نظامی، از عصبانیت تلویزیون‌های خود را به خیابان پرت کردند .
امام بعد از برگزاری مراسم استقبال در فرودگاه سوار بر اتومبیلی، فرودگاه را به قصد دانشگاه تهران ترک کرد. در میانه راه بار‌ها در میدان شهیاد (آزادی) و خیابان آیزنهاور (آزادی) اتومبیل به دلیل ازدحام جمعیت مجبور به توقف شد. امام بعد از حدود یک ساعت به مقابل دانشگاه تهران رسید اما برخلاف برنامه قبلی که قرار بود در مقابل دانشگاه تهران سخنرانی امام برگزار شود، مسیر به سمت بهشت زهرا تغییر کرد و امام حوالی ظهر به جمع میلیونی مردم که از ساعتی قبل در بهشت زهرا تجمع کرده بودند، رفت.
در ساعت 30 : 10 جمعیتی بیشتر از یک میلیون نفر در بهشت زهرا وارد شده‌اند و هر دقیقه بر تعداد جمعیت افزوده می‌شود. در میان سیل جمعیت خانواده‌های شهدا در حالی که لباس مشکی به تن دارند خود را به قطعه 17 رسانده و در آنجا منتظر ورود حضرت آیت‌الله العظمی خمینی هستند تا مقدم وی را گرامی بدارند. امام در بهشت زهراء سخنرانی تاریخی خود را ایراد کردند. در این سخنرانی امام نخست وزیری شاپور بختیار را غیر قانونی اعلام کرده و فرمودند: " من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم " .
بعد از پایان مراسم در حالی که هنوز التهاب و هیجان مردم فروکش نکرده بود، اعضای کمیته استقبال برای انتقال امام به مدرسه علوی که برای اقامت ایشان درنظر گرفته شد اقدام کردند. اما ظرفیت مدرسه مذکور گنجایش دیدار عمومی را نداشت و به ناچار امام به مدرسه رفاه انتقال داده شد. امام در شب اول اقامت خود در مدرسه رفاه، با وجود همه خستگی‌ها طی سخنانی با اعضای کمیته استقبال بر لزوم حفظ وحدت تاکید کردند.
بدین ترتیب از ورود امام ده روز تاریخی که بعدها دهه فجر انقلاب اسلامی نام گرفت، سپری شد تا طومار رژیم پهلوی و 2500 سال استبداد شاهنشاهی برای همیشه در هم تنیده شود. آن هنگام که کلنل شفر وابسته نظامی آمریکا در تهران در پایان روز 22 بهمن‌ماه با مخابره گزارش خود به واشنگتن با کوهی از غم اعلام کرد: "ارتش تسلیم شد. آیت‌الله خمینی پیروز شد. نظم موجود فرو ریخت. ، سران آمریکا و اسرائیل تصور نمی نمودند که این زلزله سیاسی در عمق اقیانوس مستعمرات خود، سونامی را در بطن دارد که جهان اسلام و حتی حیاط خلوت یالات متحده در آمریکای جنوبی را نیز به خروش در خواهد آورد. خروشی که پس از سه دهه همچنان پابرجاست .
پایان پیام/
نظر شما