گزارش کارگاهی که در اتوبوس برگزار شد

به گزارش خبرگزاری شبستان، در این کارگاه آموزشی در سفر، سفر در طولانی ترین خیابان خاورمیانه؛ با نگاه به طبقات مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، مذهبی از راه آهن تا تجریش مورد بررسی قرار گرفت.

تربیت نگاه به لایه های بیرونی و درونی برترینِ خلق شده ها، مواجهه با اجراهایی کوتاه، گذرا و چند ثانیه ای، توجه به رویدادهایی پیرامون، اتفاقات گذشته در اتوبوسی که در حال حاضر، محل برگزاری کارگاه است از جمله مطالبی بود که نوشیر درباره آن صحبت کرد. برگزاری کارگاه در وسیله نقلیه عمومی که اختصاص به همین خط اتوبوسرانی دارد، در برخورد حاضران مورد توجه قرار گرفت.

حداکثر ظرفیت حضور هنرآموزان در کارگاه های عملی 15 نفر بود و در این کارگاه 5 نفرخانم و 10 نفر آقا در چندین نوبت به ارائه مشاهداتشان از تجربه های اجرا در مسیر برگزاری کارگاه پرداختند، در بین راه، اجرای چند قطعه کوتاه نمایشی برآمده از ابتدای سفر، توسط حاضرین در کارگاه توجه رهگذران در پیاده روها ویا مسافران در دیگر اتوبوس ها را به خود جلب کرد.
 

وقتی کارگاه به میدان تجریش رسید با چندین بار دور زدن دور میدان تجریش، بازهم هنرآموزان به جمع آوری نگاه های مختلف از تجربه های اجرا در بین مردم پرداختند.

در برگشت نیز پس از گذشتن از پل همت، کارگاه از حرکت ایستاد ( اتوبوس توقف کرد) و در تجربه ای اجرایی که در پیاده رو در حال رخ دادن بود، وارد شد و نوشیر، رهگذران مورد نظر را به داخل اتوبوس دعوت کرد.

رودرویی تفکر ناظران داخل کارگاه به این اجرای طبیعی و اجرا کنندگانی که کارِ روزمره خود را تجربه می کردند جالب توجه بود.

ازبین چند ده طرح اجرایی پیشنهادی برآمده از این کارگاه، 5 طرح به انتخاب شرکت کنندگاه در کارگاه برگزیده شد و قرار بر این شده تا پس از هماهنگی مدیر بخش تئاتر خیابانی سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر که مدرس کارگاه نیز بود، پرفرمنسی در روزهای باقی مانده از جشنواره ارائه شود.

قرار گرفتن در کارگاهی سیار با ماهیتی سیار، اجرایی داخلی، مشاهداتی که شکل اجرایی به خود گرفت، تجربه های اجرا در بین مردم و حضور رهگذران در دریافت های دوسویه بین مردم و رهگذران از جمله سرانجام های این کارگاه بود.

شهرام نوشیر اشاره داشت : سفری است طولانی عمر، با همسفرانی که گاه از ما هنرمند تر با دور و برشان گفتگو می کنند، برخی به دور از اخلاق و رفتارهای نا پسند و برخی بسیار اخلاق گرا و پندآموز. دیدن، اجازه رسوب این نگاه و برون ریزیِ هنری آن، اجرایی خواهد بود که یا هنرمند آن را نشان می دهد ویا فردی بدون نام هنر.

وی تاکید کرد: به هر روی تلاشمان برآن بود تا با جمعی هنری، مثل مردم ببینیم و با آمیزه های هنری بکوشیم تا شاید اتفاق خجسته ای رخ دهد.

پایان پیام/