خبرگزاری شبستان: موضوع حضور ایران در کنفرانس ژنو 2 در حالی مطرح می شد که مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران با درایت و موضع مستحکم خود بر عزت ایران پافشاری کرده و در این راستا هیچ گونه پیش شرطی را برای حضور در این گردهمایی نپذیرفتند. نتیجه این موضع درست و استدلالهای عقلانی آن در برابر این امر، از سوی مسئولان حاضر خواست مستقیم مجامع بین المللی برای شرکت ایران در ژنو 2 را در پی داشته است. بر این مبنا ایران چند ساعت مانده به اجرای سند اقدام مشترک ژنو، به طور رسمی برای شرکت در کنفرانس ژنو 2 ، دعوت شد و بان‌کی‌مون دبیرکل سازمان ملل متحد یک بار دیگر بر نقش مهم و کلیدی ایران برای حل بحران سوریه تاکید کرد. وی در این باره اظهار داشت: «همان‌گونه که بارها بر اهمیت و ضرورت حضور ایران در کنفرانس ژنو دو تاکید کردم، نقش تهران برای ایجاد صلح و ثبات در سوریه تاثیرگذار خواهد بود.» این امر و افزایش احتمال حضور ایران در این کنفرانس ما را واداشت تا نقش آفرینی ایران و وزنه سنگین نظام جمهوری اسلامی ایران در منازعات سوریه، در این گزارش مورد بررسی قرار دهیم.
معادلات سیاسی در سوریه بدون نقش‌آفرینی ایران قابل حل و رفع نخواهند بود و این نکته را از سویی قدرت‌های غربی اعتراف کرده و از سوی دیگر اسراییل و کشورهایی مانند عربستان، را به دستپاچه کرده است. از آنجایی که برای بحران سوریه باید راهکاری سیاسی و دیپلماتیک در اولویت قرار گیرد و کشورهای دوست سوریه پا به میدان بگذارند، وزیران خارجه ایران و سوریه به مسکو رفتند تا موافقت ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه را با این طرح و ارائه آن در کنفرانس ژنو -2 را کسب کنند.
قرار است در صورت موافقت مقامات روسیه، این طرح در کنفرانس ژنو -2 با موضوع یافتن راه حلی برای بحران سوریه، ارائه شود. این طرح تلاش می کند زمینه دست یابی به راه حل سیاسی برای جنگ داخلی در سوریه را فراهم کند. این امر نشان می دهد که ایران برنامه های جدی و قابل اجرایی را در جهت حل و فصل بحران سوریه در دستور کار قرار داده و عزم راسخ خود را برای پایان بخشیدن به کشتار و خونریزی در این کشور جزم کرده است. موضوعی که خشم صهیونیستها را به دنبال داشته و مدتهاست که آنان را به لابی گری برای ممانعت از حضور ایران به فعالیت واداشته است. سخن از پیش شرط برای حضور ایران در کنفرانس ژنو و یا موضوعاتی مانند به حاشیه راندن ایران از بستر دیپلماتیک حل بحران سوریه، شاهدی بر ادعای فوق است. در این چارچوب بود که صهیونیست ها آمریکا را تحت فشار گذاردند تا مانع حضور ایران در ژنو 2 باشد. اگرچه جان کری، وزیر خارجه آمریکا در چند هفته اخیر بارها به موضوع حضور ایران در ژنو 2 اشاره کرد و بر نقش سازنده حاشیه ای ایران به دعوت از تهران برای ژنو 2 رضایت داد، با این شرط که جمهوری اسلامی نیز نتایج کنفرانس ژنو 1 را که در سال 2012، برگزار شده بود، بپذیرد. نخست وزیر رژیم صهیونیستی که در هفته های اخیر به دلیل توافق ایران و غرب برای حل موضوع هسته ای، آرام و قرار نداشته و در گفتگو با اغلب رهبران کشورهای اروپایی تلاش کرده تا آنها را از نزدیک شدن به تهران برحذر دارد، صراحتا در جدیدترین اظهارات بی اساس خود مدعی شده بود : «این ایران است که سوریه را اداره می کند نه بشار اسد.» نتانیاهو در ادامه اظهارات خود علیه ایران ادعا کرد : «فکر نمی کنم در سوریه اسد در قدرت باشد بلکه به نظر من ایران در این کشور قدرت را در دست دارد. زیر اساسا سوریه تحت الحمایه ایران است و حزب الله لبنان به نمایندگی از ایران با دشمنان بشار اسد مبارزه می کند.»
در مقابل معارضان سوری تحت سلطه عربستان به دلیل دیگری با حضور ایران مخالفند. آنها مدعی اند که حمایت ایران از بشار اسد باید مانع دعوت این کشور به کنفرانسی باشد که هدف آن یافتن راه حلی برای برون رفت از بن بست سوریه است. راه حلی که به ادعای معارضان سوری و برخی مقامات آمریکایی به طور حتم، بدون اسد خواهد بود. در پیام توییتری سخنگوی ائتلاف مخالفان سوری آمده است: «ائتلاف سوریه اعلام می کند تا زمانی که بان کی مون دعوت خود را از ایران پس نگیرد، در ژنو 2 شرکت نمی کند.» این اولتیماتوم تنها یک روز پس از آن مطرح می شود که این ائتلاف با وجود بایکوت یک سوم اعضای خود، تصمیم گرفت هیاتی را به ژنو 2 اعزام کند. این ائتلاف از مدت ها پیش تحت فشار دولت آمریکا قرار داشت تا در مذاکرات ژنو 2 شرکت کند.
با این حال دیپلماسی فعال ایران در این مرحله با هدایت مقام معظم رهبری در صدد است تا موفقیتی دیگر مانند توافق ژنو را رقم بزند. امری که نقش ایران را در مجامع بین المللی بیش از پیش به اثبات خواهد رساند زیرا ایران از ظرفیت‌ها و توانایی‌های فروانی برای نقش آفرینی موثر در تعاملات منطقه¬ای برخوردار است. ضمن اینکه جمهوری اسلامی به عنوان یک کشور مستقل، قدرتمند و دارای قدرت نفوذ در منطقه است و نمی پذیرد که دیگران برای نقش آفرینی آن شرط بگذارند.
پایان پیام/
نظر شما