خبرگزاری شبستان: "ببییند ائمه (ع) شما چگونه رفتار می کنند و از آنها پیروی کنید و آنچه آنان انجام می دهند انجام دهید به خدا قسم آنها مریض های ایشان را عیادت می کنند، جنازه های آنان را تشییع می کنند و به سود و زیان آنها (به حق) شهادت می دهند و امانت های آنها را ادا می می کنند." اینها بخش هایی از سخنان حجت الاسلام والمسلمین سیدعلیرضا حسینی، دکترای علم حقوق و کارشناس کلام پیرامون لوازم وحدت در میان جوامع اسلامی گفتگویی انجام داده ایم؛ گفتگوی ما با این استاد حوزه و دانشگاه و مولف کتاب های "گامی به سوی اتحاد"، "صحابه در مکتب تشیع"، "سنت در اوج غربت"،"ماجرای بیعت" و "نقد و بررسی سب و لعن" از نظرتان می گذرد:
وحدت چه نقشی می تواند در انسجام و موفقیت جوامع اسلامی داشته باشد؟
دو اصل در اسلام و قرآن و احادیث تاکید شده است؛ اصل نخست همبستگی و زندگی مسالمت آمیز و اصل دوم احترام بر ارزش ها و باید با بکارگیری این دو اصل جای ارزش ها را در جامعه باز کنیم.
قرآن این همبستگی و زندگی مسالمت آمیز را برای تمامی ادیان مطالبه می کند و خطاب به اهل کتاب می فرماید:" قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى کَلَمَةٍ سَوَاء بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِکَ بِهِ شَیْئًا؛ بگو ای اهل کتاب! بیایید از آن کلمه ای که پذیرفته ما و شماست پیروی کنیم آنکه جز خدای را نپرستیم و هیچ چیز را شریک او نسازیم"(آل عمران،آیه 64)
وقتی این همبستگی میان اهل کتاب توصیه شده، قطعا بیش از آن میان مسلمانان وحدت جای داشته و از اهمیت برخوردار است.
اما در مقابل کسانی که با اتحاد مسلمین مخالف بوده و می خواهند اهداف سیاسی خود را چه میان مسلمانان و چه غیر آنان ایجاد کنند، در واقع آنها برای رسیدن به مقاصد خود ابتدا تفرقه را در جامعه ایجاد و فراهم می کنند.
چطور می توان جامعه اسلامی را در مقابل این اختلاف پراکنی واکسینه کرد؟
وحدت مساله ای نیست که به وسیله مرحوم امام (ره) یا رهبرمعظم پایه گذاری شده باشد، بلکه ایشان آن چه از قرآن و ائمه (ع) را گرفته اند، ترویج داده و در جامعه سنت کرده اند.
وقتی نگاه می کنیم در روایت شیعه بر لزوم زندگی مسالمت آمیز با مردم و اهل سنت تاکید شده است، لزوم وحدت تجلی بیشتری می یابد. برای نمونه در کتاب ارزشمند وسائل الشیعه، جلد 8، صفحه 398 باب واجب بودن زندگی مسالمت آمیز با مردم و اهل سنت بدین صورت بیان شده است: امانت آنان (اهل سنت) را ادا کنید و به سود آنها شهادت دهید و به راستگویی با آنها پایبند باشید و مستحب است که مریض های آنان را عیادت و جنازه های آنان را تشییع و با همسایگان رفتار نیکو و در مساجد اهل سنت حضور داشته باشید.
در همین زمینه راوی خدمت امام باقر (ع) عرض کرد که: سزاور است با آنهایی که ما در میان آنها زندگی می کنیم چطور رفتار کنیم، هر چند در حالی که بر اعتقاد ما شیعیان نیستند. امام (ع) فرمودند: ببییند ائمه (ع) شما چگونه رفتار می کنند و از آنها پیروی کنید و آنچه آنان انجام می دهند انجام دهید به خدا قسم آنها مریض های ایشان را عیادت می کنند، جنازه های آنان را تشییع می کنند و به سود و زیان آنها (به حق) شهادت می دهند و امانت های آنها را ادا می می کنند.
بنابراین معصومین (ع) قصد ایجاد وحدت و هماهنگی را همواره در جامعه داشته و بر همین اساس علما نیز فتوا می دهند که این مساله در رساله های عملیه در ابواب طهارت، احترام به مال و جان و ناموس اهل سنت، ارث، ازدواج، دیه و ... مشهود است و تفاوتی میان شیعه و سنی قائل نشده اند.
این دیدگاه اهل بیت (ع) است در خصوص اهل سنت و مسلمانان و بر همین اساس جامعه شیعه مقید است با احساسات اهل سنت درگیر نشده و آنچه دیگران محترم می شمارند، هتک نکرده و دشمن را به اهداف خود نزدیک نکنند.
امروز اصلی ترین دشمن داخلی یعنی وهابیت و تکفیری ها صدماتی جبران ناپذیر بر بدنه اسلام وارد می کنند، وحدت چه تاثیری در مواجهه با آنها و ریشه کن کردنشان دارد؟
آنچه موجب می شود اسلام پیش رفته، وحدت میان پیکره اسلام در بین همه مذاهب با حفظ ارزش های یکدیگر است. در این میان تکفیری ها، مسلمانان واقعی اعم از شیعه و سنی را کافر و مشرک می خوانند حال آنکه آنان خود مشرک هستند چرا که آنها به وحدانیت خدا قائل نبوده و معتقدند خدا دارای جسم و قابل دیدن است. در واقع هدف تکفیری ها و وهابیون از مشرک خواندن مسلمانان، اختلاف افکنی میان شیعه و سنی بوده و شاهد این مساله آن است، آنها به یهود و نصاری و حتی مشرکین کشورهایی همچون چین و ژاپن کاری ندارند و تنها درگیر با مسلمانان هستند. البته با تورق تاریخ مشاهده می کنیم درگیری اولیه وهابیت با اهل سنت بود چرا که وهابیت ابتدا در سرزمین نجد شکل گرفت و پس به مکه و مدینه سلطه یافتند و از آنجا که جمعیت غالب آنجا اهل سنت بودند با قتل عام آنان قصد داشتند اهل سنت را تسلیم کنند. متاسفانه امروز با غفلت برخی از برادران اهل سنت، وهابیت سوء استفاده کرده و این طور جلوه می دهند که وهابیت تنها مخالف شیعه است تا بقیه را با خود همراه کنند اما مشاهد می کنیم اهل سنت هم امروز بیدار شده و نسبت به آنها تنفر یافته و متوجه شدند وهابیت ایادی دست بیگانه هستند.
اما برای مقابله با این جریان باید عقایدی مشترک میان شیعه و سنی را نشر داد و از سوی دیگر عقاید صحیح بازگو شود تا زمینه تهمت و افتراء از بین رود. وقتی کشورهای مسلمان با یکدیگر متحد شدند، و چره خشن وهابیت بر همگان مشخص شود، در جوامع اسلامی جایی برای جولان آنها باقی نمی ماند.
در آیات قرآن کریم خداوند حتی توصیه به زندگی مساملت آمیز با مشرکین دارد و می فرماید:" وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِکِینَ اسْتَجَارَکَ فَأَجِرْهُ حَتَّی یَسْمَعَ کَلاَمَ اللّهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ یَعْلَمُونَ؛ و اگر یکی از این مشرکان [پیمان شکن] به تو پناه آورد پناهش ده تا کلام خدا را بشنود [و در آن بیندیشد]آنگاه [اگر بر کفرش باقی ماند]او را به مکان امنش برسان." (توبه، آیه 6) وقتی قرآن کریم توصیه به پناه دادن مشرکین و رساندن آنها به مکانی امن می کند، چطور وهابیت به محل امن مسلمانان هجوم می برند و آنها را به جرم شرک! شهادت می رسانند. آنها حتی در این میان به اطفالی که هنوز به سن بلوغ نرسیده یا قدرت درک مسائل را ندارند نیز رحم نمی کنند.
یا در آیه 8 سوره ممتحنه می فرماید:" لَا یَنْهَاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقَاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَلَمْ یُخْرِجُوکُم مِّن دِیَارِکُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ؛ خدا شما را از نیکی کردن و عدالت ورزیدن با آنان که با شما در دین، نجنگیده اند و از سرزمینتان بیرون نرانده اند، باز نمی دارد خدا کسانی راکه به عدالت رفتار می کنند دوست دارد"
با وجود این آیات که توصیه به نیکی کردن و عدالت ورزیدن با مشرکینی که دشمنی با مسلمانان ندارد، می کند، وهابیت چطور و با چه بهانه ای به جان مسلمانان می افتد و جان و مال و ناموس آنها را هتک می کند.
بنابراین بر مسلمانان واجب است که با بررسی آیات قرآن و آگاهی از خیانت وهابیت به اسلام و مسلمانان، با حفظ وحدت این جریان را به انزوا بکشانند و اجازه ایجاد دشمنی و تفرقه از سوی آنها را در میان خود ندهند.
پایان پیام/
نظر شما