به گزارش خبرنگار شبستان، هزاران نفر خطوط مترو را برای جابجایی انتخاب می‌کنند، هرچند تحمل واگن‌های پرازدحام برای تک‌تک مسافران طاقت‌فرساست اما به هزینه کم، سرعت و سهولت دسترسی آن می‌ارزد.
افرادی که از مترو برای سفرهای درون‌شهری استفاده می‌کنند اغلب ثابت بوده و مسیر رفت و برگشت هر روز آنها تکراری است و این وضعیت برایشان عادی شده است اما در این میان تنها کسانی که شلوغی مترو برایشان یک فرصت تلقی می‌شود زنان دستفروش هستند، زنانی که هر کدام با دلایل خاص خود این شغل را انتخاب کردند و سابقه اشتغال فردی از آنها به تاریخ احداث اولین خط مترو بازمی‌گردد.
زنان دستفروش مترو از فضای امن و موقعیت شلوغ آن استفاده کرده و برخی از روی اضطرار و گرفتاری به عنوان سرپرست خانوار، بعضی برای رفاه بیشتر و کسب درآمد از راهی آسان و برخی برای تأمین هزینه‌های تحصیل خود اجناسی را انتخاب و به مسافران مترو عرضه می‌کنند.
حال اگر عرضه کالاهای چینی و حراجی بی‌کیفیت را توسط این افراد کنار بگذاریم نکته قابل توجه این است که اگر دستفروشی در مترو ممنوع است چرا اینان به راحتی در ایستگاه‌ها حضور دارند و اگر آزاد است چرا بعضا اجناس آنها توسط مأموران ضبط می‌شود و یا اینکه پس از سال‌ها مواجهه با چنین پدیده‌ای و حرف و حدیث‌هایی از سوی معاون امور زنان ریاست‌جمهوری و مدیران شرکت بهره‌برداری مترو هنوز ساماندهی این پدیده محقق نشده است.
سال گذشته بود که مریم مجتهدزاده معاون امور زنان ریاست‌جمهوری از ایجاد دهکده زنان در ایستگاه‌های مترو به منظور ساماندهی دستفروشان و رایزنی‌های صورت‌گرفته در این خصوص با شرکت بهره‌برداری مترو خبر داد در حالی که قلی‌ها مدیرعامل وقت مترو از این موضوع اظهار بی‌اطلاعی کرده اما آمادگی مترو را برای چنین کاری اظهار داشت.
حال از این موضوع می‌گذریم چیزی که الان شاهد آن هستیم حضور مردان دستفروش در واگن‌های مترو است، پدیده‌ای که روز به روز ملموس‌تر شده به طوری که در ساعات خلوت روز شاهد حضور آنها در واگن‌های بانوان نیز هستیم در حالی که ورود آقایان به واگن بانوان ممنوع است.
تعداد مردان دستفروش مترو هم مانند تعداد زنان روز به روز رو به فزونی است، وقتی با چند نفر از آنها صحبت می‌کنم می‌گویند به دلیل عدم وجود شغل مناسب از استان‌های شمال غرب و غرب کشور برای کسب درآمد به تهران آمده‌اند.
وقتی دلیل اینکه چرا در مترو دستفروشی می‌کنند را جویا می‌شوم در پاسخ می‌گویند درآمدش خوب است و شغل دیگری جز این کار پیدا نکردیم که علی‌رغم درآمد خوب راحت نیز باشد.
از عدم وجود فرصت شغلی در شهرستان‌های کشور که بگذریم به یاد صحبت‌های معاون خدمات شهری و فضای سبز شهردار تهران می‌افتم که سال گذشته برای استخدام تعداد زیادی از جوانان با حقوق ماهانه بیش از 700 هزار تومان به همراه بیمه برای نگهداری و رفت و روب فضای شهری خبر داده بود.
نیاز به دقت هم نیست، در حال حاضر بسیاری از کارهای مربوط به رفت و روب و نگهداری از فضای شهری توسط کارگران افغانی صورت می‌گیرد.
با این وجود وقتی موضوع را از معاون خدمات شهری شهرداری پی‌گیر می‌شویم در جواب متوجه می‌شویم که تعداد مراجعه‌کنندگان برای جذب این شغل بسیار کم بوده حال به جوانان می‌گوییم آیا این شغل نیست، چرا وقتی می‌شود با امنیت و پشتوانه‌ای مشغول کار شد چرا باید شغل پراسترس و تنش‌زایی مثل دستفروشی را انتخاب کرد.
پایان پیام/
نظر شما