علی اکبر قاضی زاده، عضو کمیته علمی سمینار رسانه و آموزش شهروندی، با بیان این مطلب به خبرنگار شبستان، گفت: چشم انداز روزنامه نگاری شهروندی در مقایسه با روزنامه نگاری های تخصصی دیگر مثل سینما، ورزش و ... که تنها با قشر خاصی در ارتباطند، فراروی همه شهروندان باز است؛ یعنی همه افرادی که در یک جامعه و شهر زندگی می کنند، مخاطبان این روزنامه نگاری هستند و باید نیازهای همه این طیف ها را در نظر گرفت.
وی در ادامه با اشاره به کمبودهای آموزش روزنامه نگاری تخصصی در ایران، خاطر نشان کرد: متاسفانه در دانشکده های روزنامه نگاری نه تنها از حیث آموزش روزنامه نگاری تخصصی، بلکه از نظر روزنامه نگاری عمومی نیز عقب هستیم و هنوز نتوانسته ایم به تعریف مشخصی از قالب های خبری برسیم.
قاضی زاده درباره دلایل این امر، تصریح کرد: ما در اغلب دانش ها مثل پزشکی، ادبیات و ... در جهان حرف برای گفتن داریم چرا که این علم ها بومی ما ایرانی هاست، اما دانش روزنامه نگاری، رشته بومی ما نیست و همین موجب شده که پیش زمینه ای در این رشته ها نداشته باشیم و ناگزیر آموزه های غربی را به صورت ناقص وام می گیریم.
این استاد روزنامه نگاری در ادامه شکاف میان واقعیت های روزنامه نگاری و آموزش آن در دانشکده های روزنامه نگاری را از دیگر موانع رشد روزنامه نگاری تخصصی بویژه روزنامه نگاری شهروندی خواند و اظهار داشت: هنوز ارتباط موثر و پیوسته ای میان استادان روزنامه نگاری و تحریریه ها وجود ندارد و آنچه در تحریریه ها می گذرد با واقعیت های روزنامه نگاری فاصله زیادی دارد وهمین موجب شده که ارتباط ارگانیکی میان این دو ایجاد نشود.
وی در ادامه فقدان امنیت در شغل روزنامه نگاری را از دیگر موانع مهم توسعه روزنامه نگاری شهروندی خواند و یادآور شد: دانشکده های روزنامه نگاری سال ها برای تربیت روزنامه نگاران حرفه ای وقت صرف می کنند اما به دلیل فقدان امنیت شغلی، این روزنامه نگاران پس از مدت کوتاهی یا به روابط عمومی ها جذب می شوند و یا به شغل های غیر مرتبط با روزنامه نگاری روی می آورند.
عضو کمیته علمی سمینار رسانه و آموزش شهروندی، با اشاره به آفت سیاست زدگی در کار روزنامه نگاری تخصصی متذکر شد: اولین بار که میرزا صالح شیرازی با روزنامه بی نام خود، پایه گذار روزنامه نگاری در ایران نام گرفت، تخم روزنامه نگاری را در آشیانه سیاست گذاشت. اگر محتوای این نشریه بی نام را ارزیابی کنیم؛ می بینیم چیزی بیش از بولتن سیاسی نیست، از همان زمان تا به امروز این رویه ادامه داشته و اجازه تنفس به روزنامه نگاری تخصصی داده نشده است.
پایان پیام/
نظر شما