به گزارش خبرگزاری شبستان، صابر امامی، استاد دانشگاه و شاعر انقلاب اسلامی در نشست بررسی ادبیات انقلاب اسلامی با بیان این که از چند منظر می توان به ادبیات انقلاب اسلامی نگاه کرد، اظهار کرد: یک نگاه تاریخی و از منظر زمان است. یعنی وقتی می خواهیم بگوییم ادبیات انقلاب و از آن تعریفی ارائه دهیم ادبیاتی بعد از سال 57 در این سرزمین به وجود می آید.
وی ادامه داد: در این صورت سوال پیش می آید که بعد از سال 57 در کنار شعر و داستان انقلاب افراد دیگری که معتقد به انقلاب اسلامی نبودند و شعر و داستان گفته اند، آیا می شود تولیدات آن ها را هم جزء ادبیات انقلاب قرار داد؟ و آیا ادبیات انقلاب اسلامی واقعا از سال 57 آغاز شده است؟ در نتیجه نمی توان تنها از منظر زمان تعریفی برای ادبیات انقلاب اسلامی ارائه داد.
امامی گفت: مفاهیمی که به محتوا بر می گردد در تعریف ادبیات انقلاب اسلامی باید لحاظ شود، به نظر می رسد می شود گفت ادبیات انقلاب اسلامی ادبیاتی است که در ادامه و کنار فریاد اعتراض بنیانگذار انقلاب امام خمینی (ره) از سال 1341 به بعد تولید کنندگان هنر شعری که با او و صدای او همراه شده اند و در محور ندای امام و در راستای حرکت های انقلابی امام (ره) به حرکت پرداخته اند و جبهه فرهنگی حرکت امام را تقویت کرده اند ادبیات انقلاب اسلامی را شکل داده اند.
این شاعر و پژوهشگر تاکید کرد: ادبیات انقلاب اسلامی با شروع اعتراض امام (ره) آغاز شد و طنین این حرکت در دل جامعه و جامعه هنری می بالد و رشد می کند و به اوج می رسد و با انقلاب 57 و پیروزی نظامی، سیاسی و اقتصادی این ادبیات گسترده می شود و فراگیر می شود.
وی با اشاره به این که حرکت های آزادی خواهانه و استقلال طلبانه و مقاومت ملی و مذهبی ایران در طول تاریخ وجود داشته است، عنوان کرد: هر کدام از این حرکت ها متولی خود را داشت، جامعه در طول تغییر و تحول هایش ادبیات هایی داشته، اما آن ادبیات را به طور مثال با عنوان ادبیات مشروطیت مطالعه می کنیم اما وقتی پرچمداری به امام (ره) می رسد ، ایشان ویژگی های خاص خود را دارد که ممکن است در حرکت مصدق، آیت الله کاشانی و مدرس و ... وجود نداشته باشد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر این که طنین و ریشه های محتوای شعر انقلاب اسلامی در شعر 1400 ساله فارسی دیده می شود، گفت: شعر انقلاب اسلامی فرزند خلف شعر 1400 ساله فارسی است. اما باید مرزی را برای تعریف ادبیات انقلاب اسلامی داشته باشیم.
پایان پیام/
نظر شما