خبرگزاری شبستان: در فرهنگ اسلام «مسجد» محل گردهمایی مسلمانان است. مسجد قدمتی به اندازه خود اسلام دارد، اما هنوز باورمان نشده است که در روزگار تهاجم فرهنگی غرب بهترین سنگر و پناهگاه مؤمنان می‌تواند مسجد باشد و شاید بر همین اساس مرحوم قاضی(ره) فرمود: «مؤمن در مسجد همانند ماهی است در آب!»
این محل اجتماع مؤمنان، این خلوتگاه عاشقان، این محفل انس دوستان، این پایگاه اسلام ... مسجد است، تصویرگر محراب و جماعت و گنبد و مناره و ... در خاطره‌ها، اما تا به حال فکر کرده‌ایم ساخت مساجدمان چقدر با دستورات شرع سازگاری دارد؟ و چقدر نیاز به احداث مساجد جدید داریم؟ اما می‌شود با طرح‌های ابتکاری و بهره‌گیری از نیروهای فعال ـ طبق دستورات شرع ـ مساجد کم هزینه بدون تجمل و اشرافی‌گری اما مستحکم و محکم و زیبا بنا نهاد تا دیگر هر موقع در حضر و سفر ندای اذان طنین انداز شد، دیگر بهانه‌ای برای عدم پاسخ به «حی علی خیر العمل» نداشته باشیم!
در ادامه احادیثی از کتاب «انوار الملکوت» علامه سیدمحمدحسین حسینی طهرانی درباره کیفیت ساخت مساجد می‌آید:
*احادیثى در کیفیت ساختن مسجد
سَمِعتُ أباعَبدِاللهِ عَلَیهِ السّلامُ یَقولُ: مَن بَنَى مَسجِدًا کَمَفحَصِ قَطاة بَنَى اللهُ لَهُ بَیتًا فى الجَنَّة. قالَ أبُو عُبَیدَة: ومَرَّ بِى أبوعبدالله وأنا بَینَ مَکَّة و لمَدِینَة أضَعُ الأحجارَ، فَقُلتُ: هَذِهِ مِن ذاکَ؟ قالَ: نَعَم!
از امام صادق(ع) شنیدم که مىفرمود: اگر کسى مسجدى بسازد گر چه به اندازه لانه کبوترى باشد، خداوند خانهاى در بهشت براى او خواهد ساخت، ابوعبیده چنین گفت: بین مکه و مدینه در جایى مشغول ساختن مسجدى بودم که امام صادق(ع) از آنجا عبور مىکرد تا چشم حضرت به من افتاد فرمود: دارى همان خانه (مسجد) را مىسازى؟ عرض کردم: بلى.
و در کتاب «عقاب الأعمال» الصدوق بإسناده قال: قالَ رَسولُ الله(ص): مَن بَنَى مَسجِدًا فى الدُّنیا أعطاهُ اللهُ بِکُلِّ شِبرٍ مِنهُ- أو قالَ: بِکُلِّ ذِراعٍ مِنهُ- مَسِیرَة أربَعِینَ الفَ عامٍ مَدِینَة مِن ذَهَبٍ وفِضَّة ودُرٍّ ویاقُوتٍ وزُمُرُّدٍ وَزَبَرجَدٍ ولُؤلُؤٍ؛ الحَدِیثَ.
«رسول خدا(ص) فرمودند: اگر کسى در دنیا مسجدى بسازد، خداوند در ازای هر وجب یا زراع از آن مسجد به مسافت چهل هزار سال شهرى از طلا و نقره و درّ و یاقوت و زمرد و زبرجد و لؤلؤ براى او مى سازد.
و در کتاب «وسائل الشیعة» و در «تهذیب» مرحوم طوسى(ره) روایت مى‌کنند عن الحلبى، قال: سُئِلَ أبُوعَبدِاللهِ علیه‌السّلام عَنِ المَساجِدِ المُظَلَّلَة، أیُکرَهُ الصّلاة فِیها؟ قالَ: نَعَم! ولَکِن لا یَضُرُّکُمُ الیَومَ، ولَو قَد کانَ العَدلُ لَرَأیتُم کَیفَ یُصنَعُ فى ذَلِکَ!
از امام صادق(ع) درباره مساجد مسقف سؤال شد که آیا نماز در آنها کراهت دارد؟ حضرت فرمودند: بلى! ولى امروزه ایرادى ندارد و اگر عدل بر نظام اجتماعى مردم حاکم بود (حکومت در دست ائمه(ع) قرار مىگرفت) مى‌دیدید که چگونه با آنها برخورد مىکرد».
و در «من لا یحضر» است که: وقال أبوجعفر: أوَّلُ ما یَبدَا بِهِ قائِمُنا سُقُوفُ المَساجِدِ، فَیُکَسِّرُها [وَ یَأمُرُ بِهَا] فَتُجعَلُ عَرِیشًا کَعَرِیشِ مُوسَى.
اولین کارى که امام زمان(ع) پس از ظهور انجام مى‌دهد شکستن سقف‌هاى مساجد است و تخریب آن‌هاست و مانند عریش موسى براى مساجد سقف بنا مىکند».
و دیگر از آداب مسجد این است که: در او صورت نباشد.
«کافى» بإسناده عن عَمرو بن جُمَیع، قال: سَألتُ أباعَبدِاللهِ علیه السّلام عَنِ الصّلاة فى المَساجِدِ المُصَوَّرَة، فَقالَ: أکرَهُ ذَلِکَ، ولَکِن لا یَضُرُّکُم ذَلِکَ الیَومَ؛ ولَو قَد قامَ العَدلُ لَرَأیتُم کَیفَ یَصنَعُ فى ذَلِکَ!
«از امام صادق(ع) سؤال کردم: نماز در مساجدى که با صورت و نقوش تزیین شده است، چگونه است؟ حضرت فرمودند: خوشم نمىآید، ولى امروزه بر شما باکى نیست و اگر عدل استوار مى‌شد، مى‌دیدید که چگونه برخورد مىکند.
پایان پیام/
نظر شما