درس هایی که باید از اربعین گرفت...

خبرگزاری شبستان_ قم:

این روزها فراوان در محافل و مجالس می شنویم که فلان گروه و یا فلان فرد برای ابراز ارادت به امام حسین(ع) سختی سفر را در سرمای زمستانی به جان خریده و خود را به نجف رسانیده اند تا جهت عرض ادب به پیشگاه امام حسین (ع) مسیر نجف تا کربلا را با پای پیاده طی کنند. مردم به قدری عاشقانه در مورد این دو شهر صحبت می کنند که گاهی گمان می کنی قدم به قم این مسیر را می شناسند و کربلا در همین نزدیکی هاست!

به نظر در هیچ کشور دیگر دنیا دو شهر یا دو منطقه که در کنار هم معنا پیدا می کنند، نیست که عموم مردم ایران به این واضحی آن را شناخته و از قدم زدن در مسیر بزرگترین پیاده روی جهان با چنین عشق و ارادتی صحبت کنند.

انگار که هر کدام از ما پاره ای از وجودمان را در این وطن معنوی به ودیعه گذاشته ایم تا روزی به آرزویمان برسیم و این مسیر را از محضر امیر مومنان علی (ع) تا محضر سرور و سالار شهیدان امام حسین (ع) پیاده طی کنیم. مسیری که می توان به تمام معنا در طول آن معنای عشق را درک کرد.

حال غریبی است، رهبر معظم انقلاب نیز درباره اهمیت پاسداشت و بزرگداشت روز اربعین حسینی چنین فرمودند: "شروع جاذبه مغناطیسی حسینی در روز اربعین است، جابربن عبدالله را از مدینه بلند می‌کند و به کربلا می‌کشد، این همان مغناطیسی است که امروز هم با گذشت قرن‌های متمادی در دل من و شما هست".

اربعین و کلا عدد چهل در مسلک اسلام جایگاه خاص خود را دارد. این عدد همواره با معانی بلند و معنوی همجوار است. اینکه مثلا در نماز شب سفارش شده، چهل مومن را دعا کنید و موارد فراوان دیگر. این تاکیدها کمی انسان را به فکر وامی دارد که مگر این عدد چه تفاوتی با مثلا 39 یا 41 دارد. از این بخش موضوع که بگذریم در داستان واقعه عاشورا و شهادت امام حسین (ع)، اهل بیت ایشان و یاران باوفایشان این عدد نقش ویژه ای بازی می کند و دقیقا در روز اربعین حسینی است که شهادت نواده پیامبر عظیم الشان اسلام جهانی تر شده و شیعیان از کشورهای مختلف برای ابراز ارادت بر سر مزار ایشان حاضر می شوند. این حضور ریشه در تاریخ دارد.

 باید دید علت این ماندگاری چیست، بنا بر سخن آیت الله جوادی آملی هزاران هزار انسان در جنگ جهانی اول کشته شدند و هیچ اثری از آنها برجای نمانده ولی در سال 61 هجری قمری در نقطه ای به نام کربلا امام حسین (ع) به همراه 72 تن از یاران باوفایشان توسط جبهه کفر به شهادت می رسند و این چنین نامشان در تاریخ می ماند...

در آن سال ها بنی امیه برای پاک کردن این ننگ از چهره خود تلاش های زیادی کرد. تلاش برای تحریف تاریخ و وارونه جلوه دادن قیامی که با هدف اقامه عدل در برابر باطل و ادامه راه حضرت محمد (ص) صورت گرفته بود. تمام دستگاه ها، منبرها، کتاب ها و کلیه ابزار تبلیغی آن سال ها در اختیار حکومت بود تا این ماجرا وارونه جلوه داده شود. ولی چه عاملی باعث ماندگاری نام حسین (ع) شد. بی شک روشنگری های اما سجاد (ع) و حضرت زینب (س) در کنار خون های پاک ریخته شده در کربلا بعد سنگین این وزنه می باشد.

دیگر ائمه (ع) هم البته نقش هوشیارانه و همراه با تدبیر در این موضوع داشتند. در زمانی که درها به روی افراد و یا آثاری تالیف شده در مخالفت با اهل بیت (ع) کامل باز بود و معصومین (ع) در کنار یاران خود حرکت های تبلیغی مفیدی برای حفظ این نهضت انجام دادند و امروز می بینیم که با وجود خرج شدن زر و زور فراوان از محرم سال 61 قمری تا کنون بازهم این مکتب امام حسین (ع) است که زنده مانده و هنوز هم در عاشورا و تاسوعا و اربعین حسینی شوری وصف ناپذیر به دنیا می بخشد.
 

از امام زمان (ع) به عنوان بزرگترین سوگوار در این روزها چنین نقل شده که به امام حسین (ع) عرض می‌کنند: "اگر اشک چشم تمام شود، برایت خون می‌گریم؛ ". (لأبکینّ علیک بدل الدموع دماً)

امام صادق (ع) نیز فرموده اند: هر کس یک بیت شعر درباره‏ى حادثه‏ى عاشورا بگوید و کسانى را با آن بیت شعر بگریاند، خداوند بهشت را بر او واجب خواهد کرد. این بیانات همان اقدام فرهنگی و تبلیغاتی است که از سوی سایر ائمه و امام صادق (ع) در جهت زنده نگه داشتن پیام عاشورا صورت گرفته است.

امام صادق (ع) درباره ثواب زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده نیز می‌فرمایند: کسى که با پای پیاده به زیارت امام حسین (ع) برود، خداوند به هر قدمى که برمى‏دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‏فرماید و یک درجه مرتبه‏اش را بالا مى‏برد، وقتى به زیارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موکل او مى‏‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد است را ننویسند و وقتى برگشت با او وداع کرده و به وى مى‏‌گویند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل‌بیت رسولش هستی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد کرد.

حال که بعد از گذشت بیش از 10 قرن هنوز هم در چهلمین روز شهادت سید و سالار شهیدان امام حسین (ع) این چنین سوگواریم باید به این موضوع هم توجه کنیم که اربعین حسینی برای ما چه درس هایی دارد و این اجتماع عظیم در کربلا چه پیامی برای مسلمین و در نگاهی فراتر برای دنیا دارد...

پیامی که سراسر آن از پایداری جبهه حق در برابر باطل و لزوم ایستادگی در مقابل زیاده خواهی دشمنان برایمان حرف دارد. پیامی که می گوید در مقابل باطل و زورگویی هایش حتی اگر شده به قیمت بذل جان و خونمان هم باید ایستادگی کنیم و برای همیشه سرافراز باشیم. ندایی که مردم ایران در زمان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی به خوبی آن را درک کردند و امروز هم برای رهایی جهان اسلام از شر دشمنان مشترک باید به آن گوش فرا دهند.

عاشورا و تاسوعا و در کنار آن اربعین میراثی گرانبها از مکتب تشیع و مشخصا امام حسین (ع) است که تا ابد ماندگار بوده و درس آزادی و آزادگی به پیروان خود می دهد. امروز هم در عرصه های مختلف می توان از آن درس گرفت. درسی که اربعین به ما داد این است که باید برای همیشه یاد و خاطره شهدا را گرامی داشت. این درس امروز برای کشور ما مشخصا بسیار معنا دار است. در شرایطی که دشمن تمام توان خود را به کار گرفته تا در برابر شهدای بزرگ ما ایستادگی کند باید با آگاهی و تاسی از مکتب اربعین در مقابل این طوفان بایستیم و فرهنگ خود را که همان آزادگی است به دنیا معرفی کنیم.

این مکتب به ما می آموزد که اگر حتی وضعیتی که دنیا هم به پشتوانه جبهه باطل علیه تو می تازد و از انواع اهرم ها مثل تحریم سخن به میان آورده و حتی به آن جامه عمل می پوشاند، چگونه باید ایستادگی کنی!

این مکتب در بعد داخلی هم درس های فراوانی برایمان دارد، اینکه باید با یکدلی و وحدت در کنار هم به عنوان یک ملت بایستیم و به جای اینکه با تبلیغات مخالفانمان فریفته شویم در کنار هموطن خودمان بمانیم و برای رفع مشکلاتش و کاهش آلام و دردهایش تلاش کنیم. اگر زائرانی که این روزها در نجف و کربلا حضور دارند، هر یک حتی یک خط از این درس ها را با جان و دل درک کنند، می توانند در بازگشت ایران را به گلستان تبدیل کنند. گلستانی که هیچ فکر پلید و یا دشمنی حتی نمی تواند، نظر سوئی به آن داشته باشد چه رسد به اینکه چنین پشت بلندگوهای تبلیغاتی خود که بی شباهت به شیپورهای جنگی نیستند، پیاپی دم از مقابله و تحریم زده و خودش را بیش از پیش رسوا کند.

آری این اتفاق امکان پذیر است اگر هر کدام از ما فقط یک سطر از اربعین را با جان و دل درک کنیم...

پایان پیام/