به گزارش خبرگزاری شبستان ، در آغاز این پاتوق ادبی مدیر خانه ادبیات حوزه هنری استان اصفهان نکاتی را در مورد روند برنامه های برگزار شده در جشنواره خط انار بیان کرد و افزود: فراخوان این جشنواره در اواسط فصل بهار اعلام شد. این جشنواره با هدف حفظ و ثبت آثار رزمندگان دفاع مقدس فعالیت خود را آغاز نمود و با برگزاری اردوی راهیان نور و نشست ها و کارگاه های ادبیات داستانی ادامه یافت.
در ادامه مجید قیصری یکی از نویسندگان برجسته ادبیات دفاع مقدس گفت: در ایران نوعی از ادبیات داستانی با مضمون جنگ وجود دارد که برای آن سه عنوان ادبیات دفاع، مقاومت و پایداری را به کار می برند، اما هیچ یک از این عنوان ها کلی و جامع نیست. از آنجا که جنگ تنها مختص کشور ما نبوده و نیست باید برای تمامی این موضوعات یک عنوان کلی به نام ادبیات جنگ را بکار برد.
قیصری تأکید کرد: مقاومت و ادبیات مقاومت تنها مخصوص به کشور ما نیست هرجا حمله ای صورت گرفته و کشوری در مقابل آن به مقاومت پرداخته و نویسندگان به این ماجرا پرداخته اند این نوع ادبیات به وجود آمده است برای مثال در ادبیات فرانسه داستان های مقابله فرانسویان در مقابل نازیها، یا در حمله ناپلئون به روسیه و مقاومت روس ها همگی ادبیات مقاومت را شامل می شوند.
وی تاکید کرد: میان ادبیات جنگ و ادبیات دفاع باید تفکیک صورت گیرد زیرا جنگ شکل کلی دارد، در حالیکه ادبیات مقاومت یکی از زیر شاخه های ادبیات جنگ می باشد.
سخنران این پاتوق ادبی گفت : ادبیات دفاع به تنهایی یک ژانر شناخته نمی شود، در واقع هرگونه جدال میان خیر و شر و حتی جدال میان دو نوع تفکر، جنگ محسوب می شود و ادبیات مقاومت و پایداری نیز از زیر شاخه های ادبیات جنگ به حساب می آیند.
وی با اشاره به نگاه و حضور فراملی داستان در دنیا افزود: داستان نویس باید بداند که در چه ژانری می نویسد زیرا وقتی یک داستان خوانده می شود باید همه بدانند در مورد چه موضوعی و با چه ژانری است.
وی در پاسخ به مخالفان بکار بردن اصطلاح ادبیات جنگ به جای ادبیات دفاع مقدس خاطر نشان کرد: از این منظر که ما در جنگ مورد هجمه قرار گرفتیم و این جنگ تحمیلی بوده و ما به دفاع پرداخته ایم این نوع حرکت دفاع مقدس است . در واقع نفس ایستادن در مقابل زورگو ومتعدی در همه ی نقاط جهان مقدس است .
قیصری مشکل ادبیات جنگ ایران را کلیشه ای شدن نشانه های داستانی بیان کرد و گفت : مشکل ادبیات داستانی جنگ تکراری شدن نشانه های آن است در داستانی مانند "فال خون" نوشته داوود غفارزادگان، نویسنده وارد درونیات یک انسان (سرباز عراقی) می شود و با فضا سازی نشانه های متعددی را برای روایت داستان بیان می کند.
وی ادامه داد: جنگ موضوعی نیست که تکراری و کهنه شود بلکه این نگاه ماست که کهنه شده و با تنبلی در نوشتن باعث ایجاد داستانهای دم دستی و تکراری در ادبیات جنگ شده ایم.
قیصری شخصیت پردازی را مهمترین عنصر در داستان دانست و افزود: در داستان شخصیت پردازی مهمترین مساله است و این انگیزه ها و باورهای شخصیت های داستانی موجب درگیر شدن خواننده با داستان می شود و او را جذب می کند، نویسنده باید قدرت شخصیت پردازی و نشان دادن انگیزه های درونی شخصیت ها را داشته باشد. باور پذیر کردن شخصیت و در آوردن انگیزه های درونی و معنوی آدم های داستانی کار سختی است.
به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، وی با اشاره به داستان بینوایان و باور پذیر بودن شخصیت های آن گفت: در این داستان باور پذیر بودن شخصیت کشیش داستان که شمعدانهای نقره دزدیده شده را به ژان وال ژان هدیه می دهد، بر روی هر خواننده ای از هر کشوری تأثیرگذار است و تاثیر انگیزه های او در تمامی فرهنگ ها قابل باور و دیدنی خواهد بود.
سخنران این برنامه انواع ادبیات مقاومت، ادبیات پارتیزانی، ادبیات پادگانی، ادبیات دفاع و مصائب و مشکلات جنگ را زیرشاخه های ادبیات داستانی جنگ دانست و از فیلم های مهاجر و دیده بان به عنوان ادبیات دفاع و فیلم از کرخه تا راین به عنوان مصائب جنگ نام برد.
پایان پیام/
نظر شما