سلمان کونایی، آسیب‌شناس در گفت‌وگو با خبرنگار شبستان با اشاره به آسیب‌های سایت‌های اینترنتی (همسریابی) گفت: در میان اغلب آقایان که از باب تفنن، سرگرمی و گذران زمان، وارد فضای مجازی می‌شوند اما زنان با یک نیت صادقانه و از باب اینکه فرصتی برای ازدواج پیدا کنند به فضای مجازی روی می‌آورند.
وی با بیان اینکه ورود آقایان به فضای مجازی از باب سرگرمی و تفنن بیانگر دامنه احترام‌گذاری و تعریف ارزش آنها برای کاربران بالقوه (زنان)است، اظهار کرد: بنابراین برخی از خانم‌هایی که با نیت پاک و محترمانه وارد سایت‌های همسریابی می‌شوند باید دقت داشته باشند که در این فضای مجازی می‌خواهند دنیای خود را با یک فرد دیگری تقسیم کنند، بنابراین باید حواس‌شان به مردهایی که از سر تفنن به سایت‌ها روی می‌اورند، باشند.
کونایی بر حفظ و مراقبت از فایل شخصی زنان در فضای مجازی تاکید کرد و افزود: یکی از موارد بسیار مهمی که خانم‌ها باید در فضای مجازی به آن توجه داشته باشند این است که مراقب فایل شخصی خود و قول و قرارهایی که می‌گذارند، باشند زیرا این آقایان از اینکه به فایل شخصی یا عکس شما دسترسی پیدا کنند هیچ ابایی ندارند و به بهانه‌های مختلف از جمله ازدواج و دوست‌شدن ،سعی می‌کنند با دست‌یابی به عکس یا سایر موارد محرمانه‌تان در اولین فرصت از شما سوءاستفاده کنند.
این آسیب‌شناس ادامه داد: بنابراین این‌گونه هم نباید تصور کنیم و بگوییم که هر آقایی در فضای مجازی سیر می‌کند، بدبین است و یا هر خانمی که به فضای مجازی ورود پیدا می کند با بیت پاک وارد می شود.
وی با اشاره به اینکه سوءاستفاده‌هایی از قبیل باج‌گیری و کلاه‌برداری از مهم‌ترین خطراتی است که در کمین کاربران فضای مجازی سیر می‌کنند، می‌باشد، تصریح کرد: بنابراین به مراودات و مفاد ارتباطی فضای سایبری نباید اعتماد کرد.
90درصد ازدواج های ناشی از فضای مجازی به طلاق می‌انجامد
کونایی با بیان اینکه نخستین سایت همسریابی در ایران در سال 1379 توسط حجت‌الاسلام اردبیلی تحت عنوان وب‌سایت همسریابی و تشکیل خانواده راه‌اندازی شد، اظهار کرد: تحقیقات صورت‌گرفته از زمان راه‌اندازی این سایت‌ها در کشور مبنی بر این است که نزدیک به 90 درصد ازدواج‌هایی که در فضای مجازی صورت گرفته به طلاق انجامیده است.
این آسیب‌شناس بی‌اعتمادی و شکاکیت حاصل از ازدواج‌های فضای مجازی به یکدیگر را از دیگر موارد مهم و حایز اهمیت خواند و خاطرنشان کرد: علی‌رغم تمام ادعاهای زوج‌های جوانی که به واسطه فضای مجازی با هم ازدواج کردند دال بر اینکه شناخت دقیق از همدیگر دارند اما یک نوع بی‌اعتمادی، شکاکیت و بدبینی نسبت به هم از باب اینکه آیا همسر من زمانی که با من وبگردی می‌کرده با افراد دیگری هم بوده و یا در حین زندگی باز هم چنین عملی را مخفیانه مرتکب می‌شود یا نه آنها را آزار می‌دهد که این امر واقعیت زیست‌شناختی، روان‌شناختی و جامعه‌شناسی است که نمی‌شود در موردش قضاوت کرد.
ازدواج‌های ناشی از فضای سایبری بر سنگ‌بنایی به نام بی‌اعتمادی و تزلزل استوار است
این آسیب‌شناس با بیان اینکه ازدواج‌های ناشی از فضای سایبری بر سنگ‌بنایی به نام بی‌اعتمادی و تزلزل استوار است، افزود: تحقیقات نشان داده است وقتی مصاحبه‌های بعدی این افراد بعد از ازدواج صورت می‌گیرد، این واقعیت را بیان می‌کند که من هر روز احساس می‌کنم ،همسرم به من نزدیک و از من دور است .چون هنوز برای این سوال‌ام جوابی ندارم که آیا همسر من ،همچنان در فضای چت‌روم هست یا نیست و از همه مهم‌تر آیا قبل از من به این دوستی‌های آن فضا اعتماد کرده یا جواب داده و تا کجا مشارکت داشته ،مرا آزار می‌دهد.این همان چیزی است که نمی‌توان به آن بی‌توجه باشیم.
این آسیب‌شناس با بیان اینکه ازدواج ترکیبی از اعتماد و محبت است، تصریح کرد: وقتی پایه اول ازدواج مفقود باشد. تردید نکنید در آینده‌ای دور این دنیای زیبایی که امروز ساخته اید به پاییز مبدل می‌شود که هرگز تصورش را نمی‌کردید و اینجاست که اصالت آماری که نشان می‌دهد 90 درصد ازدواج‌های ناشی از دوست‌های اینترنتی به طلاق انجامیدند، بیش از پیش منطقی و محل دفاع جلوه می‌کند.
پایان پیام/
نظر شما