به گزارش خبرگزاری شبستان، بنجامین بی رودز معاون سوزان رایس مشاورامنیت ملی امریکا در گفت وگویی با سی ان ان یک تفسیر کاملا روشن از توافقنامه ژنو ارائه کرد و گفت طبق این توافقنامه ایران حقی برای غنی سازی اورانیوم ندارد مگر اینکه این حق در گام نهایی برای آن تعریف شود.
سایت ایران هسته ای متن کامل مصاحبه بن رودز با کریستین امانپور از سی سان ان که روز شنبه 9 آذر 1392 انجام شده را ترجمه کرده که چنین است:
کریستین امانپور: آیا شما بر این باورید که نخست وزیر(نتانیاهو) ساده لوحی می کند که می گوید تحریم ها باعث خواهند شد که ایران به طور کامل برنامه هسته ای خود را تسلیم کند؟
بنجامین رودز: در مورد نخست وزیر نتانیاهو معتقدم که اسرائیل حق دارد که درباره ایران و نیات آن مشکوک باشد. با توجه به تهدیدی که از جانب ایران به سمت اسرائیل در طی سالهای اخیر مطرح شده است قابل درک است که آنها ( اسرائیلی ها) موضعی سخت درقبال توافقنامه بگیرند. ما در مورد اینکه آیا آنها(ایرانی ها) گام نخست را برمی دارند ، اختلافات تاکتیکی با اسرائیلی ها داشتیم استدلال ما این بود که در ابتدا باید گام نخست برداشته شود و برنامه متوقف شود تا آنها در مسیر شش ماه آینده پیشرفت نکنند. در مورد پرسش شما باید گفت ما معتقد نیستیم که بتوان با تحریم ها ایران را به نقطه ای رساند که تسلیم شود و همه چیز را در ازای هیچ چیز تسلیم کند. ما معتقدیم که باید تحرکات دیپلماتیک باشد. به همین علت ما تمایل داشته ایم که تخفیف محدود تحریم ها را ارائه کنیم. ما در نهایت باید به توافق بین 1+5 و ایران دست یابیم. ما معتقدیم که تحریم ها بخشی از فشاری بودند که آنها را به پای میز مذاکره آورد. بدون تحریم ها ما در این نقطه نمی بودیم اما در نهایت باید از تحریم ها برای راه حل دیپلماتیک استفاده کرد.
کریستین امانپور: موضوع روز به غنی سازی مربوط می شود.
بنجامین رودز: اول اینکه ما حق داشتن برنامه ی صلح آمیز هسته ای را به رسمیت می شناسیم اما حق داشتن توانایی داخلی غنی سازی را نمی پذیریم. واقعیت این است که اکنون ایران ناقض قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد است که بخشی از آن غنی سازی است. چیزی که ما می گوئیم این است که به عنوان بخشی از راه حل نهایی، می توان به یک وضعیت مورد توافق دو طرف رسید که برنامه ایران متفاوت با برنامه کنونی باشد. آنها(ایرانی ها) عناصر این برنامه را برچینند و محدودیت و تدابیر راستی آزمایی را بپذیرند و ظرفیت بسیار محدود غنی سازی در خاک ایران داشته باشند با این وجود این چیزی است که اگر ما با آن موافقت کنیم، شدنی است، اگر پنج بعلاوه یک موافقت کند می شود. اگر ما به این توافق نرسیم آنگاه به وضعیت کنونی بازخواهیم گشت که در آن ایران ناقض قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد است و به تعهدات خود عمل نمی کند و با فشار روبرو می شود. توافقنامه گام نخست روشن می کند که در طی شش ماه آینده ایران باید به قطعنامه ی شورای امنیت سازمان ملل متحد بپردازد. پس اصل قضیه این است که طبق توافقنامه، آنها به صورت ذاتی چنین حقی ندارند بلکه می توان درباره آن می توان مذاکره کرد.
کریستین امانپور: پس در توافقنامه ی نهایی شما انتظار دارید که طبق شرایط مورد توافق دوطرف غنی سازی باشد؟
بنجامین رودز: بله اگر و تنها اگر ایران بتواند به همه ی نگرانی های ما پاسخ دهد و به ما اطمینان بدهد که برنامه این کشور صلح آمیز است و محدودیت های مهم را بپذیرد که مطابق با آزمون های آمریکا و جامعه ی بین المللی باشد. اگر و تنها اگر این امر رخ دهد می توان پذیرش این توانایی را مد نظر قرار داد. با این وجود اگر ایران به همه نگرانی های ما پاسخ ندهد و به وضعیت کنونی در عمل نکردن به الزامات بین المللی خود بسر ببرد چنین حقی وجود ندارد که ما آن را قبول کنیم. این یک مذاکره است اگر ما نتوانیم به این نقطه برسیم آنها همچنان با تحریم ها و قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد روبرو خواهند شد.
کریستین امانپور: روشن است که آنها همچنان به غنی سازی ادامه می دهند همانطور که در ده سال گذشته و با وجود تحریم ها این کار را کردند.
پایان پیام/
نظر شما