حجت الاسلام جواد جعفری، پژوهشگر مهدوی در گفتگو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان بااشاره به زندگینامه شیخ مفید گفت: شیخ مفید در سال 336 در عکبری شهری در کنار رود دجله از خانواده ای با سابقه درخشان شیعی به دنیا آمد.
وی با اشاره به هوش سرشار شیخ مفید، افزود: به حدی هوش وی زیاد بود که تا قبل از 12 سالگی از چندین محدث اجازه روایت گرفته بود و قبل از 20 سالگی از محضر شیخ صدوق استفاده می کرد.
حجت الاسلام جعفری با اشاره به روایتی درباره شیخ مفید درخصوص هوش سرشار وی، اظهارداشت: کسی از علی بن عیسی رمانی که سنی بود، می پرسد نظر شما در رابطه با روز غدیر و روز غار چیست که می گوید روز غار درایت و اتفاقی است که قطعا افتاده است ولی روز غدیر روایت است و سند محکمی ندارد. شیخ مفید در ادامه از وی می پرسد نظر شما نسبت به کسی که با امامش بجنگد چیست؟ استادش جواب داد کافر و فاسق است.
این پژوهشگر مهدوی ادامه داد: شیخ مفید دوباره پرسیدند، نظر شما نسبت به امام علی(ع) چیست؟ که وی جواب داد ایشان امام بعد از عثمان بودند. شیخ پرسید نظرشما در باره طلحه و زبیر چیست؟ وی گفت آنها توبه کردند. شیخ در آخر گفت پس جنگ جمل درایت است اما توبه طلحه و زبیر روایت که استادش هیچ جوابی نداشتند که به شیخ بدهند و در روایت است که اینجا بود که رمانی لقب شیخ مفید را به ایشان داد.
وی با بیان اینکه در بعضی از نقل ها آمده است که ابن شهر آشوب گفته این لقب را امام زمان(ع) به ایشان داده است، تصریح کرد: در زمان شیخ مفید شاخه ای از حکومت آل بویه در بغداد تشکیل شد و به این ترتیب شیعیان با آزادی عمل به گسترش معارف شیعه پرداختند و به همین خاطر بحث های سنی و شیعه بسیار داغ بود.
حجت الاسلام جعفری با بیان اینکه شیخ مفید در 40 سالگی رهبری شیعیان بغداد را برعهده گرفت، ادامه داد: دفاع از مکتب شیعه یکی از ویژگی های شخصیتی شیخ مفید بود که در توقیعی از امام زمان(ع) به آن اشاره شده است، شیخ مفید در مباحث کلامی از اعتقادات شیعه دفاع می کردند.
این پژوهشگر مهدوی بااشاره به یکی دیگر از شاخصه های رفتاری ایشان که مورد تجلیل امام عصر(ع) بود، افزود: شیخ در مکتب خانه ها و یا در فرش بافی ها می گشت و کودکانی که تیزهوش بودند را انتخاب کرده و دستمزد یک سال را به پدرشان می داد و از او می خواست که فرزندش درس بخواند و به این ترتیب به نیروسازی علمی می پرداخت.
وی با اشاره به توقیعاتی که از ناحیه امام زمان(عج) به شیخ صادر شده است، گفت: دو توقیع است که در احتجاج احمد ین علی طبرسی آمده که البته سند خاصی ندارد، اولین توقیع در سال 410 به دست شیخ رسیده که 2 سال قبل از رحلتشان بود و دومین توقیع نیز اول شعبان 412 نوشته شد و 23 ذی الحجه به دست ایشان رسیده که 8 ماه قبل از رحلت ایشان بوده است.
حجت الاسلام جعفری تصریح کرد: امام عصر(ع) در نخستین توقیع ایشان را مورد خطاب قرار می دهند به این تعبیر که "به برادرم برادر محکم و استوار ولی رشد یافته شیخ مفید" و در دومین توقیع نیز می فرمایند "برای کسی که حق به سوی او الهام شد و راهنما به سوی حق است."
این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه شیخ مفید در سال 413 از دنیا رفتند و چند سال بعد از مرگشان جسم ایشان را به حرم امام جواد انتقال دادند، اظهارداشت: دفاع از کیان و اعتقادات شیعه و پرورش نیرو برای دین ازجمله مواردی بود که باعث خشنودی امام عصر(ع) از ایشان شده بود.
پایان پیام/
نظر شما