عزادارانی که 10 کیلومترهروله کنان و پای برهنه می دوند

گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، عزا یا عزاداری طویریج یکی از انواع عزاداری های مرسوم میان شیعیان عراق است. در این نوع عزاداری، عزاداران با پای برهنه از شهری که در نزدیکی کربلای معلا قرار دارد، حرکت می کنند و در حالی که هروله می کنند و با دست بر سر و صورت خود می زنند، خود را به حرم سالار شهیدان، حضرت أبا عبدالله الحسین علیه السلام می رسانند و پس از زیارتی کوتاه مدت، که چند دقیقه ای بیشتر طول نمی کشد، محل را ترک می کنند.
این مراسم قبل از نماز ظهر و عصر از منطقه طویریج آغاز می شود، به گونه‌ای که عزاداران نماز را در میانه‌ راه و در نزدیکی خیمه‌گاه اقامه کرده و پس از خاموش کردن خیمه‌های آتش گرفته خود را دوان دوان و هروله‌کنان به قبله عشاق حرم حسین بن علی علیه‌السلام می‌رسانند.

یک سال روز عاشورا مرحوم علامه بحرالعلوم با عده ای از طلاب شهر کربلا به منظور خوش آمد گویی و استقبال به سمت بیرون شهر می روند. هنگامی که دسته طویریج وارد می شوند، ناگهان طلاب و همراهان مرحوم بحرالعلوم می بینند که ایشان با آن عظمت و مقام، عمامه و عبا و عصا را کنار گذاشته و خود را در میان عزاداران و سینه زنان انداخته و به سر و سینه می زنند.

بنا به گزارش پایگاه اطلاع رسانی هئیات مذهبی «طویریج» که نام دیگر آن «هندیه» است نام منطقه‌ای در 10 کیلومتری کربلاست که در زمان قیام حسینی محل قبیله بنی‌اسد بوده و عزاداران حسینی در کربلا به رسم دیر رسیدن این دسته در عصر عاشورا به کربلا، مراسم عزاداری خود را از این منطقه آغاز می‌کنند و تمام 10 کیلومتر را با پای برهنه و هروله‌کنان لبیک می‌گویند.

پایان پیام/