خبرگزاری شبستان_ سنندج: استان کردستان دارای دو بافت قومی کرد و ترک و مذاهب شیعه و سنی است که همه آنها اردات خاصی به امام حسین(ع) دارند و هر ساله با فرا رسیدن ماه محرم که در فرهنگ ایرانی ها دارای شکوه و عظمت خاصی است مردم اهل سنت و اهل تشیع کردستان نیز در این ماه آئین و سنن متعددی را به اجرا در می آورند.
در ایام محرم و صفر نیز به جرات می توان گفت که مسلمانان اهل سنت این دیار در ادای نذورات و احکام ویژه محرم در بسیاری از مواقع از خواهران و برادرا ن اهل تشیع خویش نیز پیشروتر هستند.
اردات مردم این دیار به امام حسین (ع) را می توان در بین منابع، کتاب های نویسندگان و شعرای این منطقه به وضوح مشاهده کرد.
شیخ رضا طالبانی شاعر پارسی گوی کرد اهل سنت در مدح امام حسین (ع) چنین می سراید:
لافت از عشق حسین است و سرت برگردن است/ عشق بازی سر به میدان وفا افکندن است
گر هوا خواه حسینی، ترک سرکن چون حسی/ شرط این میدان به خون خویش بازی کردن است
همچنین آثار ماموستا شیخ نافع مظهر معروف به امینی از شاعران کرد اهل سنت سقز و کتاب شعاع مهر حسین(ع) در ادب کرد اهل سنت که به همت شاهرخ اورامی کرد سنندجی جمع آوری و تالیف شده، گوشه ای از اردت ادیبان و عرفای سرشناس کرد زبان اهل سنت کردستان را به ساحت امام حسین(ع) نشان می دهد.
با رسیدن ایام محرم در جای جای میهن اسلامی مراسم های مختلفی از جمله عزاداری، سینه زنی، مداحی برگزار می شود که در شهرها و روستاهای استان کردستان نیز با آداب و رسوم خاصی همچون طشت گذاری، تشکیل حلقه های عزا در مقابل مساجد، تکایا و حسینیه ها، مراسم گل گیران، روضه خوانی و تعزیه خوانی برگزار می شود که این مراسم از واپسین روزهای ذی الحجه آغاز و تا پایان دهه اول محرم ادامه دارد.
پیشوازی از محرم با آیین طشت گذاری
در شهر سریش آباد که از زمان انقلاب به بعد، اهالی از آن به قم کردستان یاد می کنند با اجرای آیین معنوی طشت گذاری به استقبال از محرم می روند.
در سریش آباد در چند روز مانده به محرم بیرقهای سیاه به اهتزاز در میآید، کربلاییان از حسین(ع) اذن میگیرند تا برایش مجلس عزا برپا کنند و بیرقهای سیاه در کنار طشت خالی از آب به حرکت در می آیند.
طشت نماد مشک سقای دشت کربلا که پر از آب نماد رودخانه فرات میشود، 72 سیب سرخ هم به عنوان نماد 72 تن یاران کربلایی به میهمانی آب میروند و فضای مراسم را عطر سیب فرا میگیرد، سیبی که در دشت کربلا دست به دست گشت و دلهای کاروان را سیراب کرد و درب طشت را که میگذارند، شمع عزای حسینی روشن میشود و قرآن را بر روی آن قرار میدهند.
کوزههای آب بر روی دوش تا کنار طشت میآیند و دیدهها اشکبار میشود برای لبهای خشکیده علیاصغر و وقتی آب را درون طشت می ریزند.
همه اهالی احترام خاصی برای این آب قائل هستند و می گویند بسیاری از حاجتمندان از این آب پر از عشق و معرفت، حاجت خود را گرفته اند.
آئین طشت گذاری در سریش آباد معمولا سه تا چهار ساعت با اجرای مراسم نوحه خوانی و عزاداری ادامه می یابد و به نوعی شور و شوقی حسینی را در بین مردم بخصوص جوانان برای ورود به ماه محرم ایجاد می کند و شهر با به اهتزاز در آمدن بیرق ها و شال های سیاه آذین بندی و ملزومات عزاداری ماه محرم و دسته های سینه زنی و زنجیر زنی آماده می شود.
مراسم گل گیران در بیجار
یکی از مراسم های تاریخی و کهن که بر گرفته از تمدن غنی و اسلامی مردم مسلمان کردستان است و هر ساله در روز عاشورای حسینی برگزار می شود، مراسم گل گیران مردم بیجار است که این مراسم از گذشته های دور و تا امروز در شهر بیجار با شکوه و عظمت خاصی برگزار می شود که نمادی از غربت شهدای عاشورا و خاک آلودگی کودکان یتیم و اسیر کربلا می باشد که بهترین شیوه برای نشان دادن اوج غم و ماتم در روز عاشوراست.
.
این مراسم از گذشته های دور و تا امروز در شهر بیجار باشکوه و عظمت خاصی برگزار می شده، امسال نیز به رغم گذشت سال های سال با حضور همه اقشار مختلف مردم در روز عاشورای حسینی در معابر عمومی و میادین اصلی این شهر برگزار خواهد شد.
آیین گل گیران در روز عاشورای حسینی از صبح و با حضور مردم در خیابان های اصلی شهر بیجار آغاز می شود که تمامی هیات های مذهبی و دسته های عزاداری با نظم و ترتیب خاصی در برگزاری هر چه باشکوهتر آن با هم متحد و یکدل هستند.
مقدمات برگزاری این مراسم دو هفته قبل از روز عاشورا و با تهیه خاک رس از دشت های اطراف شهر و الک کردن آن آغاز می شود و در روز عاشورا گل مخصوص این مراسم در داخل ظرف های مختلف تهیه و عزاداران با گل به سر کردن به سوگ سرور و سالار شهیدان ابا عبدالله حسین (ع) می نشینند.
اقشار حاضر در این مراسم سپس با زنجیر زدن و سینه زدن و طی مسیر عزاداری در خیابان های اصلی راهی حسینیه بیجار می شوند و در طول مسیر با صدای یا حسین در سوگ شهادت سرو و سالار شهیدان اشک می ریزند.
پخت حلیم
پخت حلیم در شب تاسوعا توسط زنان برخی از مناطق استان از جمله شهر سریش آباد از جمله رسوم دیگری است که در این استان اجرا می شود و با این حلیم در صبح غم انگیز عاشورا از عزاداران پذیرایی می شود.
علم گردانی
همچنین حرکت علم ها و بیرق های عزاداری که بزرگ ترین آن علم بندی منصوب به قمر بنی هاشم حضرت عباس(ع) است که نشان دهنده در زمین نمادندن علم آن بزرگوار است که در شهرهایی همچون بیجار، سنندج، سریش آباد و قروه انجام می شود.
شمع روشن کردن در امام زاده ها
مردم استان کردستان که غالبا شافعی مذهب هستند برای ماه محرم حرمت و ارزش خاصی قائل هستند و در ایام محرم هرکدام به نوعی ارادت خود را به امام حسین(ع) و مقوله عاشورا به اثبات می رسانند به طوریکه مردم سنندج شب عاشورا در امامزاده پیر عمر در این شهر جمع شده و با روشن کردن شمع به دعا و نیایش و عزاداری می پردازند.
سفره های نذری
مردم این خطه از ایران زمین با پیروی از تعالیم قرآنی، احادیث و روایات ائمه اطهار، علماء، مراجع تقلید، افراد متدین و معتمد محل اقدام به پخش نذری می کنند، از نذورات سنگین مانند نذر آیت الله بروجردی برای پرهیز از تند خلقی با مردم و گرفتن یکسال روزه برای تأدیب نفس خویش تا نذرهای کوچک مانند یک کاسه شله زرد.
میزان اقلام مصرفی و نذورات در این ایام به چند برابر تمام سال می رسد و شاید سه روز آخر دهه اول محرم با نیمه یکسال برابری کند، صف های تحویل و پخش نذورات در این ایام در یک روز، چندین ساعت طول می کشد.
در این کار خیر تفاوت های مالی، اجتماعی، جنسیت، سن و سال، اعتقادات دینی و مذهبی برای مصرف کنندگان وجود ندارد، در چندین محل از معابر و میادین انواع خیمه های پخش حلیم، چای، شیر، شربت، انواع غذای گرم، خرما، حلوا، نان روغنی، شله زرد، شیر برنج، دود نمودن اسپند و ذبح قربانی گاو گوسفند برپاست در هر خیمه، جوانان و بعضی اعضای خانواده ها از مردم پذیرای می کنند.
امام حسین(ع) با قیام خود در مقابل یزید و یزیدیان درس آزادگی به انسانها داد که آموزه ای ماندگار در طول تاریخ برای همه اقوام و مذاهب است مخصوصا در دنیای امروز که ظلم و ستم بیداد می کند ترویج پیام رویداد عاشورا امری ضروری و لازم است و برای ریشه کنی ظلم و ستم در دنیای کنونی باید کشورهای مسلمان بار دیگر با قیام امام حسین آشنا شوند.
این ایام در بین مردم اهل سنت و تشیع کردستان نیز از احترام ویژه ای برخوردار بوده به گونه ای که در طول این دو ماه هیچگونه مراسم شادی همچون عروسی و جشن های سرور و شادی برگزار نمی شود.
پایان پیام/
نظر شما