نذر و اطعام سنت عزاداران حسینی است

حجت الاسلام و المسلمین رضا عزت زمانی، مدیر موسسه ولا منتظر در گفت وگو با خبرنگار شبستان،‌ با اشاره به سابقه تاریخی نذر گفت: اساسا نذر در ادیان مختلف به ویژه در ادیان توحیدی جایگاه خاصی دارد.

وی ادامه داد: حنه که مادر حضرت مریم بود پیر شده و از زایمان محروم بود. یک روز که در زیر درختى نشسته بود دید پرنده اى بچه خود را غذا می داد. حنه از خدا فرزند خواست و نذر کرد: اگر خدا به وى فرزندى دهد آن فرزند را خادم بیت المقدس نماید.

عزت زمانی افزود: البته در قرآن نامی از مادر مریم ذکر نشده است اما در آیات 35 الی 37 سوره آل عمران به او اشاره شده است که در این آیات داستان تولد حضرت مریم و نذر مادرش را بیان می کندبر این مبنا که «إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیم»؛ یاد کن زمانى را که زن عمران گفت: پروردگارا بدرستى که من نذر کردم براى تو که این طفلى که در شکم دارم محرر (خادم بیت المقدس) باشد پس از من قبول فرما محققا تو سمیعى و عالمى به آن چه نذر کردم و قرارداد نمودم.

این محقق تصریح کرد: بنابراین نذر کردن در ادیان سابقه داشته است و دین اسلام نیز به لحاظ فقهی احکامی را برای نذر کردن بیان کرده است و بابی در فقه درباره نذر، عهد و قسم وجود دارد که اساسا توضیح داده است که هرکدام از انی مولفه ها چه تعریف و شرایط و نسبتی با یکدیگر دارند.

وی با اشاره به نذورات عاشورایی در عزاداری ها ادامه داد: این سنتی است که از دیرباز در میان هیات وجود داشته و دارد و اطعام هر طیف و قشر از عزاداران حسینی از سنن پسندیده و جاری در شاکله جامعه است.

وی در ادامه به جایگاه عزاداری از بعد تاثیر در خودسازی افراد اشاره کرده و افزود: شناخت ویژگی های قیام عاشورا سبب تامل و تعمق عمیق می شود چراکه نه تنها شناخت ائمه را در بردارد بلکه حکایت از مکتب ایثاری دارد که برای زنده ساختن ارزش ها شکل گرفت.

عزت زمانی با بیان اینکه مکتب عاشورا درحوزه های معرفتی مختلف حرف برای گفتن دارد،‌اظهار کرد: در این راستا به ویژه جنبه اجتماعی بسیار ملموس است چراکه حکایت از اهداف قیام امام حسین(علیه السلام) و تاثیر آن برای ادوار دیگر تاریخ اسلام و اثربخشی آن برای جوامع مسلمین دارد.

مدیر موسسه ولا منتظر قم با اشاره به اهمیت آشنایی با فسفه عزاداری ها گفت:‌ کسی که عزادار امام حسین(علیه السلام) است باید در اهداف قیام حضرت تدبر کند و ببیند غایت این قیام چه بوده است وچرا سیدالشهدا(علیه السلام) حاضر شد تا از جان خود بگذرد و در چنین قائله ای حضور یابد.

وی ادامه داد: اشک ریختن و عزای برای امام حسین(علیه السلام) باید از روی خلوص نیت باشد و اساسا گریه برای سیدالهشدا(ع) راه نجات و حیات است چنانکه پیامبران الهی نیز بر سیدالشهدا(علیه السلام) گریستند.

عزت زمانی در این راستا افزود: حضرت‌آدم می گریست و از جبرئیل راه چاره برای بخشش خواست که جبرئیل راه نجات را تمسک به پنج تن عنوان کرد و چون کلام به نام سیدالشهدا(علیه السلام) رسید دل آدم(ع) شکست و گریست و به جبرئیل گفت:‌«یا أخی جبرئیل فی ذکر الخامس ینکسر قلبی وتسیل عبرتی؟» ای برادر! جبرئیل، چه شد هنگامی که نام امام حسین(ع) را به زبان آوردم دلم شکست و اشکم جاری شد؟ جبرئیل عرض کرد: این فرزند تو به مصیبتی مبتلا می‌شود که همۀ مصیبت‌ها در مقابل آن کوچک است. در اینجا جبرئیل(ع) قدری از مصائب حضرت را برای آدم(ع) بیان کرد که آدم(ع) و جبرئیل هر دو مانند مادر جوان مرده گریستند و سبب قبولی توبه و آمرزش آدم(ع) از ترک اُولی شد.

این مبلغ با اشاره به رویکرد پیامبر اکرم(ص) در ماه محرم گفت:‌روایت مختلفی از رویکرد نبی اسلام(ص) و ائمه در ماه محرم وجود دارد، از جمله امام صادق(ع) و امام رضا(ع)، که حکایت از آن دارد که اتئمه در این ماه نمی خندیدند و بر چهره شان غم و اندوه مشهود بود و می گریستند.

وی گفت: اساسا عزاداری برای امام حسین(علیه السلام) سیره اهل بیت بوده است و از همان زمان بعد از واقعه کربلا امام سجاد(ع) با برپایی مجالس عزا به تبیین واقعه کربلا پرداخت و حضرت زینب(س) نیز به افشاگری جنایات یزید پرداخته و حقیقت کربلا را برای مردم بیان کردند.

عزت زمانی در پایان گفت: در این دوران نیز باید به احترام ماه محرم حداقل ها رعایت شود و به دور از هرگونه رویکرد افراطی، واقعه کربلا با نسل جوان به درستی تبیین و بیان شود.
 

پایان پیام/