غلامحسین ابراهیمی دینانی در گفت وگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان با اشاره به وجهه های مختلف قیام کربلا اظهار کرد: اساسا حضرت سیدالشهدا(ع) و قیام شان تجسم عقل است.
وی ادامه داد: عاشورا در واقع صحنه حضور توامان عقل و عشق است، عقلی که عشق می شود و عشقی که تبدیل به عقل می شود و چنانچه آدمی به این مرحله دست یابد به غایت کمال رسیده است.
ابراهیمی دینانی با بیان اینکه مشکل ترین مسئله تا به امروز «معرفت» و شناخت بوده و هست، تصریح کرد: انسان تشنه معرفت است و به دنبال آن می رود وقتی هم معرفت می جوید باز بیشتر از قبل تشنه می شود اما وقتی به معرفت رسید در واقع همین معرفت شهادت است و کسی که در راه معرفت بمیرد شهید است.
استاد بازنشسته دانشگاه تهران بیان کرد: امام حسین (ع) معرفتی تام داشتند، و انسان های بزرگ همان صاحبان خرد و معرفت اند و همانند امام حسین(ع) هستند چرا که در هر زمان و مکانی تاثیر خود را برجا می گذارند حتی اگر مخالفان و دشمنانی داشته باشند اما به هر حال تاثیر خود را می گذارند.
وی تاکید کرد: حضرت سیدالشهدا (ع) مظهر زیبایی است و در واقعه کربلا بود که زشتی مطلق در مقابل زیبایی مطلق قرار گرفت و از این جهت که زیبایی از سنخ نور است بنابراین قابل پنهان کردن نیست، نور همیشه روشن است ضمن آنکه امام حسین(ع) فانی فی الله است، حتی قبل از اینکه به دشت کربلا بیاید نیز فانی فی الله بود بنابراین اگر با معرفت و تامل به واقعه کربلا نگاه کنیم شهادت امام حسین (ع) دنیایی از شناختی است که اولیا به آن معرفت یافته اند.
ابراهیمی دینانی ادامه داد: در واقعه کربلا بسیاری در سپاه حضرت (ع) بودند اما او را همراهی نکرده و نماندند که این افراد همگی درگیر عقل حسابگر و عقل معاش بودند و کسانی که در مقابل امام حسین(ع) نیز ایستادند از همین سنخ اند و به دنبال بالا رفتن و اوج گرفتن و تعالی نبودند و نخواستند که بشناسند و به معرفت برسند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: معرفت مساله همیشه بشر بوده است و کسی که به دنبال شناخت و معرفت نبوده است همواره در زندگی خود خطاهای بزرگی مرتکب شده است که قابل جبران هم نیستند.
پایان پیام/
نظر شما