به گزارش خبرگزاری شبستان، بهروز سپیدنامه، شاعر ایلامی و استاد دانشگاه سخنانش را با طرح این موضوع که در مناطق ما سپیدی باور بهتر از سیاهی لشکر است آغاز کرد و گفت: شعر آئینی که امروزه با این عنوان مطرح است یک مشکل مهم دارد و آن هم نام گذاری آن است که تاکنون تعریف عملیاتی از این نام گذاری صورت نگرفته است.
وی گفت: شعر آئینی به مفهوم عام کلمه به معنی رسم و رسوم و آداب و سنت نیست بلکه منظور از شعر آئینی شعر شیعی ست و کاملا مشخص است که دامنه اش شامل ائمه ی اطهار می شود و مرکز ثقل آن دو موضوع انتظار و عاشورا ست که باید باز تعریفی از این عنوان شود؛ چون گونه ای از شعر قدسی را در کنار شعر آئینی می بینیم . باید برای شعرا روشنگری شود که وارد کردن واژه های مذهبی به مفهوم سرایش شعر آئینی و مذهبی نیست.
سپیدنامه با بیان اینکه صرفا وارد کردن واژه در درون شعر بدون تحول درفرم، شعر آئینی را به وجود نمی آورد، خاطرنشان کرد: یک زمانی گونه ای از ادبیات انقلابی به وجود آمد که در حوزه ی فرم آنچنان که نیما تحول ایجاد کرد تغییری چندانی در ساختار ایجاد نکرد اما بعضی از مفاهیم و واژه ها وارد جغرافیای مردمی شد و شعر انقلاب هم گاهی پیشرو و هم گاهی پیرو این ورود واژگانی و دگرگونی بود.
وی در ادامه تصریح کرد: "در او نویسی" جلیل صفربیگی که رباعی هایی در فرهنگ انتظار نوشته شده، شاعر به مسئله ی انتظار با یک دید دیگری نگاه می کند. موضع صفربیگی امام قائم است که در آنجا هم شعر را متحول کرده و هم پیشنهاداتی در خصوص نوع نگرش متفاوت به موضع انتظار مطرح می شود که من به این گونه از شعر ایمان و اعتقاد دارم.
وی ضمن تمجید از رویکرد جلیل صفربیگی در شعرهای آیینی اش بیان داشت: بعضی از شعرهای مذهبی شاعران بن مایه ی مذهبی دارند اما حتی یک واژه ی مذهبی هم در آنها پیدا نمی شود در حالی که جلیل صفربیگی صله شعری و تخیل را هم در شعر به کار گرفته و تاثیر گذاری آنها را هم می بینیم که در نوع خودش فوق العاده است.
بهروز سپیدنامه مجموعه "عقیق و ارغوان" -که از آثار اوست- را صرفا مجموعه ای آیینی معرفی و اظهار داشت: من مفتخرم که بعد از آقای صفربیگی "در او نویسی" که به صورت مجموعه ی مستقل و مذهبی چاپ شد کتاب "عقیق و ارغوان" را به طور مستقل چاپ کنم که شامل غزل، مثنوی و دوبیتی است. هرچند "عمان سامان" قبلا در این نوع کارها درخشیده بود ولی بعد از انقلاب حرکت در شعر جوان اتفاق می افتد. در کنار این حرکت فرخنده فقر محتوایی وجود دارد که بیم آن می رود مثل سرنوشت شعر دفاع مقدس که به تکرار رسید اینجا هم به تکرار برسیم.
این شاعر کشورمان در پایان گفت: ما اگر بتوانیم شعر هیئتی که با شعر مذهبی و آئینی تفاوت دارد تقویت کنیم در این زمینه گام بزرگی برمی داریم. در شعر هیئتی،شاعرانگی زیاد پر رنگ نیست . بیایم ذائقه را تغییر دهیم و به جای مثنوی، رباعی را هم در شعرهای هیئتی بگنجانیم.
پایان پیام/
نظر شما