شعری که جامعه را بیدار نکند شعر نیست

آیت الله جوادی آملی گفت: شعری که دل را تکان ندهد و جامعه را بیدار نکند شعر نیست، نظم است.

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، آیت الله عبدالله جوادی آملی امروز(13آبان) در دیدار اعضاء و میهمانان چهارمین همایش بین المللی باران غدیر که در سالن کنفرانس موسسه اسراء برگزار شد، اظهار داشت: مقدم سرایندگان کشورهای مختلف دنیا را گرامی می داریم، برخی شعرها و مطالب این سرایندگان را شنیدم و لذت بردم، امیدواریم خداوند متعال سله آن ها را مرحمت کند.

 

وی ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام شهادت سالار شهیدان امام حسین بن علی(ع)، بیان داشت: یک شعر تا حوزه رسالت شعر و ادب را نداند شاعر خوبی نیست، بین نظم و شعر تفاوت های فراوانی وجود دارد، ممکن است سراینده شعر، ناظم خوبی باشد اما شاعر خوبی نباشد.

 

آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: شعری که محسوسات را در کنار هم جمع آوری می کند و همه احساسات و تشبیهات آن در قلمرو حس می باشد، شعر نازل است، مانند شعر منوچهری دامغانی که انواع اقسام آهنگ ها، رنگ ها، میوه ها، مرغ ها و گیاهان را در شعر می آورد اما از عالم بالا چیزی نمی گوید.

 

وی عنوان داشت: شعر نازل سرگرم کننده و در حوزه طبیعت است، توان ندارد مخاطب را با ماورای طبیعت آشنا کند، شعرایی مانند حافظ، مولوی، سنایی و عارف قزوینی در برخی اشعار خود معقولات را محسوس کرده اند، هنرمندانه عالم بالا را پایین آورده اند، جوری که گویی به مخاطب بال و پر داده و به او توان پریدن داده اند.

 

شاعرن تلاش کنند شعر متنزل داشته باشند / شاعران صور خیال را در به خدمت معنی درآورند

آیت الله جوادی آملی با بیان این که شاعران باید تلاش کنند شعر متنزل داشته باشند نه شعر نازل، تاکید کرد: با خیال تنها درک معانی جزئی ممکن است، شاعر باید امانت دار باشد و صور خیال را جمع بندی کرده و به خدمت عقل و معنی در بیاورد.

 

مفسر قرآن کریم ابراز داشت: شاعر باید یک نماز جماعتی در دستگاه علمی خود تشکیل دهد، بر اساس عقل خیال پردازی کند و معانی عقلی را به مطالب احساسی تبدیل کند.

 

آیت الله جوادی آملی گفت: یک شاعر با عقل می تواند مستمع خود را با حقانیت آشنا کند، در حال حاضر 7 میلیارد انسان با رنگ ها و فرهنگ های مختلف روی زمین زندگی می کنند که فطرت آن ها یکی است، خداوند فطرت همه انسان ها را توحیدی آفریده است و هیچ کس نمی تواند این را عوض کند.

 

وی تصریح کرد: خداوند این فطرت توحیدی را هیچ گاه عوض نمی کند چون انسان را به "احسن تقویم" آفریده است، هر کسی با فطرت به دنیا می آید، و زیبا ترین خلقت همین است که با فطرت توحید به دنیا بیاییم، ما هفت میلیارد یک نفر هستیم و آن انسانیت ماست.

 

آیت الله جوادی آملی افزود: اگر می بینید هندو و مسیحی و کلیمی در وصف حضرت علی(ع) سخن می گویند، به این دلیل است که از دل بر می خیزد، درست است که حال و احوال و اقوال ما با یکدیگر مبانیت دارد اما فطرت و مقصود یکی است.

 

شعری که جامعه را بیدار نکند شعر نیست

استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: اگر شعر شاعر بر اساس فطرت شناسی، احیای فطرت دل و معقول نباشد تنها گوش را نوازش می دهد، شعری که دل را تکان ندهد و جامعه را بیدار نکند شعر نیست، نظم است.

 

آیت الله جوادی آملی بخش مهم کار ادیبان و شاعران را مربوط به انگیزه دانست و بیان داشت: کار دانشمندان و حوزویان مربوط به قلمرو اندیشه و کار شاعران مربوط به انگیزه و اراده است، اگر چه گاهی این دو به قلمرو یکدیگر سر می زنند.

 

مرجع تقلید شیعیان اظهار داشت: علم 50 درصد قضیه است، نمی توان به کسی که علم دارد و عمل نمی کند خرده گرفت که چرا عمل نمی کند، این اراده است که به انسان توان عمل می دهد، عالم بی عمل مشکل علمی ندارد، مشکل اراده دارد.

 

کار اصلی شاعر تقویت انگیزه و اراده است

آیت الله جوادی آملی تصریح کرد: شاعران باید شعری بگویند که اراده جامعه بیدار شود، یک شاعر باید در تقویت اراده و انگیزه بکوشد و این انگیزه را از فطرت دل بگیرد.


وی عنوان داشت: شعرا باید سعی کنند انگیزه شناس باشند نه اندیشه شناس، همه افراد به طور متوسط بد و خوب را تشخیص می دهند و همین مقدار کافی است، اگر انگیزه تقویت بشود اراده و همّت تقویت می شود، اثر شعر آنجاست که وقتی جامعه بیدار شود پویا هم می شود.

 

پایان پیام/

 

کد خبر 309803

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha