حجت الاسلام محمد رضایی، پژوهشگر مهدوی در گفتگو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان بااشاره به جایگاه شهر کوفه نسبت به تاریخ و ولایت امامان، گفت: شهر کوفه در حوالی سال 14 تا 17 هجری قمری در زمان خلیفه دوم پایه گذاری شد ولی زمانی که فتوحات به جهت ایران بود. سلمان فارسی و خذیف بن یمانی یعنی دو شخصیت برجسته و دو یار امام علی(ع) کوفه را پایه گذاری کردند.
وی با بیان اینکه براین اساس قبائلی که گرایش شیعی و محبت علوی داشتند، در شهر کوفه مستقر شدند، خاطرنشان کرد: وقتی شهر پیدایش می یابد نزدیک به یک چهارم شهر از قبائل علوی هستند، درحالی که از سال 17 تا 35 هجری قمری که آغاز خلافت امام علی(ع) است نزدیک یک دهه زیر نظام سیاسی فرهنگی خلفا است.
حجت الاسلام رضایی بااشاره به خلافت 20 ساله معاویه بعد از خلافت 4 ساله امام علی(ع) اظهارداشت: این روند تا شیعه کشی بنی امیه ادامه پیدا می کند تا سال 61؛ در این زمان است که از بی وفایی کوفیان می گوییم ولی باید توجه داشت که کوفه تنها شهری است که اقلیت شیعه دارد.
این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه در آن زمان در بصره، شامات و مکه تجمعات شیعی نداریم، تصریح کرد: کوفه در آستانه قیام امام حسین(ع) گرایشات اهل بیتی(ع) دارد ولی شیعیان خالص نسبت به شیعیان اسمی در اقلیت هستند و جریان اموی، خوارج، ساکتین و اهل سنت بی تفاوت به عنوان شیعیان اسمی مطرح هستند.
وی بااشاره به تعداد شهدای کربلا، ادامه داد: از 72 شهید کربلا 18 نفر از بنی هاشم و 40 نفر از کوفیان هستند این درحالی است که مابقی شهدا که بیش از 10 نفر می شوند از مدینه، بصره و سایر شهرها هستند.
حجت الاسلام رضایی بااشاره به بی وفا نبودن کوفیان در قیام امام حسین(ع) گفت: کوفه در آن زمان دارای 100 هزار مرد جنگجو بود که تنها 12 هزار نفر از آنها به امام نامه نوشته بودند و 18 هزار نفر از آنها با مسلم بیعت کردند که البته همه شیعه خالص نبودند. بنابراین این بی وفایی که گفته می شود نسبت به 12 یا 18 هزار نفر از 100 هزار نفر است.
این پژوهشگر مهدوی افزود: یک سوم شهر متمایل به امویان بود، یک سوم اهل سنت ساکت و یک چهارم تمایلات اهل بیتی داشتند. درحالی که در واقعه کربلا دو جریان ناصبی گری و اموی گری فتنه کردند و اینکه امام از کوفیان شکوه می کنند منظور نامه نگارانی هستند که از اشراف و ساکتینی هستند که به طمع قدرت در مقابل امام قرار گرفتند.
وی با بیان اینکه کوفه بیش از 30 سال بعد دوباره تحت رهبری امام سجاد(ع) و امام باقر(ع) قرارمی گیرد، تصریح کرد: این درحالی است که در ادامه این روند در شهر کوفه بزرگترین نهضت علمی تشیع پایه گذاری می شود.
حجت الاسلام رضایی بااشاره به مدت زمان بی وفایی کوفیان، اظهارداشت: بعد از 4 سال خلافت امام علی(ع) در 40 سال نظام خلافت امویان تضعیف فرهنگ اهل بیت(ع) صورت می گیرد و باید توجه داشت که اگر کوفه شیعه ناب داشت، دچار مشکل نمی شد و از زمان امام باقر(ع) شهر کوفه به شهری با اکثریت شیعه تبدیل شد.
این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه اهل بیت(ع) بهترین شهری که برای فرهنگ سازی شیعه دیدند، کوفه بود زیرا بیشترین ظرفیت را داشت، خاطرنشان کرد: کوفه به علت همجواری با ایرانیانی که عشق اهل بیت(ع) را داشتند و ترکیبی از شیعیان عرب و محبین اهل بیت(ع)، مهمترین شهر در خاورمیانه در جبهه حق قرار گرفت.
وی با طرح سوالی مبنی بر اینکه چرا کوفه در زمان ظهور که به نجف متصل می شود؟ نقش بنیادین دارد و مهمترین پایتخت فرهنگی می شود، تصریح کرد: در پاسخ به این سوال باید گفت که کوفه در مرز جغرافیایی تمدن ایران و عرب وجود دارد و این شهر به لحاظ جغرافیایی، جمعیتی و ژئوپولوتیک جایگاه ویژه ای نیز دارد.
حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه در زمان ظهور تمام مناسبات اسلامی و بشریت و ادیان نیز از این نقطه مدیریت می شود، اظهارداشت: شهر کوفه از حاشیه غربی به بیابان متصل است که حمایت جمعیتی نمی کند اما زمانی که امام زمان ظهور می کنند برکات آسمان و زمین به اندازه ای می رسد که حدفاصل عراق و شامات سرسبز می شود و این جغرافیای طبیعی به بهشت تبدیل می شود.
این پژوهشگر مهدوی ادامه داد: از یک طرف نیز شهر کوفه پیشینه تاریخی انبیاء در جبهه حق را دارد و معلوم می شود که کوفه برای مدیریت جهانی دولت ظهور بسیار مناسب است.
پایان پیام/
نظر شما