به گزارش خبرگزاری شبستان، اسماعیل امینی در مراسم"قول و غزل" که دیروز در حوزه هنری برگزار شدبا انتقاد از این که در عرصه هنر و ادبیات در فضای رکوردهای جهانی و برترین ها زندگی می کنیم، گفت: اگر چه شاعران بزرگی همچون فردوسی، سعدی و مولانا، بیدل، علی معلم، قیصر امین پور و ... داریم اما این طور نیست که کسی بهترین، برترین و اسطوره باشد.
وی ادامه داد: شاعریم، شعر می گوییم و انسان های معمولی هستیم،ممکن است حساسیت و دغدغه هایمان از دیگران بیشتر باشد. بسیار انسان هایی هستند که شاید کارشان از شعر مهمتر باشد و اگر این گونه نگاه کنیم که کار شعر هم یکی از کارهایی است در کنار کارهای دیگر و یکی از نیازهای انسان را برطرف می کند دیگر نگاه اساطیری نمی کنیم و آن زمان می توانیم شعر و شاعر را نقد کنیم و به آن نزدیک شویم.
امینی با اشاره به خاطره ای از قیصر امین پور گفت: قیصر در آخرین مراسم رسمی نقد شعر اش گفت « هست شعری که انقدر بد باشد که ارزش نقد نداشته باشد یعنی مادون نقد باشد، اما هیچ شعری نیست که مافوق نقد باشد.» اگر گفتند شعرتان به جایی رسیده که جای نقد ندارد یعنی شعر شما به درد نمی خورد که من وقت بگذارم و نقد اش کنم.
این شاعر با بیان این برخی از افرادی که پایان نامه و یا مقاله می نویسند نگاه اساطیری به شاعران دارند، تصریح کرد: این حرف هم غلط است که برخی خبرنگاران می پرسند کدام شاعر قوی تر است، البته می توان پرسید که به نظرتان کدام شعر بهتر است. تازگی چیزی مضحک تر باب شده است که به طور مثال کسی شعر اش را می خواند و می گوید این شعری است که استاد فلانی تایید کرده است. گویی شعر استانداردی دارد و اگر استاد فلانی که تیمسار شعر است تایید کرد دیگر سرهنگ نمی تواند راجع به آن حرف بزند.
وی مشکلات اینچنینی را به دلیل تربیت استبدادی دانست و توضیح داد: همه ما از قدیم تا به حال با این تربیت بالا آمده ایم و این گونه یادگرفته ایم که تیمسار حرف زد سرهنگ باید بگوید چشم. در حالی که هر کسی می تواند درباره شعر نظر بدهد، شعر و شاعر اساطیری نیستند.
امینی گفت: هیچ کس نیست که مصون از نقد باشد، این تعارف هایی که باب شده است به درد اداره می خورد. اما همه آدم ها با تمام ارادتی که به آنها می شود قابل این هستند که نقد شوند و این که قابل هستند یعنی قابل می دانیم که درباره شان حرف بزنیم. بنابر این دلگیر این نباشید اگر کسی درباره شعرتان حرف زد یا چیزی پرسید. خدشه ای که وارد می شود در عالم اساطیری سیاست است که بر دامن کبریایی آقایان هیچ دردی نباید بنشیند. شعر دامن کبریای ندارد و آدم ها می توانند درباره اش حرف بزنند.
این شاعر و طنزپرداز همچنین حرف افراد معمولی را با حرف منتقد متفاوت دانست و عنوان کرد: این که کسی در مواجه با شعر بگوید خوشم آمد و یا نه، نقد نیست. نقد باید علمی و دقیق باشد. حرف منطقی و مستدل و علمی بگوییم و به جزییات نگاه کنیم. در نقد هیچ کس با هیچ کس نباید رو در بایستی داشته باشد، این به معنای بد اخلاقی نیست بلکه به معنای دوست داشتن همدیگر است.
پایان پیام/
نظر شما