خبرگزاری شبستان: "به مراسم عزای حسین(ع) خوش آمدید." این روزها این جمله بر سر در بسیاری از مساجد کشورمان نقش بسته است. اماکن مقدسی که حالا از هر زمان دیگر بوی خدا را در خود جاری ساخته‌اند که سیدالشهدا(ع) خون خدا بود در کالبد زمان و مساجد بهترین جایگاه برای تکرار این سخنش که در مقطعی از تاریخ خونبار تشیع فریاد زد: اگر دین جدم با خون من حفظ می‌شود، پس ای شمشیرها مرا در برگیرید.
مساجد و تکایای کشورمان این روزها به پیشواز ایامی می‌روند که در نزد شیعیان و شاید تمامی مسلمانان جهان جایگاه ویژه‌ای دارد، با شروع آخرین دهه از ماه ذی‌الحجه، بوی محرم همراه با سیاهی عزای حسین و پرچم‌های یا سیدالشدا(ع) و یا اباعبدالله(ع) حال و هوای کوچه‌ها و شهرهای‌مان را تغییر داده‌اند و این بین سهم مساجد به عنوان مقدس‌ترین اماکن مردم این مرز و بوم بیش از مکان‌های دیگر است.
مسجد صاحب الزملن(عج) در گوشه‌ای از جنوب غرب تهران نمونه یکی از هزاران مساجد سراسر کشور است که رخت عزا برتن کرده و خود را برای ایام محرم آماده می‌سازد. دو پرچم یاحسین(ع) در دو طرف سردر این مسجد، به خوبی نشان می‌دهد که این خانه مقدس رخت عزای چه کسی را برتن کرده است.
داخل صحن مسجد پرچم‌های بسیاری به چشم می‌خورند که تقریبا دورتادور محیط زیرین گنبد را در برگرفته و به شکل زیبایی شبستان این مسجد را آراسته‌اند. با وجود گذشت سالیان دراز از برگزاری عزاداری شهدای کربلا، حتی صحنه آرایی مجلس این عزا نیز فرهنگ خاص خود را دارد.
مانند همیشه ابیات ترجیع بند محتشم کاشانی بر پارچه‌های نواری شکل به چشم می‌خورند که زمزمه "بازاین چه شورش است که در خلق عالم است/ باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است" را بی‌اختیار برزبان‌ها جاری می‌سازند.
اینجا نیز مهیا سازی محیط مسجد برای آغاز عزای سرور و سالار شهیدان برعهده مردمی است که داغ مولای خویش را سینه به سینه و نسل به نسل حفظ کرده‌اند و حالا با جدیت و شور و شوقی وصف ناشدندی به استقبال محرمی دیگر می‌روند.
باز بوی عشق می‌آید. باز صدای جرس کاروان حسین در گوش تاریخ طنین انداخته و عشاق خویش را به جنب و جوش فرامی‌خواند. "حسین" چراغ هدایت و کشتی نجات بار دیگر آمده تا دین جدش را از زنگار روزمرگی رهایی بخشد و این بار نیز مساجد هستند که فریاد حق طلبی او را در منابر و شبستان‌های خویش جاری خواهند ساخت.
پایان پیام/
نظر شما