جشنواره فیلم کوتاه اتفاقات باورنکردنی را به واقعیت نزدیک کرد

به گزارش خبرگزاری شبستان، میرزاخانی در ابتدا عنوان داشت: آینده سینمای کشور را باید در امروز جستجوکرد. در میان اهالی امروز آن و اهالی آینده آن. سینمای ایران پس از گذشت سی سال از انقلاب اسلامی از جوانب مختلفی قابل بررسی است. از نظر فیلمسازی وجنبه های کمی و کیفی آن باید گفت در طی این سی سال فراز و فرود داشته ومتغیر بوده است.اوج خود را در سال های آغازین دهه هفتاد به لحاظ کیفیت محتوایی، شمار تماشاگر، ظهور استعدادهای متعدد سینمایی و... و رکودش را تا اواسط دهه هشتاد تجربه کرده است. اما سینمای ایران از پیروزی انقلاب تاکنون از زاویه ای متصلا رشد کرده ونمودارش با شیبی تند همچنان به سمت بالا حفظ شده است وآن رشد حیرت انگیز علاقه مندانش بوده است. علاقه مندان جوانی که با تنوع بسیار زیاد از نظر سن و جنسیت و نگرش و... که امروز قادرند در بروزعلاقه مندی خویش به سینمای کشورشان هر چشمی را خیره سازند.
وی ادامه داد: شاید کمتر کسی باور کند که در یک سانس نمایش، آن هم برای فیلم کوتاه در سالنی نسبتا بزرگ صندلی خالی یافت نشود و گاه از بیرون سالن که به واسطه ازدحام جمعیت درب آن باز مانده عده ای فیلم تماشا کنند. شاید نشستن روی پله ها و سکو های سالن برای تماشای فیلم کوتاه و گاه خوابیدن در یک متری پرده نمایش به دلیل نبودن جایی بهتر به این منظور، در نگاه اول باعث خنده شود ولی ایرانیان بدانند که همین اتفاقات به ظاهر نشدنی و طنز گونه در طول یک هفته جشنواره فیلم کوتاه بیست و هفتم تهران در همین نزدیکی به حد اکمل رخ داد و چشم تمامی میهمانان داخلی و خارجی جشنواره را خیره کرد.
وی افزود: آری سینمایی که امروز از نداشتن مخاطب کافی و سالن مناسب و در شانش رنج می برد و اهالی آن به گفته خودشان با چنگ و دندان برای بقایش تلاش می کنند دوستدارانی اینچنین و استعدادهای به فعلیت نرسیده و جوان اینگونه ای دارد که عاشقانه بزرگش می دارند و به آن می بالند و این ها همان اهالی آینده سینمای ایرانند.
میرزاخانی با اشاره به جشنواره فجر بیان کرد: جشنواره فیلم فجر با تمامی پتانسیل های ارزشمندش و بزرگی غیر قابل وصفی که آن را لقب بزرگترین رویداد فرهنگی کشور بخشیده است جایگاه مناسبی برای فیلم کوتاه در خود ندارد وچون ساختار آن برای رقابت فیلم های بلند طراحی شده، نتوانسته انتظارات دوستداران فیلم کوتاه و جوانان سینمای ایران را برآورد.
وی افزود: عشق و علاقه ای که وصف شد لایق خالی ماندن سالن های نمایش فیلم کوتاه و محدود شدن بیننده آن ها به عوامل فیلم و میهمانانش نیست. زیر پا افتادن بلیط های فیلم کوتاه جشنواره فجر وکم توجهی شرکت کنندگان به سینمای متفاوت وجوان ، اتفاقی است که نمایش فیلم های کوتاه را در این جشنواره محدود به صرف هزینه و زمان وخرج سیمرغ این جشنواره، بدل کرده و هیچ دستاورد مهم دیگری را نصیب جامعه سینمایی نکرده است. لذا بر این باوریم که تا تعریف جایگاه مناسب و چگونگی حضور موثر ودر شان فیلم کوتاه و اهلش در جشنواره فجر بهتر است عطایش را به لقایش ببخشیم. لذا بها دادن به اهالی آینده سینما وتعریف هویتی مستقل برای آثارشان ونمایش آن ها تنها یکی از اقداماتی است که می توان انجام داد.
هاشم میرزاخانی اظهار داشت: چه لذتی برای اهل سینما بالاتر از این که شمار زیادی از سینما دوستان کشور برای دیدن یک فیلم مثلا ده دقیقه ای سر از پا نشناسند وهر کدام سعی کنند زود تردر سالن نمایش حضور یابند وگاهی هم به کسانی که دیرتر رسیده اند کمک کنند تا آن ها هم در لذت تماشای آن فیلم شریک شوند.
وی در پایان گفت: این چنین اتفاقاتی که باورش ممکن است برای خیلی ها غیر ممکن باشد بار سنگینی را بردوش مدیران سینمایی کشورعلی الخصوص سینمای کوتاه قرار می دهد و اینگونه است که خود را در قبال شان و جایگاه فیلم های کوتاه و دوستدارانش و نحوه تولید وعرضه آن مسئول میدانند.
با امید به تعالی و رشد همه استعدادهای جوان کشور در عرصه سینما و در جهت اهداف نظام جمهوری اسلامی ، بالندگی سینمای ایران در تمامی میادین داخلی و جهانی را آرزو میکنم.

پایان پیام/