گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، آن دسته از زائرانى که قبل از اعمال حج براى زیارت مرقد پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله و ائمه بقیع علیهم السلام به مدینه مى روند، آنگاه که روانه مکّه مى شوند، باید در «مسجد شجره» که در چند کیلومترى مدینه و بر سر راه مکّه واقع شده است، مُحرم شده و براى انجام بقیّه اعمال به سوى مکّه حرکت کنند و آنان که از جدّه عازم مکّه مى شوند باید به «جُحفه» بروند و در آنجا محرم شوند.
کیفیّت احرام
مردان، باید تمام لباسهاى دوخته ـ حتى لباسهاى زیر و کوچک ـ را از تن درآورند و دو تکّه لباس غیر دوخته بر تن کنند که یکى را مانند لنگ بر کمر مى بندند و دیگرى را بر شانه مى اندازند. و با نیّت احرامِ عُمره تَمَتُّع بگویند: «لَبَّیْکَ اللّهُمَّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ لا شَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ » و احتیاط مستحب است پس از آن بگویند: «اِنَّ الْحَمدَ وَالنِّعْمَةَ لَکَ وَ الْمُلکَ لاشریکَ لَکَ لَبَّیْکَ». بانوان، مى توانند لباس دوخته بپوشند و بیرون آوردن آنها و پوشیدن دو تکه پارچه غیر دوخته بر آنان واجب نیست. پس، بانوان نیز نیّت کرده و لبیک ها را مى گویند. نیّت احرام، آن است که هنگام پوشیدن لباس و گفتن لبیک بنا داشته باشد که براى «عمره تمتّع» محرم شود، و این عمل و اعمال بعدى را براى اطاعت دستور خداوند انجام دهد لکن باید قصد انجام چیزی که احرام را باطل می کند نداشته باشد ، و لازم نیست به زبان بگوید، گرچه گفتن آن هم، مانع ندارد . لباس احرام باید پاک و مباح باشد . بانوان در حال احرام، بنابر احتیاط نباید لباس حریر بپوشند. اگر بدن یا لباس مُحرم نجس شود، بنابر احتیاط واجب باید بدن را تطهیر و لباس را تعویض یا تطهیر کند.
دومین عملِ عمره تمتّع؛ طواف کعبه
کسى که براى انجام عمره تمتّع محرم شده و وارد مکّه مى شود، باید به نیّت طواف، هفت مرتبه به دور خانه کعبه که در مسجدالحرام است بگردد. طواف را باید از مقابل گوشه اى از کعبه که حَجرُالاْسْوَد در آن است آغاز کند و در همان جا به پایان ببرد. خانه کعبه، در حال طواف باید در طرف چپ طواف کننده باشد، بنابراین اگر در حال حرکت رو به کعبه باشد، یا عقب عقب برود صحیح نیست. انسان باید همانطورى که همه مسلمانان طواف مى کنند طواف را از مقابل حجرالاسود شروع کند و ادامه دهد و ایستادن مقابل حجرالاسود در هر دور لازم نیست. طواف کننده باید به دور «حِجْرِ اسماعیل» هم بگردد، یعنى در هنگام طواف، داخل «حِجر» نرود. براى مطاف حدى وجود ندارد و تا هر جاى مسجد الحرام که طواف در آن طواف کعبه صدق کند ، طواف مجزى است ، اما مستحب است که اگر اضطرار و ازدحام نباش بین کعبه و مقام ابراهیم انجام دهد . اگر انسان بر اثر بیمارى یا پیرى یا زیادى جمعیّت نتواند در این محدوده طواف کند، طواف در خارج این حدّ اشکال ندارد.
طواف کننده باید با طهارت طواف کند یعنى با وضو باشد و غسلى برعهده او نباشد و نیز بدن و لباس وى پاک باشد، همانگونه که نماز مى خواند.
سوّمین عملِ عُمره؛ نماز طواف
پس از انجام طواف، باید دو رکعت نماز، به نیّت نماز طواف بخواند. نماز طواف مانند نماز صبح است، ولى حمد و سوره را مى تواند بلند یا آهسته بخواند. بعد از طواف و قبل از سعى باید خوانده شود و
کافی است در هر نقطه ای که عرفاً بگویند پشت مقام است گرچه از مقام دور باشد نماز را بخواند بلکه در این صورت بعید نیست که نماز در هر جای مسجد الحرام صحیح باشد .
بر تمام افراد بالغ و عاقل واجب است که نمازها را به طور صحیح یاد بگیرند تا تکلیف الهى را درست انجام دهند; بخصوص کسى که قصد عمره یا حج دارد باید نماز خود را تصحیح کند، تا تمامى نمازها که از جمله آنها نماز طواف است، به طور صحیح انجام شود. بنابراحتیاط واجب باید پس از طواف، نماز طواف را زود بجا آورد به طورى که مردم نگویند بین آنها فاصله شده است. جایز است نماز طواف مستحب را هر جاى مسجدالحرام که بخواهد بجا آورد.
چهارمین عمل از اعمالِ عمره؛ سعی
پس از انجام نماز طواف، باید هفت مرتبه فاصله بین «صفا» و «مَروه» را که امروز به صورت سالنى ساخته شده و کنار مسجدالحرام قرار دارد بپیماید. سعى، باید از «صفا» آغاز و به «مروه» ختم شود.
پیمودن فاصله «صفا» تا «مروه» یک مرتبه و برگشتن از «مروه» به «صفا» مرتبه دوّم به حساب مى آید; بنابراین هفت دور سعى بر «مروه» ختم مى شود. نشستن و استراحت کردن و رفع خستگى بر صفا و مروه و در بین آنها جایز است و اگر در بین سعى باشد، باید از همانجا که سعى را قطع کرده است، ادامه دهد. سعى بین صفا و مروه لازم نیست با وضو و طهارت انجام شود، گرچه احتیاط مستحب است. سعى در طبقه دوّم، چون بالاتر از دو کوه مى باشد اشکال دارد.
آخرین عملِ عمره؛ تقصیر
پس از سعى باید «تقصیر» کند یعنى، قدرى از ناخن و موى سر یا صورت خود را بچیند، که با این عمل، اعمال عمره تمتّع به پایان مى رسد. بعد از آنکه شخص محرم تقصیر کرد، هر چه به واسطه احرام بر او حرام شده بود حلال مى شود و مى تواند لباس احرام را از تن بیرون آورد. زمان تقصیر بعد از سعى است، گرچه لازم نیست فوراً تقصیر کند، ولى تا وقتى که تقصیر نکرده است، هیچیک از محرّمات احرام بر او حلال نمى شود. تقصیر مکان معینى ندارد، گرچه اکنون متعارف است که بعد از سعى در مکان «مَروَه» تقصیر مى کنند. کسى که خودش تقصیر نکرده، نمى تواند موى شخص دیگرى را بچیند.
پایان پیام/
نظر شما