به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری شبستان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در ادامه جلسه علنی امروز سهشنبه 9 مهر کلیات طرح اصلاح بند 3 ماده واحده قانون برقراری عدالت آموزشی در پذیرش دانشجو در دورههای تحصیلات تکمیلی و تخصصی را با 158 رأی موافق، 19 رأی مخالف و 3 رأی ممتنع از مجموع 200 رأی به تصویب رساندند.
مهرداد لاهوتی، نماینده لنگرود در مخالفت با کلیات این طرح گفت: اگر واقعا دانشگاههای ما ظرفیت دارند که تا 30 درصد دانشجو پذیرش کنند چرا ما میگوییم مازاد بر ظرفیت چرا نمیگوییم ظرفیت یعنی اگر این ظرفیت هست پس ما میتوانیم 30 درصد دانشجو در این بخش پذیرش کنیم.
وی تصریح کرد: افزایش 30 درصدی پذیرش دانشجو یعنی افزایش تعداد هیئت علمی و توسعه دانشگاه.
لاهوتی تصریح کرد: ما در همه نقاط کشور پزشک کم داریم و فقط اینگونه نیست که در مناطق محروم و روستاها پزشک نداشته باشیم، پس بنابراین بهتر است بگوییم این پزشکان متخصص در همه مناطق کشور باشند و بهتر است از القاب مناطق محروم استفاده نکنیم تا جو مجلس را برای رأی دادن به این طرح احساسی کنیم.
جمیری، نماینده بوشهر در موافقت با کلیات این طرح گفت: در عرصههای آموزش تخصصی نظام هزینههای بالایی را متحمل میشود و قاعدتا این هزینهها به نفع مردم و نظام نیست و در بسیاری از کلانشهرها ما میبینیم انبوه نیروهای متخصص داریم، این در حالی است که در مناطق محروم حتی یک نیروی متخصص چه در رشتههای پزشکی و چه سایر رشتهها وجود ندارد.
وی با بیان اینکه نظام جمهوری اسلامی ایران هنوز نتوانسته است در رفع نیازهای مناطق محروم جوابدهی کافی را داشته باشد، گفت: ما برای جبران کاستیها در مناطق محروم تنها راهی را که داریم این است که بتوانیم از نیروهای بومی خودشان استفاده کنیم و با ایجاد بستر برای متخصصکردن آنها هزینههای نظام را کم کنیم.
نماینده بوشهر در خانه ملت تصریح کرد: ما در شهرستانهای گناوه و دیلم و حتی در بوشهر شاهد هستیم که مردم از نبود نیروی متخصص رنج میبرند و این برای نظام جمهوری اسلامی ایران زیبنده نیست.
نادر قاضیپور، نماینده ارومیه نیز در مخالفت با کلیات این طرح گفت: قطعا مناطق محروم و کمتر توسعهیافته باید مورد توجه قرار گیرند و برای جوانان مناطق مرزی باید امکانات و امتیازات خاص وجود داشته باشد.
وی با اشاره به تبصره 4 این طرح آن را مخالف اصل 3 قانون اساسی دانست و ادامه داد: ما چرا میخواهیم جلوی رشد و شکوفایی مناطق محروم را بگیریم، ممکن است در بخشهای مرزی یک جوان متفکر و دانشمند باشد چرا اجازه نمیدهیم در حین خدمت تحصیل نیز داشته باشد.
وی اضافه کرد: کلیات این طرح در رابطه با مناطق محروم است ولی بهتر است مناطق توسعهیافته و کمتر توسعهیافته را نیز در آن عنوان کنیم.
محمد علیپور، نماینده ماکو نیز در موافقت با کلیات این طرح گفت: خیلی از درمانگاههای روستایی ما در حسرت یک پزشک عمومی هستند چه برسد به اینکه بخواهند یک پزشک متخصص داشته باشند.
وی با تأکید بر اینکه واقعا پزشکی در مناطق محروم و کوچک وجود ندارد، گفت: اگر این طرح مصوب شود سبب میشود که سلامت در مناطق محروم ارتقا یابد.
وی تأکید کرد: در حال حاضر بسیاری از مریضهای ما باید برای درمان خود به مراکز استانها با صرف هزینههای کلان مراجعه کنند، این در حالی است که تعدادی از آنها در راهها فوت میکنند و بسیاری از آنها به دلیل استانداردنبودن جادهها در جادهها تصادف میکنند و جانشان را از دست میدهند، این در حالی است که اگر پزشک متخصص در روستاها و شهرهای کوچک ما باشد دیگر این حجم مراجعه به شهرهای بزرگ را نداریم.
سلیمان عباسی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز در مخالفت با کلیات این طرح گفت: یکی از مسایل مهم و حایز اهمیت در حوزه سلامت، نگاه بهداشتی است تا نگاه درمانی زیرا اگر ما نگاه بهداشتی داشته باشیم دیگر مشکلات و بحثهای بیماریها و مسایل بعدی آن را نداریم.
وی با اشاره به برنامه پنجم توسعه و تأکید این برنامه بر بحث پزشک خانواده گفت: ما در قانون برنامه پنجم توسعه این موضوع را یعنی برخورداری مناطق محروم از پزشکان متخصص را داریم و نیاز به قانون مجدد نداریم.
وی گفت: اگر قرار است پزشک متخصصی را به مناطق محروم بفرستیم باید برای وی بیمارستان، تجهیزات و امکانات نیز فراهم کنیم یعنی یک متخصص باید کادر پزشکی و درمانی و پرستاری نیز همراه خود داشته باشد آیا ما این موارد را نیز در این طرح دیدهایم.
عباسی تأکید کرد: ما در سال چهار هزار متخصص تربیت میکنیم یعنی این 10 درصد جبران میشود ولی موضوع اساسی این است که این متخصصان در مناطق حضور نمییابند و باید ما راهحلی برای این مشکل بیندیشیم نه اینکه این 10 درصد را به 30 درصد افزایش دهیم.
قاسم جعفری، نماینده بجنورد نیز در موافقت با کلیات این طرح گفت: ما در حال حاضر بیش از 100 هزار پزشک عمومی و 50 هزار پزشک متخصص در کشور داریم اما میبینیم که وقتی به روستاها مراجعه میکنیم میگویند حتی دو ماهی یک بار نیز پزشک به این مناطق مراجعه نمیکند، این در حالی است که باید پزشکان را هفتهای یک بار به این مراکز و مراکز درمانی مراجعه کنند.
جعفری تصریح کرد: پیش از این ما سهمیه برای مناطق محروم را 25 درصد دیده بودیم ولی با بحث عدالت آموزشی این موضوع حذف شد و به 10 درصد رسید و در حال حاضر با افزایش 30 درصدی آن میخواهیم حق این مناطق را به آنها برگردانیم.
وی تأکید کرد: هماکنون حتی پزشکان عمومی که در مناطق محروم به دنیا آمدهاند و شاید هم زندگی مرفهی نداشته باشند حاضر نیستند برای خدمت به این مناطق بروند.
وی تأکید کرد: ما میخواهیم در این طرح فرزندی را از مناطق محروم انتخاب کنیم و با او عهد کنیم که اگر علم طب پیدا کرد به منطقه خودش خدمت کند.
نماینده بجنورد در خانه ملت یادآور شد: امروز تجربه خوبی را ما در حوزههای علمیه شاهد هستیم یعنی از ابتدا مشخص میشود که طلبهها برای خدمت فرهنگی و یا استقرار در مناطق تربیت میشوند و یا نه برای مجتهدبودن یا مرجع تقلید بودن و بهتر است برای پزشکان نیز همین شرط را بگذاریم و به آنها عهد ببندیم که برای خدمت باید به مناطق محروم مراجعه کنند.
وی تصریح کرد: جذب نیرو از مناطق محروم حتما با عدالت سازگار است و تجربه جذب هوشبران این موضوع را بهتر مشخص میکند.
نماینده دولت نیز در اینباره و در موافقت با کلیات این طرح گفت: مهمترین دغدغه وزارت بهداشت توسعه و تمرکز نیروی انسانی تربیتیافته در بخشها و مراکز مختلف کشور است که ما با این طرح میتوانیم این موضوع را بهخوبی اجرایی کنیم تا همه مناطق محروم از نیروهای متخصص برخوردار باشد.
در صورت تصویب جزییات این طرح، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تا 30 درصد ورودیهای رشتههای پزشک عمومی، دستیاری تخصصی پزشکی و سایر رشتههای گروه پزشکی را از طریق جذب دانشجوی بومی با اولویت مناطق محروم و متناسب با نیازهای استان و در چهارچوب نظام پذیرش کند.
پایان پیام/
نظر شما