خبرگزاری شبستان: دحوالارض به معنای بیرون آمدن خشکی از زیر آب است و اولین نقطه ای که از زیر آب خارج شده، کعبه است و این معنای خاص و لطیفی است ولی آنچه در روایات آمده و قابل استفاده است بحث فضیلت و ممتاز بودن این روز می باشد.
شناخت معارف عمیق اسلامی و معانی لطیف عرفانی از ارزاق خاص الهی است که نصیب هر انسانی نمی شود و به قدر ظرف وجودی و فهم شهودی به درک این معانی واصل می‌شود، درک معنای دحوالارض و حقیقت آن از اموری است که در کتب اهل عرفان، معرفت و در تفاسیر و کتب اهل هیئت و نجوم مورد بررسی و مناقشات فراوانی بوده است،
روز دحوالارض (گسترده شدن زمین) بیست و پنجم ماه ذی القعده است و دلیل بر اهتمام به دعا برای مولایمان صاحب الزمان در این روز و درخواست زودتر رسیدن فرج آن حضرت از درگاه خداوند خالق منان دعایی است که در کتاب های اقبال و زادالمعاد نقل شده است و برای این درخواست در این روز نکات ارزنده ای به خاطر رسیده که یاد می کنیم.
1- روزی است که خداوند در مانند آن وعده فرموده که آن جناب را ظاهر گرداند و هنگامی که مومن می بیند چنین روزی در این سال فرارسید و امامش ظهور ننمود اندوهش تجدید و غصه اش شدید می گردد و عقل و ایمانش او را بر دعا کردن برای آن حضرت و درخواست تعجیل امر فرجش وا می دارد.
2- اینکه در چنین روزی رحمت گسترش می یابد و دعا مستجاب می شود –چنانکه در روایت آمده است- پس مومن که امامش را از جانش عزیزتر می داند و او را از اولاد و خاندان و عشیره خویش بیشتر دوست می دارد دعای خالصانه خود را به برطرف شدن غم و اندوه مولایش اختصاص می دهد.
3- این روزی است که خدای تعالی بر او نعمت داده اینکه زمین را گسترانیده تا زندگی کند و سکونت نماید و لذت برد و از آنچه در زمین هست و از آن بر می آید و بر آن فرو می ریزد، بهره گیرد و به آنها زیست کند و چون بداند که تمام اینها به برکت مولایش انجام می شود بر خود حتم و لازم می شمارد که از آن حضرت به وسیله دعا مراتب سپاسگزاری را انجام دهد چونکه او است واسطه تمام این نعمت ها و هرگاه این را توجه داشت در دعا مسامحه و سهل انگاری نخواهد کرد.
4- در این روز به یاد خدا بودن و ذکر او –عزوجل-را بر زبان داشتن تاکید و ترغیب شده ات و بی تردید دعا کردن درباره مولایمان صاحب الزمان از بهترین مصادیق این عنوان است.
برگرفته از مکیال المکارم
پایان پیام/
نظر شما