خبرگزاری شبستان: تهدیدهای سایبری به صورت وقایعی که به صورت طبیعی و یا توسط انسان ( یه صورت عمدی یا غیر عمدی) بر فضای مجازی تاثیرگذار باشد یا حوادثی که از طریق فضای مجازی عمل کند یا به نحوی به آن مرتبط باشد تعریف شده است. تهدیدهای سایبری ویژگی های منحصر به فردی دارند. از یک سو، این تهدیدها گستره وسیعی از موانع قانونی، فنی،سازمانی و فرهنگی را شامل می شوند و از سوی دیگر هزینه کم، تاثیرگذاری و شگرف و عدم شفافیت عمومی در فضای سایبری موجب شده بازیگران زیادی به این عرصه وارد شوند.
فضای مجازی ، ویژگی ها و مزایایی دارد که آن را برای تروریست ها جذاب می کند . برخی از مهمترین ویژگی های فضای مجازی که توجه تروریست ها چه از جانب بازیگران دولتی و چه غیر دولتی را با خود جلب کرده و موجب شده است کنشگران دولتی و غیر دولتی ، خط مشی های خود را تغییر دهند و از دنیای فیزیکی به فضای مجازی روی آورند،سیالیت مرز ،کاهش هزینه جرم،امکان وارد آوردن خسارات مالی ، بدون رساندن آسیب های جسمی،سهولت تدارک امکانات و عوامل مورد نیاز برای اقدامات تروریستی،امکان هماهنگی لحظه ای عملیات،انجام بهینه فعالیت های پولی و بانکی از علل این استقبال می باشد.
تهدیدات شناخته شده در این حوزه در سطوح مختلف فردی، گروهی و کشوری وجود دارند که مهم ترین سطح همان سطح کشوری است که جنگ سایبری نام داردو باید عملیات پدافند سایبری در آن صورت گیرد .
جنگ سایبر استفاده از کامپیوترها به عنوان یک اسلحه یا به عنوان ابزاری برای انجام کارهای خشونت بار جهت ترساندن و یا تغییر عقیده یک گروه یا کشور است. جنگ سایبر به قصد کارهای سیاسی و یا آرمانی انجام میگیرد و مکانها و تأسیسات حیاتی مانند انرژی، حملونقل، ارتباطات، سرویسهای ضروری (مانند پلیس و خدمات پزشکی) را هدف قرار میدهد و از شبکههای کامپیوتری به عنوان بسترهایی جهت انجام این اعمال خرابکارانه استفاده میکند. دراین خصوص باید به پیگیری حقوق قانونی (دفاع حقوقی و قانونی سایبری) نیز توجه داشت.
بنابراین انقلاب فناوری نظامی، وضعیت جنگ سنتی را از ریشه دگرگون کرده، گرچه آن را به پایان نبرده است.. روشن است که نوآوری های فناوری به تنهایی نمی تواند این انقلاب را به وجود آورد. رسانه های گروهی منظره ای بدون خونریزی، انسانی و پاکیزه را از جنگ ها منتشر کرده و می توانند شرایط جنگ ها منتشر کرده و می توانند شرایط جنگ رااز طریق تبدیل و یا تخفیف مرگ در طی جنگ ها، شبیه سازی ها،مسافت سازی ها، فصیلت جلوه دادن جنگ، دگرگون سازی طبیعت جنگ، راه یافتن جنگ مجازی به همه صفحه های نمایشی ،رایانه( اینترنت) را تغییر دهند.
امروز رسانه های گروهی از جمله اینترنت با بکارگیری جنگ نرم،عملیات روانی و تبلیغات بیشتر از جنگ و در طی جنگ، بعد جدیدی از جنگ نرم¬افزاری یا مجازی را در صحنه داخلی و خارجی پدید آورده است که برخلاف گذشته صرفا به سخت افزار و نبرد فیزیکی متکی نیست و بر این اساس در این فضای سایبرب سازوکارهای متعددی را می توان به عنوان راهبرد دفاعی در پیش گرفت،از جمله آموزش، سازوکار حقوقی و تقویت دفاعی را نام برد. مهم ترین مرحله در جلوگیری از سایبر تروریسم اینترنتی، آموزش است. این آموزش شامل آموزش عمومی(آموزش مقامات سیاسی)امنیتی و پلیسی است. باید در مورد ایمن کردن کاربر اینترنت شخصی آنها را باید متقاعد کرد و با آگاهی دادن به مردم آنها را وادار کرد تا تمهیدات لازم برای مقابله با سایبر تروریسم را اعمال کنند.
دوم سازوکار حقوقی: در مرحله بعد باید سازوکار حقوقی و قضایی مناسبی را برای مبارزه با سایبر تروریسم ایجاد کرد. وجود خلاءهای قانونی نیروهای امنیتی و قضایی را در مقابل با سایبر تروریسم دچار سردرگمی می کند و توانایی اقدام به موقع و مناسب را از آنان می گیرد. در نهایت باید از تقویت دفاعی با ایجاد سازمان های مسول مقابله با سایبر تروریسم (سازمان هایی که مسولیت آنها مطالعه و تحقیق و مقابله با حملات سایبر باشد) نام برد.
نویسنده: حدیث اقبال
پایان پیام/
نظر شما