به گزارش خبرنگار شبستان، همزمان با سالروز شهید سید مرتضی آوینی برنامه سینمایی هفت، بخشی از زمان خود را به مصاحبه با مسعود فراستی در مورد آن شهید اختصاص داد.
فراستی در ابتدا عنوان داشت: دغدغه مرتضی سینما و فرهنگ بود. او به شدت نظری منسجم داشت و به سوره تک صدایی راه نمی داد و همواره در حالی که اصول خود را حفظ می کرد، دیالوگ راه می انداخت. او در سوره با تحجر و تجدد مبارزه می کرد.
وی ادامه داد: مرتضی فرهنگ را به دنبال سیاست نمی دانست بلکه برای آن هویتی مستقل تصور می کرد. این نگاه او مرز میان سوره و جریان های هم خط خود را مشخص می کرد.
فراستی اضافه کرد: سوره با سینمای گلخانه ای و جشنواره ای همواره مبارزه می کرد و خود او مهمترین پرچمدار این جریان بود. او طرفدار سینمای پرمخاطب بود و فیلمهای جنگی با هویت را دوست می داشت. آوینی می خواست جنگ را آنگونه که دوست داشت و حقیقت می دانست در سینما به تصویر بکشاند که روایت فتح از آثار ماندنی و مهترین مستندهای کل تاریخ سینمای ایران است.
فراستی با اشاره به نگاه شهید آوینی به سینما گفت: او سینما را ظرف نمی داست بلکه سینما برای او راه بود تا از طریق این راه حرف های اصلی به زعم خود یعنی حرفهای انقلاب را بزند اما معتقد بود که با تبلیغات نمی توان این کار را انجام داد.
فراستی ادامه داد: او به سینمای اسلامی انتقاد داشت و اساسا اعتقاد داشت که نمی توان سینما را اسلامی کرد اما در بحث سینمای مستند سینمای اشراقی و در بحث سینمای حرفه ای سینمای ملی را معرفی می کرد. مرتضی طرفدار سینمای هیچکاک و فورد بود و با سینمای تارکوفسکی همواره در جدال بود که آن روزها با نام سینمای خاص معروف بود.
این منتقد سینما در پایان خاطرنشان کرد: آوینی اگر امروز زنده بود می توانست کمک های فراوانی در جهت مبانی نظری سینما به سینمای ایران کند. مطمئنم که فیلم هایی مانند «بچه های آسمان»، «طلاومس» و... را دوست می داشت و از آن استقبال می کرد و از فیلم های دارای مخاطب خاص دفاع نمی کرد.
پایان پیام/
نظر شما