به گزارش خبرگزاری شبستان از مشهد، حجت الاسلام محمد داوودی نژاد، کارشناس رسانه ملی و مولف کتابهای تربیتی و مبلغ نهاد مقام معظم رهبری در خارج از کشور، شب گذشته(31 شهریور) در سلسله همایش های دین، نشاط، زندگی، یکی از راه های تربیت فرزند را تشویق و تنبیه دانست و تاکید کرد: تنبیه به معنای آگاهی دادن و تشویق به معنای بزرگ نمایی و تایید رفتار مثبت فرزند است.
وی با اشاره به اینکه تنبیه اغنایی و تنبیه التزامی دو مدل آگاهی دادن و یا تنبیه است، افزود: در تنبیه اغنایی( آگاهی بخشی) باید رفتارهای مثبت از رفتارهای اشتباه بیشتر جلوه داده شود و در تنبیه التزامی به کودک با برخورد تند بفهمانیم که کار او اشتباه بوده است تشویق ها باید محترمانه تر و بزرگ تر از تنبیه ها در نظر کودک جلوه نماید.
حجت الاسلام داوودی نژاد کم صبری والدین را از عوامل اصلی تنبیه کودکان دانست و گفت: کم سوادی و بی اطلاعی والدین از اینکه چه رفتار کودک اشتباه و چه رفتاری مناسب است از عوامل تنبیه کودکان است.
وی با بیان اینکه یکی از اختلالات کودکان و نوجوانان در زمان تحصیل، اختلالات یادگیری است به این معنا که تمرکز جزء، حواس پرتی کل را برای آن ها ایجاد می کند، اظهار کرد: والدین مقصر 70 درصد تنبیهات کودکان هستند و 30 درصد تنبیه کودکان مربوط به اشتباهات خود آن هاست.
کارشناس رسانه ملی با تاکید براینکه در نسخه های تربیتی اسلامی تنبیه بدنی وجود ندارد، گفت: بچه هایی که تنبیه بدنی می شوند مانند داروی مسکن درد را لحظه ای کاهش می دهد اما درمان نمی کند و پس از مدتی بدن نسبت به داروی مسکن عادت می کند و دیگر داروی مسکن تاثیری در درد نخواهد داشت و برای تاثیر آن باید شدت دارو را بیشتر کرد.
وی با اشاره به اینکه با تنبه بدنی رفتار زشت کودک از بین نمی رود بلکه آن رفتار برای او ملکه می شود، ادامه داد: پرخاشگری کودکان طبیعی است اما نوجوانی که بسیار پرخاشگر باشد دلیل آن تنبیهات بدنی بسیار در دوران کودکی او است.
حجت الاسلام داوودی نژاد بیان کرد: کودکان بهترین مقلدهای هستی هستند، کودکانی که تنبیه بدنی می شوند کتک زدن را دلیل حقانیت می دانند و در برخورد با دیگر کودکان از کتک زدن استفاده می کنند.
وی حبس کردن کودکان را از دیگر تنبهات اشتباه دانست که باعث ایجاد لکنت زبان در کودکان می شود و تصریح کرد: یکی از علل لکنت زبان اضطراب و وحشت های لحظه ای است.
این مولف کتب تربیتی با بیان این نکته که برای تنبیه کودکان از تنبیه خدا استفاده نکنید، افزود: براساس دیدگاه کارشناسان تربیت دینی، در تربیت دینی کودکان موضوع جهنم وجود ندارد در مقابل اشتباهات کودکان از جهنم خدا صحبت نکنید خدا برای کودک زیر 7 سال مظهر خوبی است و باید در تشویق ها از خدا استفاده کرد.
وی تنبیه پزشک و ترساندن کودک از آمپول زدن را نیز از دیگر موارد تنبیهات اشتباه و نادرست معرفی کرد و بیان داشت: این گونه تنبیهات در بهداشت روانی کودکان تاثیرگذار است و برای آن ها در مراجعه به پزشک فشار روانی ایجاد می کند.
حجت الاسلام داوودی نژاد دنیای بزرگسالان را دنیای عقلانیت، دنیای نوجوانان و جوانان، دنیای احساس و دنیای کودکان، دنیای تخیلات دانست و ابراز کرد: والدین نباید نگران تشبیهات ذهنی کودکان خود باشند. و در پاسخ دادن به سوالات کودکان باید از دنیای خود آن ها استفاده کنند.
وی گفت:برخی از کودکانی که سوالات پی در پی و زیادی می پرسند به دنبال دیده شدن هستند نه برای یادگیری. بهترین روش برای برخورد با این گونه کودکان آنست که باید سوال آن ها را با سوال پاسخ داد.
مبلغ نهاد مقام معظم رهبری در خارج از کشور تاکید کرد: در آموزش ارزش نظم که از زیر 7 سالگی باید آغاز شود رویکرد باید تشویقی باشد نه تنبیهی بنابراین تنوع گرایی کودکان را باید کنترل کرد و نه سرکوب.
وی با اشاره به اینکه از دیدگاه امام کاظم(ع) برای تنبیه کودک نباید او را کتک زد بلکه باید با او قهر کرد البته این قهر نباید طولانی مدت باشد، گفت: کودکی که از اشتباه خود معذرت خواهی کرد باید فوری بخشیده شود نکته مهمی که کودک با عذرخواهی از اشتباه خود آموزش می بیند آنست که یاد می گیرد برای رسیدن به خواسته های خود ادب داشته باشد و نه اینکه طلبکارانه برخورد کند.
حجت الاسلام داوودی نژاد با بیان این مطلب که در تنبیه کودک 6 تا 9 سال باید از تنبیه چشمی استفاده کرد، خاطرنشان ساخت: اصل تنبیه برای کودک زیر 7 سال قهر کردن است اما قهر طولانی مدت باعث آسیب شخصیتی در او می شود.
وی یکی از نگرانی های والدین را در رابطه با راستگویی و دروغگویی کودکان دانست و اظهار داشت: تهدید و تنبیه بیجا در اشتباهات کودکان از عواملی است که در یادگیری دروغگویی آن ها تاثیرگذار است کودک یاد می گیرد برای اینکه تنبیه نشود متوسل به دروغگویی شود و از قانون های تشویقی باید در از بین بردن رفتار اشتباه کودکان استفاده شود.
وی با اشاره به اینکه مادر بیشترین تاثیرگذاری را در کودک زیر 7 سال دارد، بیان کرد: برای آنکه فرزندان حریم و حرمت والدین خود را نگاه دارند باید والدین در کودکی آن ها حرمت یکدیگر را در مقابل کودک نگاه دارند.
مولف کتب تربیتی گفت: اگر والدین در تربیت فرزند تفاهم ندارند این عدم تفاهم را در مقابل کودک ابراز ندارند چرا که در غیر این صورت کودک دچار آسیب می شود.
وی والدین را نماد الگو مطلق و مظهر درستی در نظر کودکان معرفی کرد و افزود: والدین برخی رذایل اخلاقی دارند که نمی پسندند فرزند آن ها نیز این صفت را داشته باشنداگر والدین نمی توانند رذایل اخلاقی را در خود از بین ببرند در برابر فرزند خود ظاهر را حفظ کرده و الگو سازی منفی نداشته باشند.
پایان پیام/
نظر شما