بازگشت گروهی از نیکان و ناپاکان در عصر ظهور در "رجعت"

کتاب "رجعت (بازگشت بزرگ در هنگام ظهور)" در واقع جست‌وجویی در منابع شیعه و اهل سنت از باور ‌به اینکه گروهی از نیکان خالص و ناپاکان، ‌قبل از قیامت کبری زنده شده و به دنیا باز خواهند گشت، است.

به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان، مساله آخرالزمان و حوادثی که پیش از قیامت رخ می‌دهد، همیشه ذهن بشر را به خود مشغول ساخته است و پرسش‌هایی نظیر اینکه در آخرالزمان چه حوادثی پدید می آید، اوضاع و احوال طبیعی جهان قبل از قیامت کبری چگونه خواهد بود، آیا در آن زمان روابط و تعاملات اجتماعی انسان‌ها صورتی دیگر خواهد داشت و حکومتی متفاوت با حکومت‌های رایج، جامعه را اداره خواهد کرد؟ و نیز ده‌ها پرسش دیگر -که پاسخ به‌ آنها، تلاش جدی و مستمری را می‌طلبد- برای انسان مطرح است.
در این کتاب، مساله رجعت از دیدگاه قرآن، روایات،‌ عقل و کتاب مقدس نیز بررسی می‌شوند. رجعت مصدر ثلاثی مجرد از باب رجع، یرجع، رجوعا است. لغت‌شناسان معنی این واژه را، بازگشتن و برگشتن می‌دانند. در فقه شیعه نیز به همین مفهوم، به کار برده شده است، چنان‌که فقها آن را هم در حوزه زبانی و هم حوزه عملی، به مفهوم رجوع کردن شوهر به همسر خود معنی کرده‌اند.
براساس مطالب کتاب، واژه رجعت در معانی متعددی استعمال شده است که برای روشن شدن محل بحث در این کتاب، آنها را نقل و معنای محل بحث را مشخص می‌کند.
به همراه معنای رجعت و بازگشت، معنای رفتن نیز تداعی می‌شود؛ زیرا برگشتن در جایی به کار می‌رود که قبل از آن، رفتن یا جدا شدن اتفاق افتاده باشد. از دیگر معانی رجعت؛ می‌توان به بازگشت روح به بدن در این دنیا، بازگشت روح به بدن بعد از برپایی قیامت، جدایی روح از بدن شخصی و انتقال آن به کالبد شخصی دیگر، بازگشت حضرت مهدی(عج) و قیام او و در نتیجه برگشتن دولت و حکومت به دست آل محمد(ع) نیز اشاره کرد.
عقیده به رجعت، از عقایدی است که شیعه را از دیگر فرق متمایز می‌کند. رجعت در اینجا عبارت است از باور ‌به این که گروهی از نیکان خالص و ناپاکان، ‌قبل از قیامت کبری زنده می‌شوند و به دنیا باز خواهند گشت. این عقیده در شیعه به حدی روشن و بدیهی است که بزرگانی نظیر؛ شیخ صدوق، شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طبرسی، سیدبن طاووس، علامه مجلسی و... بر صحت آن اجماع و اتفاق داشته‌اند و بسیاری از محدثین شیعه در این باره کتاب‌های مستقلی نوشته‌اند و بعضی از آنها اخبار رجعت را نیز در نوشته‌های خود آورده‌اند.
سلیم‌بن قیس هلالی از جمله کسانی است که روایات رجعت را نقل کرده است. او از یاران بزرگ امیر مومنان(ع) و محضر امام حسن و امام حسین و امام سجاد(ع) را نیز درک کرده است. اهل رجال در کتاب‌هایشان او را مدح کرده‌اند و درباره‌اش نقل شده است که ائمه(ع) روایات او را به‌طور صریح و روشن تایید کرده‌اند. کتاب او یکی از بهترین کتاب‌هایی است که از آن احادیث نقل می‌شود و سابقه بیشتری دارد.
درباره دیگر کتاب‌های روایی باید گفت که نقل روایت از آنها به معنای صحت و قبول روایت و همچنین عمل به مضمون آن نیست، اما درباره مساله رجعت، ناقلین علاوه بر نقل احادیث، به صحت و حقانیت آن نیز اعتراف کرده‌اند. شیخ صدوق در رساله اعتقادات می‌نویسد: اعتقاد ما در مورد رجعت عبارت است از اینکه این عقیده حق و صحیح اس».
همچنین علامه مجلسی که اخبار رجعت را در بحار‌الانوار آورده،‌ در اثبات رجعت؛ کتابی جداگانه نوشته است. شیخ حرّ عاملی نیز بعد از نقل اخبار رجعت در کتاب ایقاظ این عقیده را بررسی علمی کرده و با رد شبهاتی که در باره آن مطرح است، به اثبات این مساله نیز پرداخته است.
ابعاد اهمیت عقیده به رجعت امکان رجعت از نظر عقل، دلایل و مدارک اثبات رجعت، رجعت از منظر کتاب مقدس،‌ بررسی شبهات، دعاها و زیارت‌ها‌، عناوین فصول شش‌گانه کتاب حاضر را تشکیل می‌دهند.
شایان ذکر است، چاپ نخست کتاب "رجعت (بازگشت بزرگ در هنگام ظهور)" نوشته حسین شهمیری در شمارگان 2 هزار نسخه، 238 صفحه و بهای 14500 ریال ازسوی دفتر نشر معارف منتشر و روانه بازار نشر شد.


پایان پیام/

کد خبر 292666

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha