به گزارش خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری شبستان، با گذشت یک سال از برگزاری شانزدهمین اجلاس جنبش عدم تعهد در تهران و امضای پیمان نامه ای با 11 بند هنوز بخش هایی از این پیمان نامه رنگ عمل به خود نپوشانده اما باز هم رنگ امیدواری بر فعال تر شدن جنبش نم پاشیده شده است.
بنابر این گزارش، در بیانیه ای که کشورهای عضو جنبش عدم تعهد در روز آخر این نشست به امضا در آوردند چند بند به پیمان آن ها در واکنش به اقدامات جهانی باز می گردد که در آن ها آمده است:
کشورهای عضو جنبش عدم تعهد توافق می نمایند که از شناسایی، تصویب یا اجرای اقدامات یا قوانین قهرآمیز یکجانبه یا فرامرزی، شامل تحریم های یکجانبه اقتصادی و دیگر اقدامات تهدید آمیز علیه کشورها و اعمال محدودیت های خودسرانه علیه سفر اشخاص که هدفشان اعمال فشار به کشورهای عضو جنبش عدم تعهد – از طریق اعمال تهدید بر علیه حاکمیت و استقلال و آزادی در تجارت و سرمایه گذاری – است خودداری کنند.
کشورهای عضو جنبش همچنین توافق دارند که مانع از تهدید حق کشورها برای تصمیم گیری بر مبنای اراده آزاد خود و در چارچوب نظام های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی خود شوند چرا که چنین اقدامات و یا قوانینی به منزله نقض آشکار منشور ملل متحد، قوانین بین الملل،نظام تجاری چند جانبه و هنجارها و اصول حاکم بر روابط دوستانه میان کشورها است. در همین راستا کشورها توافق کرده اند با چنین اقدامات و قوانین و کاربرد آنها مخالفت نموده و آنها را محکوم نمایند و به نحوی مجدانه در صدد خنثی کردن چنین تلاش هایی باشند. همچون مجمع عمومی و دیگر نهادهای سازمان ملل متحد، اعضای جنبش عدم تعهد نیز از کشورها می خواهند در همین راستا عمل نمایند. اعضای جنبش همچنین خواستار آن هستند که کشورهایی که چنین اقداماتی اتخاذ می کنند یا چنین قوانینی را وضع می کنند بخواهند که بلافاصله و به طور کامل اقدامات یاد شده را لغو نمایند.
تمامی اقدامات تروریستی از جمله تروریسم دولتی، باید بدون هرگونه ابهامی محکوم شود. همه دولت ها باید در رابطه با تهدید تروریزم که بر صلح، امنیت، ثبات و توسعه بسیاری از کشورهای عضو جنبش عدم تعهد تاثیر منفی می گذارد، به تهدیدات بین المللی خود پایبند باشند و در جهت تحقق جهانی عاری از تروریسم بکوشند. تمامی قربانیان تروریسم از جمله دانشمندان و محققین ایرانی که قربانی اقدامات تروریستی ضد بشری شده اند شایسته عمیق ترین ابراز همدردی هستند.
ضروری است که با تلاش های معطوف به تحمیل تک فرهنگی یا تحمیل مدل های خاص، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، حقوقی یا فرهنگی مخالفت شود و گفتگوی میان ادیان، فرهنگ ها و تمدن ها که می توان به تقویت صلح، امنیت، ثبات و توسعه، احترام به تنوع گرایی بر اساس عدالت، اخوت و برابری و کاهش تقابل کمک کند، ارتقاء یابد.
جنبش عدم تعهد باید تمامی امکانات خود و اعضا را برای اجرای تصمیمات و اراده سران کشورهای عضو که در اسناد جنبش منعکس می شوند به کار گیرند. بر همین اساس جنبش می باید در صدد ایجاد سازوکاری مستحکم برای پیگیری اهداف و اجرای مصوبات خود باشد.
جنبش نم تا چه حد در عمل به پیمان نامه اش موفق بوده است؟
جنبش عدم تعهد پس از شانزدهمین اجلاس خود بر فعالیتش رنگ بیشتری بخشید و در مقابل بسیاری از اقدامات ناقض حقوق بشر در منطقه خاورمیانه و جهان واکنش هایی نشان داد که از آن جمله می توان به صدور بیانیه هایی در محکوم کردن حمله هوایی رژیم صهیونیستی به سوریه و تجاوز پهباد جاسوسی آمریکا به حریم هوایی ایران و حمایت از برنامه هسته‌ای ایران اشاره کرد.
اما در موارد پررنگتر این جنبش همچون سال های گذشته به صورت غیر متراکم و آرامتر اقدام کرده است. بر فرض مثال در تهدیدات نظامی آمریکا و غرب نسبت به سوریه از جنبش عدم تعهد به عنوان دومین تشکل بزرگ جهانی انتظار می رفت با اتخاذ مواضع روشنتر و اعلام مواضع خود و همچنین تلاش برای رایزنی با کشورهای که عضو جنبش نیستند بتواند در مقابل آمریکا و غرب اقدامی پررنگ و تاثیر گذار انجام دهد.
علاوه بر این در مسائل مختلف منطقه از جمله اقدامات تروریستی در عراق، افغانستان و سوریه انتظار آن می رفت که جنبش نم با محکوم کردن این اقدامات در راستای بر طرف شدن آن تاثیرات بسزایی داشته باشد.
همچنین در مسائل پیش آمده در کشور مصر که به عنوان یکی از کشورهای تاثیرگذار جنبش عدم تعهد محسوب می شود انتظار آن می رفت که لابی عدم تعهد بتواند بر ایجاد آرامش بیشتر و ثبات سیاسی در این تمدن خاورمیانه نقش آفرینی کند.
با وجود این، به نظر می رسد جنبشی با سابقه بیش از نیم قرن تاثیری شگرف در معادلات سیاسی جهانی داشته باشد و این فرصت نیز بیش از سایر اعضای جنبش در اختیار ایران قرار گرفته تا با استفاده از ظرفیت جنبش غیر متعهدها بر نقش کشورهای مستقل و غیر متعهد در جهان رنگی نوین بپاشد.
پایان پیام/
نظر شما