به گزارش خبرگزاری شبستان از گیلان، شهرستان فومن با موقعیت جلگهای در میان مزارع و باغهای اطراف خود محصور است. این شهرستان تا حدود 980 هجری قمری قبل از انتقال مرکزیت ایالت بیه پس، توسط جمشید سلطان به رشت،حاکم نشین این قسمت از گیلان بوده است.
شهر فومن با این انتقال بتدریج اهمیت خود را از دست داد و به صورت یک بازار و شهر محلی درآمد و توسعه روز افزون رشت بر روی فومن سایه افکند و تا سالیان متمادی این شهر در گیلان موقعیتی حاشیهای داشت تا اینکه طی چند سال اخیر مجددا به صورت یک شهر فعال درآمد و توانست اعتبار پیشین خود را باز یابد.
شهرستان فومن به شهر مجسمههای رنگین واقع در غرب گیلان معروف است. این لقب به علت مجسمه های رنگین با رنگهایی شاد در نقاط مختلف این شهرستان است. هرکدام از این مجسمهها نماد و سمبلی از فرهنگ و آداب و رسوم گذشته اهالی این شهر تاریخی و زیباست.
در گذشته این شهر به دارالعماره معروف بوده و درآمد اکثر مردم این شهرستان از راه کشاورزی است. از این رو فومن یکی از مناطق عمده کشت برنج استان گیلان است. در کنار کشت برنج، پرورش طیور، دام و پرورش کرم ابریشم، تولیدات دستبافت پشمی در این منطقه رواج دارد. آب و هوای مناسب، جنگلها، کوههای پوشیده از درختان، چشمههای متعدد، بقاع متبرکه و اماکن تاریخی فرهنگی، فومن را به یکی از قطبهای گردشگری گیلان و حتی کشور تبدیل کرده است.
فردین پورهادی، معاون گردشگری گیلان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان اظهار کرد: شهرستان فومن با قدمتی دیرینه دارای آثار تاریخی و طبیعی بسیار است که سالانه پذیرای گردشگران بسیاری از داخل و خارج از کشور است.
وی تصریح کرد: چموش دوزی، عروسک بافی، گره چینی، چلنگری، بقاع سبز قبا، امامزاده میرزا، پیر جلودار، شهر پلکانی ماسوله و دژ تاریخی قلعه رودخان و غار فوشه از جمله آثار دستی، مذهبی، تاریخی و طبیعی این شهرستان است.
پورهادی اذعان کرد: این شهرستان دارای 300 اثر تاریخی است که تاکنون 255 اثر تاریخی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و شماره ملی دریافت کردهاند.
گفتنی است، جمعیت این شهرستان بیش از 97 هزار نفر است.
پایان پیام/
نظر شما