به گزارش خبرگزاری شبستان، آیت الله جوادی آملی در خصوص تلاوت قرآن و تخلق به اخلاق الهی و انس با قرآن آورده اند: رسول اکرم صل الله علیه و آله و سلم در اهمیّت تلاوت قرآن میفرماید: «نوّروا بیوتکم بتلاوة القرآن و لا تتخذوها قبوراً»[1] خانههای خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید و خانهها را به صورت قبر و گورستان درنیاورید. کسی که اهل قرآن نیست و به آن اُنس ندارد، مرده است و خانه او، گور اوست.
امام ششم سلام الله علیه فرمود: خانهای که قرآن در آن تلاوت شود نورانی است: «یتراءاهُ أهل السماء کما یتراءی أهل الأرض الکواکبَ الدّری فی السماء»[2] یعنی همان گونه که اهل زمین از ستارگان آسمان نور میگیرند و آن اجرام آسمانی برای مردم زمین چشمگیرند، خانهای که در آن قرآن تلاوت میشود، برای اهل آسمان‌ها چشمگیر و درخشان است و آنها نیز از این خانههای نورانی کسب نور میکنند.
ادب تلاوت قرآن
اولین مرحله استفاده و بهرهمندی از قرآن کریم تلاوت آیات است که در کنار آن باید مضامین آنها را خوب فهمید و سپس بدان عمل کرد. باید سعی کنیم تلاوت ما، شبیه تلاوت رسول الله صل الله علیه و آله و سلم باشد و مانند آن حضرت، عمق دل و جان خود را با قرآن پیوند زنیم؛ زیرا تمام رفتار و سنّت و سیرت ایشان، از جمله تلاوتشان برای جامعه اسلامی اسوه حسنهای است که باید بدان اقتدا کرد. ﴿ولقد کان لکم فی رسول الله أسوة حسنة﴾[3].
آغاز تلاوت باید با استعاذه و پناهنده شدن به خداوند از شرّ وسوسه های شیطان باشد، چنان که فرمود: فإذا قرأت القران فاستعذ بالله من الشیطان الرجیم [4] و در هنگام تلاوت، وقتی به آیات رحمت میرسیم، با معنای آن آشنا شده و محتوای آن را که همان رحمت مخصوص است از خدای سبحان مسئلت کنیم و آنگاه که به آیات عذاب میرسیم از خدای سبحان، آمرزش، بخشایش و نجات طلب کنیم. چنین تلاوتی میتواند گرد و غبار قلب تلاوت کننده را بزداید.
با زبان و دهان آلوده نمیتوان قرآن طاهر را تلاوت کرد، از این رو لازم است پیش از تلاوت به تطهیر و تنظیف جسمی و معنوی دهان و زبان بپردازیم. باید با مسواک کردن و مانند آن، فضای دهان را تمیز و نظیف نمود و با استغفار، بوی بد گناهانی مانند غذای حرام و سخنان ناشایسته را زدود. باطن گناه جز تعفّن و پلیدینیست، به همین دلیل دستور فرمودهاند: «تعطّروا بالاستغفار لاتفضحنّکم روائح الذنوب »[5] یعنی با استغفار معطّر شوید که بوی بد گناهان، شما را رسوا نکند.
اگر اهمیّت و فضیلت تلاوت قرآن برای ما روشن شود و بدانیم که قرآن سخن گفتن خداوند با ماست، و با طهارت باطن و اُنس با قرآن، لذّت تلاوت را بچشیم، هیچ گاه حاضر نمیشویم بین خود و قرآن فاصله بیندازیم و هرگز از فیض عظیم آن، حدّاقلّ با تلاوت چند آیه در شبانهروز، محروم نمیگردیم.
پی نوشتها:
[1] ـ کافی، ج 2، ص 610.
[2] ـ همان.
[3] ـ سوره احزاب، آیه 21.
[4] ـ سوره نحل، آیه 98.
[5] ـ بحار، جلد93، ص278.
پایان پیام/
نظر شما