خبرگزاری شبستان: حمله یک سرباز 23 ساله به مسجد «الفرقان» در شهر «ونیسیو» در «لیون» فرانسه خشونت آمیز ترین نوع هتک حرمت به مقدسات دینی به خصوص مساجد در طول ده سال اخیر در فرانسه محسوب می شود.
اگرچه هتک حرمت در قالب نوشتن شعائر ضد اسلامی روی دیوارهای مسجدهای فرانسه باعث تاسف است اما طراحی حمله مسلحانه اخیر که البته ناکام ماند نه تنها نشانگر عدم امنیت مساجد در فرانسه است بلکه علامتی هشدار دهنده نسبت به این واقعیت است که برخی از فرانسوی های افراطی افکار شوم و خطرناکی در سر می پرورانند که در غالب موارد به مرحله نمود و عمل هم می رسد.
براساس این گزارش، با توجه به شناختی که از پس تحقیقات گسترده درباره مساجد فرانسه، نوع ساختاری، حوزه فعالیت و میزان مراجعه به آنها دریافت شده است می توان اینگونه استنباط کرد که این مراکز فرهنگی همواره به همت مسلمانان و با هزینه های خصوصی ساخته شده و تنها حمایت اقلیت مسلمان منطقه از مساجد باعث شده تا آنها ساخته شده و یا پا برجا بمانند.
فعالیت مساجد فرانسه به واسطه فشارهای سیاسی همواره باید نامحسوس انجام شود و رمضان تنها بهانه ای است که اخبار مساجد فرانسه را روی سایت های خبری می برد و دنیای مسلمانان را برای همگان منعکس می کند.
درست در همین زمان است که عبور هر مسلمانی با پوشش حجاب و یا هر عابری که نشانی از آفتاب سوختگی کشورهای عربی اسلامی روی صورت داشته باشد و یا محاسن صورتش دیگران را به یاد اسلام بیندازد موجب زنده شدن حسی نه چندان خوشایند در وجود فرانسوی ها می شود، و اخبار فعالیت های اسلامی مساجد به یک باره جای خود را به اخبار حاکی از حملات خشونت بار به جامعه مسلمانان و یا هتک حرمت به مساجد در فرانسه می دهد.
باید خاطر نشان کرد در چنین شرایطی بیشتر از برجسته شدن حس ناراحتی از توهین به دین اسلام احساس ترس بر مسلمانان غالب می شود تا جایی که مراجعت به مسجد در فرانسه به حرکتی شجاعانه مبدل می شود.
با بازگشت به حرکت اسلام ستیزانه، پرتاب یک کوکتل مولوتف به سمت مسجد«لیبورن» فرانسه یک روز مانده به عید فطر سال 2012 را یاد آور می شویم و تاکید می کنیم که اعمال اسلام هراسانه هر لحظه شکل خطرناک تری به خود می گیرد.
از همین زمان نورالدین کامش، معاون رئیس انجمن اسلامی لیبورن از نصب یک دوربین حفاظتی مقابل مسجد خبر داد.
وی از بهای 4 تا 5 هزار یورویی دوربین حفاظتی در این زمان خبر داد که مانع اصلی نصب آن تا آن موقع شده است و حتی باید گفت که تجهیز مساجد به دوربین های پیشرفته تر برای شناسایی دقیق چهره افراد به هزینه های بیشتری نیز نیازمند است.
مساجد فرانسه ثروتمند نیستند
مساجد بی بهره از حمایت دولتی و مواجه با هزاران مشکل مالی، چگونه می توانند به دوربین های مجهز امنیتی دست یابند؟
متولیان چگونه می توانند در کنار مخارج هنگفت، ساختمان های ساده و اجاره ای مساجد را از تعرض افراد نژادپرست مصون بدارند؟
محمد حاجی، رئیس شورای محلی فرهنگ مسلمانان «میدی پیرنه» و رئیس انجمن مسلمانان « مونتوبان» نیز تاکید دارد که بسیاری از مساجد فرانسه مورد هتک حرمت قرار می گیرند اما آیا همه آنها پول خرید دوربین های امنیتی را دارند؟ وی ادامه داد: ما تنها با کمک های مردمی مساجد را سر و پا نگه می داریم.
سایت خبری سفیر نیوزاز این مطلب نتیجه می گیرد با نبود امکانات مالی و حمایت مسئولان سیاسی هر مسجدی ای حین خروج از مسجد از دیدن سر خوک جلوی در و نوشته های ضد اسلامی روی دیوار نباید متعجب شود.
عبدالله حمزوی، مسئول مسجد «بزانسون» فرانسه از نبود بودجه برای خرید دوربین می گوید و خاطر نشان کرد که شب ها برای حفاظت از مسجد نرده ها را زنجیر می کنند اما صبح با تصویری از ستاره داوود روی دیوار روبرو می شوند.این مسجد با قابلیت پذیرش 600 مسلمان فقط می تواند از پس هزینه های ابتدایی برآید و نه بیشتر.
از همین رو است که رئیس شورای محلی فرهنگ مسلمانان «میدی پیرنه» باور دارد که اسلام همواره در فرانسه مورد هدف قرار می گیرد و نبود حمایت امنیتی از مساجد، این مراکز اسلامی را مهجورترین اهداف مورد نظر برای افراط گراها در فرانسه کرده است.
کمبود بودجه همواره خط ترمزی بر سرراه انجمن های اسلامی فرانسه می کشد و به همین خاطر مساجد فرانسه برای تامین هزینه ها از روش هایی چون «درهای باز مسجد به روی همه» برای جمع آوری کمک های مردمی استفاده می کنند.
پایان پیام/
نظر شما