به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان به نقل از ایسنا، در ادامه به نکاتی پیرامون ضرورت آبادی دنیا و پرداختن به صنعت که در منابع دینی آمده‌اند، اشاره می‌شود:
امام صادق(ع) فرمود:
«خدا اسباب روزی مردمان را در کارهای مختلف و صنایع گوناگون قرار داد و این برای بقای بشر پایدارتر و برای تدبیر امور درست‌تر است.»
در قرآن به برخی از صنعت‌ها که به دست پیامبران(ع) انجام گرفته اشاره شده است.
خدا می‌فرماید:
«پس هنگامی که خواستیم عذاب بفرستیم، به او وحی کردیم که آن کشتی را زیر نظر ما و بر طبق آنچه به تو وحی می‌کنیم، بساز و چون حکم ما در مورد نابودی کفر‌پیشگان در رسید و به نشانه عذاب، آب از آن تنور جوشید، از هر حیوانی، دوتا، یک نر و یک ماده، با کسانت (مومنان و خانواده‌ات) جز کسانی از آنان که پیش‌تر وعده عذاب در حقشان ثابت شده است، در آن کشتی سوار کن.»
همچنین می‌فرماید:
«و به سود شما ساختن زره را به او (داود پیامبر) آموختیم تا در جنگ شما را حفظ کند. آیا سپاس (این نعمت‌ها) می‌دارید؟»
امیر مومنان (ع) فرمود:
«داود هر روز زرهی می‌ساخت و آن را به هزار درهم می‌فروخت و (بدین طریق) از بیت‌المال بی‌نیاز شد.»
آداب صنعتگری
صنعتگران باید افزون بر مهارت و دانایی، در پی تامین نیاز مردم عصر خود باشند تا از این رهگذر هم مشتری جلب کنند و هم خدمتی به بندگان خدا و عبادت او کنند.
امام صادق(ع) می‌فرماید:
«هر صنعتگری برای درآمدزایی نیازمند سه خصلت است: مهارت و تخصص در کار، ادای امانت در کار و علاقه‌مندی به صاحب کار (و کسی که برایش کار می‌کند).»
امیرمومنان(ع) می‌فرماید:
«خدا صاحب حرفه امانتدار را دوست دارد.»
رسول خدا (ص) می‌فرماید:
«وای بر صنعتگران امت من از امروز و فردا کردن! (دور سردوانی مردم و خلف وعده با آنان و با تاخیر انداختن کارشان که مایه هلاکت است).»
منبع:
مفاتیح‌الحیات، مولف: آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، ناشر: مرکز نشر اسراء، نوبت چاپ: سوم، بهار 1391
نظر شما