حجت الاسلام علی اصغر تقوی، مدیر مرکز فقهی تبلیغی جواد الائمه(ع) به خبرنگار خبرگزاری شبستان در مشهد اظهار داشت: آموزش احکام عبادی به فرزندان قبل از رسیدن به سن بلوغ و تکلیف شرعی ازسوی والدین امری ضروری است.
وی خاطر نشان کرد: همانگونه که اهمیت علم و دانش و رفتن به مدرسه از سال های قبل از علم آموزی در کودکان ایجاد انگیزه و شور می کند، تشویق و ترغیب اطرافیان به ویژه والدین می تواند در روزه اولی ها برای روزه داری ایجاد انگیزه کند.
مدیر مرکز فقهی تبلیغی جوادالائمه(ع) با بیان اینکه آموزش توحید و معاد، 2 رکن تقویت معنوی در آغاز سن تکلیف و بلوغ نوجوانان است، تصریح کرد: در سیره ائمه(ع) نماز از دوران پنج سالگی به کودکان آموزش داده می شد و آن ها از هر وسیله ای برای آموزش و تشویق کودکان به اعمال عبادی استفاده می کردند.
وی بیان داشت: توجه دادن به نعمات الهی، تحمل پاسخگویی و توان علمی پاسخگویی و یا استفاده از مشاورین و متخصصین، یادآوری عظمت پروردگار در پدیده های پیرامون فرزندان و بهره گیری از عوامل طبیعی در آموزش عملی احکام و آموزش احکام عبادی به فرزندان قبل از رسیدن به سن بلوغ و سن تکلیف از وظایف والدین در بالا بردن روحیه معنوی فرزندان است.
حجت الاسلام تقوی خاطرنشان ساخت: تشویق و ترغیب، پرهیز از تمسخر در اعمال عبادی، صبور و بردبار بودن و داشتن روحیه نشاط، خستگی ناپذیری و استمرار در آموزش، عکس العمل مفید و موثر اطرافیان و یادآوری اهمیت آموزه های دینی از جمله نکات تاثیرگذار در تقویت روحیه روزه اولی ها است.
وی تاکید کرد: پذیرش پیشنهادات خوب فرزندان، پشتیبانی والدین در مسائل عبادی از فرزندان، موفقیت ها را نتیجه عنایت الهی دانستن، یادآوری نعمت های خداوند و شکر این نعمت ها و تشریح آیات قرآن درباره بهشت و قیامت از دیگر مواردی است که می تواند فرزندان را از بحران نوجوانی به راحتی عبور دهد و در تقویت روحیه معنوی آنان موثر باشد.
عضو اتاق فکر دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی با اشاره به اینکه والدین باید در انجام اعمال دقیق و عامل باشند و در حضور فرزندان خود را افرادی غیر عامل جلوه ندهند، اذعان داشت: والدین باید بیشتر آموزه های دینی را به صورت عملی به فرزندان بیاموزند و نصیحت کردن را برای مراحل آخر بگذارند.
وی با اشاره به سیره امام صادق(ع) در ایجاد انگیزه و عادت در کودکان برای روزه داری، گفت: امام صادق(ع) کودکان را از سنین هفت سالگی توصیه به روزه گرفتن می فرمودند و به محض تشنگی و گرسنگی به آن ها آب و غذا می دادند و این عمل را نوعی عادت پذیری و تمرین عبادت معرفی می کردند.
پایان پیام/
نظر شما