خبرگزاری شبستان: سیاست دولت ها اصولاً یا به امور داخلی مربوط می شود یا به امور بین المللی؛اصطلاح سیاست خارجی در مقابل امور داخلی به کار می رود. در خصوص سیاست خارجی به تعریف های زیادی بر می خوریم، بدون این که این تعریف ها تفاوت ماهوی و مفهومی داشته باشند و تقریباً همه ی آن ها به یک مفهوم اشاره دارند. امّا از میان آن ها تعریف زیر کاملتر و روشن تر به نظر می رسد:
سیاست خارجی عبارت است از : خط مشی و روشی که دولت در برخورد با امور و مسایل خارج از کشور برای حفظ حاکمیت و دفاع از موجودیت و تعقیب و تحصیل منافع خود اتّخاذ می کند. سیاست خارجی یکی از عرصه‌های مهم برای همه دولت‌هاست و حتی بسیاری از مسائل داخلی مانند توسعه، رفاه، اشتغال و ثبات داخلی به نوعی در پیوند با یک سیاست‌خارجی موفق ایجاد می‌شوند. معروف است که می‌گویند «سیاست‌خارجی ادامه سیاست داخلی است» و باید افزود که « سیاست داخلی موفق هم منوط به یک سیاست خارجی معقول و مناسب می‌باشد». همه کشورها یک سری اصول و سیاست‌های کلان دارند و معمولا در گذر زمان کمتر دستخوش تحولات تند می‌شود و با وجود عوض شدن رئیس‌جمهور و ایجاد نگرش جدید، موضوعات مهم اهداف و منافع ملی کشور عوض نمی‌شود؛ چرا که منافع ملی اساسا با هویت، تاریخ، جغرافیا، فرهنگ و ارزش‌‌های یک ملت ارتباط دارند. اما معمولا وقتی دولتی با یک نگاه و ادعا و تیم جدید به قدرت می‌رسد طبعا تغییراتی را نیز ایجاد خواهد کرد و روش پیگیری اهداف و اولویت‌های موضوعی و منطقه‌ای سیاست‌خارجی و شیوه‌ها و تاکتیک‌های دستگاه دیپلماسی تغییر می‌کند.
به نظر می رسد اولویت دولت جدید افزایش اعتمادسازی باشد. برای ایجاد اعتمادسازی در روابط بین المللی اولویت نخست دولت جدید در ایجاد فضای مناسب در مذاکرات هسته ای با کشورهای 5+1 می باشد . در صورتی که غرب آمادگی همکاری صادقانه را داشته باشند می توانند از فرصت ایجاد شده در اثر این حکم و دولت جدید و حضور تیم حرفه ای با هدف گذاری متوازن و متعادل و به منظور اصلاح روش ها و تعاملات دو طرف بهره گیری نمایند و بهبود مناسبات را تسریع بخشند. در این مذاکرات با رفتاری که از غرب سر خواهد زد می توان زمینه های مذاکرات برابر با غرب در حوزه های مختلف، و کوتاه کردن دیوار بی اعتمادی بین دو طرف را نیز ارزیابی کرد و با توجه به اینکه چنین نیتی در دولت های پیشین نیز وجود داشته است و اصل بر آنست که روابط منصفانه بین ایران و کشورهای دیگر باید برقرار باشد در صورت عملکرد منطقی غرب و تجدیدنظر در اقدامات و نگرش های پیشینش، می توان گفت که تشنج زدایی و اعتمادسازی همچون گذشته از اولویت های سیات خارجی دولت جدید خواهد بود.
اولویت دیگر افزایش همگرایی های موجود بین ایران و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس می باشد. روابط ایران با کشورهای شورای همکاری خلیج فارس – عربستان، بحرین، قطر، امارات، عمان و کویت به همراه اردن که عضو ناظر شوراست – طی چند ساله گذشته با چالش‌هایی همراه بوده است. البته مواضع نادرست سران این کشورها در پیوند با آمریکا و رژیم صهیونیستی و کمک به تروریست‌ها مورد انتقاد مقامات ایران بوده و هست، اما این تقابل‌ها موجب از بین رفت بسیاری از زمینه‌های مشترک همکاری و تعامل سازنده در راستای تقویت جایگاه ایران در منطقه شده است. دستاورد مهم تعامل و تفاهم ایران و کشورهای همسایه تغییر الگوی امنیت منطقه است که هم‌اکنون با حضور نیروهای خارجی و تروریست‌ها با بحران و تنش دست به گریبان است و نقش ایران به عنوان قدرت سیاسی – ژئوپلتیک منطقه می‌تواند ثبات از دست رفته را بازگرداند.
پایگاه تحلیلی المانیتور نیز در همین خصوص به ایران توصیه می‌کند در بازسازی روابط خود با کشورهای حاشیه خلیج فارس همزمان 3 گام را بردارد:گام اول: تاکید بر احترام به تمامیت ارضی تمام کشورهای منطقه و حفظ یکپارچگی تمام کشورها در برابر تهدیدات مداوم از سوی آمریکا و اسرائیل در منطقه که کشورهای عربی – و حتی ایران – را به تقسیم و تجزیه تهدید می‌کنند و بدنبال راه‌های اجرای پروژه تجزیه کشورهای مسلمان هستند.گام دوم: رسیدن به توافقنامه امنیتی میان کشورهای منطقه که براساس آن هیچ‌یک اجازه استفاده از حریم هوایی خود را برای حمله به دیگر کشورهای منطقه، ندهند.گام سوم: حضور ایران، عراق و یمن به عنوان عضو ناظر در شورای همکاری خلیج فارس.
توجه هر چه بیشتر به تحولات منطقه و بیداری اسلامی به نظر می رسد از دیگر اولویت های سیاست خارجی دولت یازده باشد. تماس و تقویت همکاری ها در حوزه رسانه ای، گفتگوهای دوجانبۀ فرهنگی و مذهبی با گروه های اسلامی و رهبران دینی ذی نفوذی که در ارام کردن گروه های مسلمان موثرند و مذاکره با مقامات کشورهایی که در چنین شرایطی قرار دارند می تواند یک نیاز فوری باشد تا بتوان از تشدید جنگ شیعه و سنی و قرار گرفتن گروه های بزرگتری از مسلمانان در کنار افراطیون سلفی ممانعت به عمل آورد. بنابراین اصل اساسی در این خصوص افزایش گفتگوها،گسترش اعتدال و تضعیف ساختن گروه های تندرو سلفی و وهابی در منطقه خواهد بود.
ادامه دارد...
پایان پیام/
نظر شما