خبرگزاری شبستان : در«ادبیات فارسی»همواره ماه رمضان و ماه محرم الحرام مورد توجه سخنوران چیره دست، خصوصا شاعران شیعی مذهب قرار داشته است. اگر ماه محرم به خاطر حماسه بزرگ عاشورای حسینی نظر شاعران متعهد و ستم خیز را که عاشقانه به ساحت مقدس حضرت ابا عبدالله الحسین (علیه السلام) عشق می ورزند را برانگیخته، ماه رمضان با آمیزه ای بسیار متنوع، همواره نظر سخن سرایان را به خویش جلب نموده است.
عبدالمجید فرائی شاعرآینی معاصربا این دید گاه دو شعر را برای ماه مبارک رمضان سروده است.
ماه عسل ماه عسل دلشده، ماه رمضان است
معشوق مرا خوانده دلم در هیجان است
از دعوت معبود از این بنده ناچیز
روح من دلداده کنون در طیران است
از سفره گسترده حق توشه بگیرید
هر لحظه این ماه خدا خیرکاران است
ماهی که ضیافت بدهد خالق هستی
عاجز قلم از وصف زبانم ز بیان است
فرصت مده از دست تو ای مومن زیرک
حالا که به زنجیر گردن اهرمنان است
از شوق به وجد آمده جان زین همه رحمت
یک روز به سر آمد و هنگام اذان است
قراء خوش آواز چه شیرین دهنانند
آیات دل انگیز خدا ورد زبان است
جاری شده الطاف خدا بر همه یکسان
برگیر از آن کوثر جاری که روان است
آسایش تو در دو جهان طاعت محض است
پاداش عمل صالح اگر بود جنان است
ای سالک این ماه بدان از تش روزه
چون مشتری کار تو ارباب جهان است
در تشنگی تو بدهد آب گوارا
در گرسنگی های تو اسرار نهان است
داد و ستدی نیست به بازار الاهی
بنده نه در اندیشه یک سود و زیان است
خشنودی محبوب (فرائی) به کف آری
یک هدیه ارزنده ز ماه رمضان است
ماه ضیافت
ماه رمضان بر سر خوان تو نشستیم
از غیر به جان تو در این ماه گسستیم
ابلیس در این ماه تو بر بند کشیدی
ما نیز رها گشته و از وسوسه رستیم
از خویش پرستیدن خود دست کشیدیم
گفتیم خداوند جهان را بپرستیم
گفتی بشکن جام منیت به درون آی
ما نیز زمین کوفته آن را بشکستیم
دیروز که غفلت زده بودیم نبودیم
امروز فنا گشته و بیمار تو هستیم
از موهبت ماه ضیافت رمضانت
خود را نشناسیم از آن روی که مستیم
از ما نظر لطف مگردان که خرابیم
در دایره عشق تو از روز ایستیم
دریاب فرائی سر پیمان تو مانده
از پای در این لحظه آخر ننشستیم
پایان پیام/
نظر شما