به گزارش خبرگزاری شبستان، مرتضی طلایی، رئیس کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران پیرامون فعالیت‌های انجام شده در سال همت مضاعف و کار مضاعف به خبرنگار شبستان گفت: تا آنجایی که به یاد دارم تاکنون 9 نام‌گذاری صورت گرفته است که این نامگذاریها در طول سالیان گذشته نیز انجام می‌شده، اما این نامگذاریها پیوستگی دارند و جدا از هم نیست یعنی نباید جدا از پازل جامعه در نظر گرفته شود زیرا در هر کدام از آنها اهداف متعالی دیده شده است که هم‌پوشانی و بهم پیوستگی و میزان اهمیت را نشان می‌دهد.
وی با بیان اینکه نام‌گذاری‌های سالیانه تک‌بعدی نیست، تصریح کرد: باید برای این نامگذاریها شاخص‌های ارزشیابی تعریف شود و به شکل یک‌بعدی به آن نگاه نکنیم، تمام نام‌گذاری‌هایی که تاکنون انجام شده است یک بعد کیفی و یک بعد کمی دارند، به طور مثال در مورد بهره‌وری باید ابتدا شاخص‌های مورد نظر تعریف شود و سپس نتیجه با عدد و رقم و میزان اثربخشی در جامعه نشان داده شود.
طلایی با اشاره به اینکه بیشتر نامگذاریها در حد شعار باقی مانده است، خاطرنشان کرد: متأسفانه به بیشتر این نامگذاریها به صورت شعاری نگاه شد و با این کلیدواژ‌ه‌ها شعاری برخورد کرده ایم، در حالی که ابتدا باید مؤلفه‌های کمی و کیفی همت مضاعف و کار مضاعف تدوین می‌شد و مسئولان مرتبط با این امر نیز مشخص می‌شدند و سپس وظیفه هر دستگاه و افراد آن را مشخص می کردیم.
وی تأکید کرد: متأسفانه سال همت مضاعف و کار مضاعف در حد یکی دو نشست و یا همایش باقی ماند و یا در سرتیتر نامه‌ها نوشته شد و به صورت هیجانی با آن برخورد شد و یک کار عمیق علمی، دقیق و کامل روی این موضوع انجام نشد.
رئیس کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای اسلامی شهر تهران با تأکید بر بیانات مقام معظم رهبری در آغاز هر سال افزود: رهبر فرزانه انقلاب هر سال یک چراغ هدایتی را در پیش روی جامعه روشن می‌کنند تا جامعه در این مسیر حرکت کند و با این اصول به راه خود ادامه دهد. همت مضاعف و کار مضاعف مختص یک سال نیست و ضروری است زمینه‌های لازم برای این موضوع در سال‌های آینده نیز فراهم شود.
وی یادآور شد: بعد از نام‌گذاری این سال ابتدا باید اصول، برنامه‌ها و معیارهای این موضوع تعیین و روش‌های اجرایی آن در سال 89 دیده می‌شد و در سال‌های بعدی نیز استمرار می‌یافت.
طلایی تأکید کرد: همت مضاعف و کار مضاعف باید به عنوان جریان جاری در ساختار اداری و اجرایی استمرار یابد تا به نقطه مطلوب خود برسد. یکی از پیامدهای شعارزدگی و شعاری برخورد کردن این است که ما هر نام‌گذاری را در همان سال تمام می‌کنیم و به حق پیام جفا می‌کنیم در حالی که ما باید در سال 89 با برنامه‌ریزی مدون این موضوع را به طور جدی پیگیری می‌کردیم تا در سال 90 نتایج واقعی آن را می‌دیدیم.
پایان پیام/
نظر شما