به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، آیین نکوداشت فیلسوف فرهنگ با عنوان "پرسشگر دردمند روزگارما" با حضور جمعی از شخصیت های علمی، فرهنگی و مذهبی در فرهنگسرای ابن سینا برگزار شد.
بنابر این گزارش، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، رییس موسسه حکمت و فلسفه ایران در این آیین گفت: این نشست تکریم حکمت و فلسفه است که این تکریم، تکریم انسانیت است؛ گاهی اوقات استادی بهانه می شود برای اینکه از حکمت سخن گفته شده به ویژه حکمتی که کارایی برای امروز ما داشته باشد.
وی اظهار کرد: فلسفه در کشور ما به چهار دسته تقسیم می شود، عده ای مورخ فلسفه اند و برخی فیلسوف شناس، دسته ای نظریات یک صاحبنظر را تکرار می کنند، دسته دیگر فلسفه شناس هستند و گروه چهارم اهل تفکر فلسفی بوده و به معنای واقعی فیلسوف هستند و دغدغه فلسفی دارند.
وی ادامه داد: بدون اغراق با آشنایی که با آثار داوری دارم وی را جزء دسته چهارم می دانم که متفکرو فیلسوفی است که دغدغه فلسفی داشته و مسائل امروز را با نگاه فلسفی درک می کند، نگرش فلسفی به اخلاق، فرهنگ، تجدد، علم و مدرنیته به علوم انسانی که یکی از نیازهای جدی روزگار ما است دارد، البته اگر استاد ناراحت نمی شوند باید گفت یکی دیگر از دغدغه های وی فلسفه مضاف و علوم و امور انسانی است. استاد نگرش فلسفی به سیاست نیز دارد و سیاست را در واقع با دید فلسفی تحلیل می کند.
حجت الاسلام خسروپناه تصریح کرد: طبق بیانات داوری علوم انسانی اجتماعی مخصوص جهان تجدد است و جامعه دینی به جامعه شناسی و روانشناسی نیازی نداشت، اگر بتوان به تعبیر داوری نیازهای جهان متجدد را کنار بگذاریم شاید هرگز به علوم اجتماعی نیازی نبود اما آیا می شد این تفکیک را انجام داد، این سخنی دیگر است.
این استاد حوزه و داشنگاه با تاکید بر اینکه برخلاف اینکه عده ای می گویند داوری نگاه تجددستیز دارد، باید بگویم نگاه وی نگرش جدید فلسفی است، افزود: زندگی متجددانه ما زندگی پریشانی است که با یک معنویت و نگرش فلسفی تجدد را نپذیرفته ایم. در این راستا باید ابتدا جامعه دینی را تعریف و سازماندهی می کردیم سپس برخی از شئون تجدد را در آن اجرا می کردیم.
وی بیان کرد: عده ای می گویند داوری سوال مطرح می کند، اما با کمی دقت درمی یابیم در آثار وی پاسخ سوالات نیز داده شده است و وی دغدغه سنت و البته تجدد را به صورت تعریف شده دارد.
حجت الاسلام خسروپناه عنوان کرد: یکی از مسائل مهمی که در علوم انسانی پیش از تحول آن به تعبیر داوری نیاز داریم، نخست این است که این علوم را به خوبی شناخته و بدانیم برای چه هستند؟ و آیا این علوم برای انسان ها لازم است یا بخشی از آن علوم برای انسان لازم است؟. این پرسش ها استفهام انکاری نیست بلکه سوالات فلسفی است.
وی تاکید کرد: وقتی می گوییم علوم را بومی غیرسکولار کنیم باید معنای آن را بدانیم یا نسبتی که علوم انسانی و اجتماعی با دیگر علوم دارند، چیست، یا نسبت قدرت با علوم انسانی در چیست، اینها پرسش های دقیقی است که داوری با دقت فراوان به آنها پرداخته است.
وی ادامه داد: آیا به مبانی فلسفی اومانیستی عقلانی خودمختار که کاملا زمینی شده و از آسمان بریده است توجه داریم که چطور به علوم انسانی تبدیل شده و چطور این علوم می خواهند با سنت پیوند برقرار کنند، بنابراین طبق اعتقاد داوری ابتدا باید علوم انسانی موجود را شناخته و بدانیم چیست و چطور به وجود آمده، سپس به تحول آن فکر کنیم.
حجت الاسلام خسروپناه در پایان خاطرنشان کرد: اگر علوم انسانی دغدغه جدی روزگار ما است و نیاز به تحول آن داریم باید قبل از پیچیدن نسخه برای آن به این پرسش های فلسفی پاسخ داده و با روحیه انتقادی به آن بنگریم؛ این مباحث بخش کوچکی از دغدغه های داوری است.
پایان پیام/
نظر شما