محمدکاظم مزینانی، نویسنده رمان «شاه بی شین» با بیان اینکه برگزاری روز قلم و نامگذاری یک روز با این عنوان باید نتیجه یک حرکت و گفتمان باشد، به خبرنگار کتاب و ادبیات شبستان ،گفت:اگر نامگذاریهایی از این دست نتیجه یک گفتمان هدفمند نباشد خروجی خاصی در این نامگذاری ها وجود ندارد.
وی ادامه داد: با تجربه ای که در ادبیات دارم به نظرم می رسد که مشکل ما در این زمینه مشکل ساختاری است دخالت های مدیریت های فرادستی و نداشتن تخصص مدیران و سیاستگذاری های نادرست فرهنگی دولت در طول سالهایی که گذشت سبب شد که خروجی ادبیات پایین بیاید. همچنین احاطه افرادی که اهلیت مدیریت ندارند به این مساله دامن زده است.
وی اضافه کرد: برای بالا بردن سطح کیفیت ادبیات ما نیاز مند فکر و اندیشه هستیم و این در حالی است که ادبیات ما در بسیاری از موارد دولتی است و این وابستگی سبب می شود که سطح افکار و اندیشه در آن پایین بیایید به همین دلیل است که من معمولاً با نفس برگزاری مراسم هایی از نوع برگزاری گرامیداشت روز قلم توسط دولت مخالف هستم چرا که واقعیت این است که این کارها دولتی نیست و مشکلات ساختاری اساسی در این باره وجود دارد به نوعی که می توان گفت:رابطه بدنه با راس قطع می باشد.
این نویسنده خاطر نشان کرد: تا زمانی که اصناف در حوزه ادبیات شکل نگیرند و نویسندگان نتوانند امور خود را از طریق اصناف مدیریت کنند و قدرت اجتماعی نویسندگان از طریق تشکل های صنفی به وجود نیاید وابستگی به کانون های دولتی است موجب نزول کیفیت ادبیات می شود این مساله به ویژه در دورهای که گذشت بیشتر به چشم می خورد و ما شاهد این نکته بودیم که برخی به دلیل وابستگی ها نه به دلیل توانایی کار هنری و نویسندگی عهده دار بسیاری از امور می شدند.
مزینانی سپس گفت: نبود تشکل های صنفی باعث می شود که روند رشد کیفی ادبیات همواره عقیم و ناقص بماند بنابراین اگر روزی را به عنوان روز قلم در تقویم کشور ثبت شود هیچ نوع خروجی از آن عاید ما نمی شود در واقع علاقه ای بین نویسندگان و این روز تقویمی وجود ندارد.
وی اضافه کرد: تجربه نشان داده است که تنها فکر و اندیشه مستقل و قدرت و گفتمان مستقل می تواند سطح ادبیات را از نظر کیفی بالا ببرد وگرنه کمیت و تعداد عناوین کتابها وگرامیداشت یک روز خاص هیچ افتخاری را عاید کسی نمی کند.
وی در ادامه با اشاره به اهمیت بازتعریف فعالیتها فرهنگی، عنوان کرد: یکی از گره های اصلی ما در کارهای فرهنگی مانند نویسندگی اقتصاد نشر است که معمولا در جوامعی مانند جامعه ما از بالا به پایین به آن نگاه می کنند. حال آنکه تولیدکننده واقعی نویسنده است که چرخه اقتصادی نشر را به حرکت درمی آورد و موجب تولید ثروت ملی می شود نویسندگان هستند اما متاسفانه دخالت های دولتی این موازنه را تغییر می دهد و همین امر باعث می شود که ما با عناوین بسیاری روبرو شویم که بیشتر آنها از نظر کیفی ارزش چندانی ندارد.
مزینانی در پایان گفت: این کار نویسنده و شاعر است که از منظر فکر و اندیشه به تولید ثروت منجر می شود که باید به آن به صورت واقعی اهمیت داده شود و ضعف های واقعی کار آنها به صورت واقعی دیده شود نه اینکه با برگزاری روز خاصی که خروجی ندارد بخواهیم از آنها تشکر کنیم.
پایان پیام/
نظر شما