به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام محمدرضا کلباسی، رئیس مرکز تخصصی مهدویت در مراسم قرائت زیارت آل یاسین که جمعه بعدازظهر 7 تیرماه در حرم مطهر حضرت معصومه(س) و باحضور جمعی از متخصصان مباحث مهدویت و عموم مردم برگزار شد، در سخنانی گفت:
آیات مهدویت
در قرآن مجید صدها آیه مرتبط با موضوع مهدویت و امام عصر(عج) است یکی از این آیات آیهی 105 سورهی انبیاست که به طور مختصر به تفسیر آن اشاره می کنم: "وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون"
ما ثبت کردیم در زبور بعد از ذکر - زبور کتاب حضرت داود است - بعد از تورات که زمین را ارث میبرند بندگان صالح من
این همان وعدهی خداست که در قرآن مجید ذکر شده است و در کتب انبیاء هم است که بندگان صالح زمین را به ارث خواهند برد یعنی حاکمیت زمین قدرت بر روی زمین ادارهی زمین اینها به دست بندگان صالح خواهد افتاد.
در اینجا دو قید وجود دارد:
1. "عِبادِیَ" عباد جمع عبد است یعنی آن کسانی که بندهی من هستند. بندگی خدا شرط اول است.
کسی که مطیع خدا باشد، بندهی خدا است ولی اگر اطاعت نکند بندهی خدا نیست گرچه یک معنای بندهی خدا به همهی خلائق اطلاق میشود.
منظور از عبادی همان عبادی است که در تشهد نماز خوانده میشود "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُه" "عَبْدُهُ" یعنی بندهی خدا که بالاترین مقامی که به پیامبر اطلاق میشود عبده است.
2. "الصَّالِحُون" صالح باشند یعنی شایستگی پذیرش چنین مسئولیتی و توانش را داشته باشند
پس این وعدهی قطعی خدا به عباد صالح است.
دنبال آیه میفرماید: "إِنَّ فی هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدینَ"
میفرماید در این سخن پیامی است رسا برای مردمی که اهل عبودیتند.
اینجا فرمود «لِقَوْمٍ عابِدینَ» در آیهی قبل فرمود "عِبادِیَ الصَّالِحُون" یعنی اینکه اگر این بندگان این پیام را دریافت کنند خودشان را در جرگهی اهل صلاح وارد می کنند...
در دنبالهی همین آیه میفرماید "وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمین"
پیامبر ما تو را جز رحمت برای جهانیان نفرستادیم.
ارتباط آیات مذکور این است که این وعده و تحققش یکی از مظاهر رحمت الهی است که خداوند به پیامبر و اهلبیت پیامبر یعنی امام عصر عنایت کرده یعنی ظهور و حاکمیت حضرت یک جلوهای از رحمت خداست...
تا نعمتش را نسبت به بندگان تمام کند و این تمامیت با ظهور بقیة الله الأعظم است...
تناقض برخی روایت ظهور با رحمة للعالمینی امام عصر
یکی از دروغ هایی که با برداشت غلط از روایات صورت گرفته این است که میگویند امام زمان وقتی ظهور میکنند جوی خون به راه میاندازند و می کشند... و حال آنکه این مطلب هیچ اصل و اساسی ندارد.
یک سری روایات است که میگویند وقتی حضرت ظهور میکنند خیلی قتل و خونریزی صورت گرفته است یعنی امام در شرایطی ظهور میکنند که قتل و خونریزی و خون به ناحق ریختن خیلی رواج دارد نه اینکه حضرت این خونها را میریزند...
قبل از ظهور جنایات بسیاری صورت میگیرد لذا در همان روایت متواتر که از پیامبر اکرم نقل شده است می خوانید که حضرت فرمودند: اگر از عمر جهان یک روز بیشتر باقی نباشد خداوند آن روز را چنان طولانی میکند که فرزندی از فرزندان من که نامش همانند من است ظهور کند و جهان را پر از عدل و داد کند "یَمْلَؤُهَا عَدْلاً وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا"
یعنی قبل از ظهور حضرت این ظلم و جوری که حاکم است این موجب ریخته شدن خونها میشود نه ظهور حضرت...
مطلب دوم برداشت غلط از برخی اخبار است. در یک روایتی که از طرق عامه نقل شده داریم که "إِذا قامَ بِالْغَضَبِ" وقتی که حضرت از سر غضب قیام کنند آن کسانی که مقابل حضرت هستند اکثرا کشته میشوند. "إِذا قامَ بِالْغَضَبِ" یعنی با آن همه عنایت و رحمتی که حضرت دارند بر طبق آیهی سورهی مبارکهی انبیاء "وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمین" حضرت جلوهی رحمت خدا هستند اما دشمنانی که مقابل حضرت میایستند و حاضر نیستند حاکمیت حضرت را بپذیرند روشن است که قادر نخواهند بود از تیغ عدالت حضرت فرار کنند.
قرآن در سوره فتح که مستحب است در روز جمعه خوانده شود ( همان روز ظهور حضرت است) میفرماید مردم "وَ رَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فی دینِ اللَّهِ أَفْواجا" لشکر لشکر در دین خدا داخل میشوند حتی مسیحیها و یهودیها و پیروان دیگر ادیان که در روایات به "عَبَدَةِ الشَّمْسِ وَ الْقَمَر" تعبیر شده به حضرت میگروند...
بنابراین اساس این مطلب برداشت غلط از برخی تعابیر راجع به آخرالزمان است والا هیچ روایت صحیح و قابل اعتمادی که بگوید امام زمان دست به کشتار می زند، نداریم بلکه حضرت مظهر رحمت خدا هستند و سیره و سنت حضرت همان سیره و سنت پیامبر اکرم است یعنی تا آنجایی که عفو و اغماض جا دارد عفو و اغماض است...
معنای غیبت و امام غائب
غیب و غیبت سه معنا دارد یک: به چیزی که دیده نمیشود گفته میشود مانند فرشتگان، اجنه، امواج موجود و... دو: کسی که حاضر نباشد... سه: شخص حاضر است ولی شناخته شده نیست یعنی به اسم و رسم نمیشود به او اشاره کرد... اگر ما میگوییم امام عصر غائب هستند منظور این معنای سوم است نه به معنای اول و دوم...
لذا در عصر غیبت ممکن است امام عصر را عدهای ببینند و نشناسند در روایات وارد شده وقتی مردم امام عصر را میبینند میگویند ما ایشان را بارها دیده بودیم ولی نشناختیم پس اگر گفته میشود امام عصر در غیبت هستند به این معنی نیست که حضرت غیب هستند حاضر نیستند نه خیر حضور دارند و در بین مردم هستند.
جناب خضر علیهالسلام که به اتفاق مسلمین زندهاند و چند هزار سال عمرشان است و ما معتقدیم حضرت خضر جزو کسانی هستند که در معیت و همراه امام عصر هستند در عصر غیبت.
جناب خضر را قرآن در سورهی کهف در داستان شگفت حضرت موسی و خضر توصیف میکند ... حضرت خضر در بین مردم حضور دارد اقداماتی هم میکند اما شناخته شده نیست.
امام زمان یعنی کسی که زمان را امامت میکند... امام حاضرند شاهدند امامت می کنند ولی شناخته شده نیستند که ما اشاره کنیم بگوییم ایشان امام عصر هستند.
جزیره خضراء
محل سکونت امام عصر بر کسی آشکار نیست قضیهی جزیرهی خضراء یک اشتباه تاریخی است... اولا خبر جزیرهی خضرا سند معتبر ندارد ثانیا این قضیه مربوط میشود به حکومت موحدین - بلاد مغرب اسلامی یعنی شمال آفریقا و جنوب اروپا- که در قرن چهارم یا پنجم تشکیل شده است.
بنیانگذار آن حکومت شخصی است به نام محمدبنتومرت. او ادعا کرد که من همان مهدی هستم حکومتی هم تشکیل داد که این حکومت چند قرن دوام پیدا کرد جانشینانی نیز داشت از جمله عبدالمؤمن که عدهای از فرزندان در جزیرهای که در دریای مدیترانه است و اسم لاتین آن امروز aljazirest است حکومت میکردند به نام اولاد صاحب الامر. چون آنها امرای خود را صاحب الامر مینامیدند.
بعدها که این اخبار به اهل مشرق رسید که اولاد صاحب الامر در جزیرهی خضرا زندگی میکنند اینها فکر کردند اولاد امام زمان هستند و حال آنکه اینها هیچ ربطی به قضیهی امام عصر نداشتند و از مدعیان دروغین مهدویت بودند چند صباحی هم حکومت کردند و بعد مضمحل شدند آثارشان هم در جزیره ی خضرا موجود است.
بنابراین اصل قضیه جزیرهی خضرا یک خبر فاقد ارزش است علاوه بر اینکه اشتباه تاریخی است. امام زمان نه در جزیرهی خضرا هستند و نه در مثلث برمودا. و همهی اینها افترا و سخنان بدون علمی است که نسبت داده شده است به حضرت.
پایان پیام/
نظر شما