به گزارش خبرگزاری شبستان از هرمزگان، مهندس "افشین بهرامی" در این رابطه اظهار کرد: دریای عمان که نیمی از سواحل جنوب کشور را در گستره ای به وسعت تقریبی یک هزار کیلومتر در بر می گیرد، عرصه گستره ای است که از گذشته تا کنون، سهواً و یا عمداً در نظام توسعه کشور نقش آفرینی قابل توجهی نداشته است.
وی ادامه داد: این فضای سرزمینی که از مزیت های نسبی گسترده ای برخوردار است، بنا به دلایل تاریخی و همچنین لحاظ ننمودن در تصمیم گیری های کلان ملی و فراملی نقش کمرنگ حتی در مقیاس منطقه ای داشته است. نقش محلی نیز بنا به وجود محدودیت های ساختاری سواحل جنوب، همچنین کمبود منابع آب شیرین، نامناسب بودن اراضی کشاورزی و عدم وجود اقتصاد پویا، همواره سهم اندکی در جذب و نگهداشت جمعیت و به دنبال آن تجهیز و تأمین زیر ساخت های زیربنایی داشته است.
مدیر معماری و شهرسازی اداره کل راه و شهرسازی هرمزگان ضمن اشاره به اینکه کشور ایران از ظرفیت های بالقوه زیادی در عرصه سواحل برخوردار است، خاطرنشان کرد: در قیاس بین دو نیمه نیز بخش شرقی سواحل ایران به نسبت نیمه غربی از عدم توسعه بیشتری برخودار است. این مهم عمدتاً به لحاظ عدم وجود زیرساخت های توسعه و شکل نگرفتن توسعه اقتصادی اجتماعی است که متأسفانه در عمده برنامه های توسعه ملی و منطقه ای مهجور مانده است و عملاً از توان های بالقوه این خطه از سرزمین کمترین استفاده شده است.
بهرامی انجام مطالعات در قالب طرح ویژه توسعه و عمران مکران در محدوده استان های هرمزگان و سیستان و بلوچستان را فرصتی تاریخی برای جبران بخشی از اتفاقات گذشته و فرصتی برای حرکت به سوی توسعة متوازن و هماهنگ با توسعه پایدار دانست و افق زمانی انجام مطالعات این طرح را 15 ساله عنوان کرد.
وی اضافه کرد: محدوده اولیه مکران با عنوان محدوده راهبردی شامل هفت شهرستان از دو استان هرمزگان و سیستان و بلوچستان که در این میان چهار شهرستان سیریک، جاسک، کنارک و چابهار به عنوان محدوده عملیاتی و سه شهرستان بشاگرد، سرباز و نیک شهر بعنوان شهرستان های پسکرانه طرح معرفی شده است.
مدیر معماری و شهرسازی اداره کل راه و شهرسازی هرمزگان در پایان گفت: عزم نظام جمهوری اسلامی ایران در مقطع کنونی و تأکید فرمانده محترم کل قوا به منظور توسعه این خطه سرزمینی، فرصتی است مغتنم که در صورت نگرش همه جانبه و چند سویه می تواند جبران عقب ماندگی و گسست های تاریخی این بخش از سرزمین را فراهم نماید و در صورت هدایت متوازن، بخش زیادی از اهداف آمایش سرزمین و خصوصاً مرزهای کشور را از جمله امنیت پایدار، عدالت اجتماعی، توازن و تعادل منطقه ای و همچنین بهره وری مناسب از قابلیت های سرزمین، تحقق بخشد.
پایان پیام/
نظر شما