مصباح یزدی: آشتی با همه یعنی چه؟

به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان، آیت الله محمدتقی مصباح یزدی، در مراسم عمامه گذاری طلاب مدرسه علمیه امام خمینی(ره) اظهار کرد: فکر می‌کنم اگر امام زمان(عج) هم‌اکنون بخواهند نظر عنایتی به گوشه‌ای از جهان کنند، این مجلس نیز هست؛ زیرا جوان‌های پاک عاشق اسلام و اهل بیت(ع) با یک نیت خداپسند دل به اسلام و اهل بیت(ع) باختند و حاضر شده‌اند بهترین ایام عمر و جوانی خود را در راه فراگیری معارف اهل بیت(ع) بگذرانند تا توان خدمت بیشتری به اسلام و انقلاب پیدا کنند.

وی با اشاره به این‌که «به یک معنا همه چیز طفیل وجود پیامبراکرم(ص) است»، ادامه داد: اگر خداوند، پیامبر(ص) را فرستاد تا جامعه را اصلاح و مردم را هدایت کند، پس چرا اینطور نشد؟ آیا برنامه‌ای که خداوند فرستاد ناقص بود؟ وجدان ما هیچ وقت به این رضایت نمی‌دهد که بگوییم دین ناقص است زیرا امیرمؤمنان(ع) در نهج البلاغه تأکید می‌کند که خدا دین ناقص نفرستاده که دیگران بیایند و آن را تکمیل کنند.

وی با بیان این‌که «آیا مدیریت پیامبراکرم(ص) نقصی داشت؟ آیا ما می‌توانیم این را باور کنیم؟ بنده که نمی‌توانم این را بپذیرم» افزود: پس از هشتاد سال به این رسیده‌ام که سر مسأله این است که اصلا این عالم برای این آفریده نشده که همه به زور به سعادت برسند و اصلاح شوند.

رییس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به این‌که «جای موجودی خالی بود که با اراده خودش راه صحیح را انتخاب کند»، اظهار کرد: در جامعه هم باید گروه‌های متضادی باشند تا زمینه انتخاب فراهم شود.

وی گفت: پیامبراکرم(ص) در سایه عمل اختیاری به آن مقامات رسیدند زیرا اصل بر این است که زمینه انتخاب برای انسان‌ها فراهم شود.

وی اظهار کرد: پس اراده الهی از زمان غیبت چیست؟ آیا خدا دیگر امور انسان را رها کرده که هرکاری می‌خواهد بکند و به قول برخی، بشر به جایی رسیده که احتیاجی به این ندارد تا کسی دستش را بگیرد و خودش راه خود را پیدا می‌کند؟

مصباح‌یزدی ادامه داد: در زمان غبیت، جانشین امام معصوم(ع) ولی فقیه است که نقش امام را ایفا می‌کند، همان‌طور که خود ائمه(ع) در زمان حضورشان تا آن‌جا که شرایط، اجازه می‌داد مردم را ارشاد می‌کردند و سر سوزنی از هدایت مردم صرف نظر نکردند.

وی افزود: پس از حدود هزار و چهارصد سال، کسی پیدا شد که دین را زنده کرد؛ در کتاب‌های فقهی گاهی مطرح می‌شد اما مرد میدانش کم بود و اگر با یک تعبیر ادبی مسامحه آمیز بگوییم، بعثت جدیدی تحقق پیدا کرد.

وی در ادامه گفت: یک حرکت و جنبش جدیدی در عالم پیدا شد، گویا شبیه به این‌که پس از هزار سال در قومی، پیامبری مبعوث شد و کسی بود که در میان اقران خود یار و یاور صد درصدی نداشت چه برسد در میان دیگران.

رییس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) ادامه داد: امام خمینی(ره) پانزده سال خون دل خورد، زندان رفت و تهمت‌‎ها، بی‌احترامی‌ها و بی‌مهری‌های برخی از دوستان را تحمل کرد تا روزی رسید که خداوند بر مردم به واسطه انتخاب خوبی که کرده بودند و پیروی از آن بزرگ مرد الهی، منت گذاشت و فرجی رساند و دین زنده شده و ارزش‌های اسلامی مطرح شدند.

وی با تأکید بر این‌که «باید سر به سجده بگذاریم و اگر به خاطر یکی از این نعمت‌ها عمر را صرف شکر کنیم، حقش ادا نمی‌شود»، اظهار کرد: اما آیا ضمانتی برای دوام این نعمت وجود دارد؟ یعنی خداوند دیگر از امتحان دست کشید؟ خدا هنوز از امتحان دست نکشیده است.

وی تأکید کرد: آن‌چه می‌تواند راه حق و باطل را تشخیص و تمییز دهد، کتاب‌الله و عترت است و اگر ما حوزه‌های سالم دینی داشتیم که وظایف مان را بشناسیم و عمل کنیم، می‌توانیم نور قرآن را به جای دیگر هم برسانیم.

مصباح یزدی گفت: آیا آن‌چه در دانشگاه تدریس می‌شود و نظرات روان‌شناسان و حقوقدانان از قرآن یا از کلمات اهل بیت(ع) می‌آید؟ اگر کسی آن‌ها را می‌خواهد، باید بیاید و در مقابل قرآن و عترت زانو بزند و خدا آشنایی با آن‌ها را برای ما فراهم کرده است.

وی اظهار کرد: پس از امام خمینی(ره) کسی که شایسته‌ترین انسان‌ها روی زمین برای جانشینی ایشان بود را خدا به ما عنایت فرمود و حجتی نداریم که بگوییم نشناختیم.

وی گفت: آب و نان از دهان امام(ره) می‌افتاد ولی اسم دین نمی‌افتاد و خیلی می‌خواست به مردم درباره خطر عظیمی که جامعه را تهدید می‌کند، هشدار بدهد، می‌فرمود "برای دین احساس خطر می‌کنم" و نمی‌گفت برای شکم شما.

رییس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: نعمت‌هایی که خدا به ما داده من در هیچ عصری به هیچ امتی از امت‌های اسلامی سراغ ندارم که این همه نعمت‌های عظیم، عزت‌بخش، نورانی و روشن مرحمت کرده باشد.

وی اظهار کرد: هارون الرشید به استناد حفظ وحدت می‌گوید موسی بن جعفر(ع) را زندانی می‌کنم هرکسی راه باطل می‌رود، یک شعار و چاشنی حقی در کلام و رفتارش می‌آورد، شما باید بصیرت داشته باشید بفهمید این راست می‌گوید و یا پوششی است برای اهداف سوء او، برای ریاست طلبی‌اش، خدا اگر این فهم را به ما نداده، از او بخواهیم که آن را به ما بدهد.

وی ادامه داد: خیلی بد است که آدمیزاد پس از سی و پنج سال این همه تجربه‌ها بگوید نمی‌دانم فلانی درست می‌گوید یا دیگری، نور درست است یا ظلمت، هر دو انقلابی بوده‌اند و زحمت کشیده‌اند؛ مگر طلحه و زبیر نبودند؟ پیامبر اکرم(ص) برای شمشیر زبیر دعا کردند.

مصباح‌یزدی افزود: ملاک اصلی ما و آن‌چه در قدم نخست بر آن تکیه می‌کنیم، دغدغه دین است، چه کسی می‌خواهد ارزش‌های اسلامی زنده باشد، سپس در بین دو تا مساوی رجحان‌های دیگری هم هست که باید رعایت کنیم اما اگر این مسأله حل نشود، نوبت به چیزهای دیگر نمی‌رسد.

وی گفت: آیا اگر در روز قیامت از من سؤال کردند تو طرفدار فلانی بودی چه حجتی داشتی؟ ندیدی فلان رفتار و کارش را؟ سوء استفاده‌هایی که از بیت‌المال کرد ندیدی؟ نفهمیدی؟ بگویم نمی‌دانستم؟ آیا حجتی پیش خدا دارم ؟ این امتحان برای امروز من و شما است، برای فردای ما و دیگران هم است و تا عالم، عالم است، هر روز امتحان‌های نویی با شکل جدیدی که قابل پیش بینی نیست می‌آید، بگویم نمی‌دانستم؟ آن‌قدر کار خدا در این قسمت‌ها عمیق و محکم است که آب به درزش نمی‌رود.

به گزارش ایسنا، وی ادامه داد: می‌گویند آشتی با همه و این‌که حالا دیگر گفتن آمریکا و اسراییل لازم نیست؛ این شعار اسلام است؟ شعار امام(ره) است؟ این است میراث امام خمینی(ره)؟ نمی‌فهمیم ما اینها را. قرآن می‌فرماید «محمد رسول‌الله والذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم».

وی افزود: یاران پیامبر(ص) نخستین ویژگی‌شان دشمنی با دشمنان خداست، سرسختی و قاطعیت، نه سازش، اشداء علی الکفار سپس رحماء بینهم.

پایان پیام/