به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری شبستان، علی نصیریان، هنرمند پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزون شامگاه شنبه 4 اردیبهشت در مراسم اختتامیه ششمین جشن اردیبهشت تئاتر ایران گفت: سال ها پیش که ما گروه داشتیم و به صورت مستمر کار تئاتر می‌کردیم، یکی از دغدغه‌های ما تئاتر شهرستان بود، موردی پیش آمده بود که یک گروه تئاتری در شیراز اعتراض کرده بودند که چرا مسئولان فرهنگی وقت به ما نمی‌رسند.
وی افزود: در آن زمان از لحاظ آموزشی ضعیف بودیم، در سال 1330 تنها یک کتاب آموزشی تئاتر داشتیم، آموزشی نبود، حتی در تهران، دانشکده تئاتر و کتاب به این صورتی که الان هست وجود نداشت، شهرستان ها خیلی محروم بودند. رییس اداره فرهنگ وقت من و آقای انتظامی را خواست و مأموریت داد که به شیراز و اصفهان برویم.
نصیریان ادامه داد: در اصفهان گروهی را آموزش دادیم، در شیراز گفتیم که شما چکار کردید، دیدیم که آدم‌های خوبی هستند و کار کرده‌اند. مهدی فقیه از بازماندگان همین گروه هست که کار کرده‌اند، تئاتر شهرستان از اینجا شروع شد، ما آن موقع تئاتر به شهرستان می‌بردیم و آن تئاتری که می‌بردیم بچه‌های جوان بودند.تئاتر ما با این روند شروع شده است و خود بچه‌های تئاتر با خلاقیت خودشان کار را آغاز کردند بسیاری از هنرمندان درجه یک ما پس از انقلاب از همین شهرستان‌ها شروع کردند.
این هنرمند پیشکسوت عرصه تئاتر با اشاره به اینکه مدیر فرهنگی در تئاتر شهرستان‌ها خیلی نقش دارند، گفت: برخی از مدیران فرهنگی سر راه تئاتر هستند. از تئاتر و هنر خوشش نمی‌آید، هنر را خوشنویسی می‌داند، اما برخی از مدیران فداکارانه کار می‌کنند و برای خلاقیت و نقش‌آفرینی بچه‌های تئاتر بسترسازی می‌کنند، تعظیم و تکریم من از آن مدیر فرهنگی است که جوانان را حمایت می‌کند.
وی اظهار داشت: هنر نمایش در مجموع یک کار جمعی است و یک نفر محور نیست چون کار جمعی است نظر می‌دهند. تمرین دموکراسی یعنی اینکه ما همکار و دوست باشیم اما اظهارنظر مخالف هم بکنیم و این است که تئاتر توسعه پیدا می‌کند، اینکه یک گروه مستمراً با هم کار کنند و با هم باشند.
نصیریان خاطر نشان کرد: در سال 46 که تماشاخانه سنگلج را افتتاح کردیم خودمان گفتیم که در تالار سنگلج فقط نمایش ایرانی کار کنیم.
این هنرمند با تاکید بر استفاده از داشته های فرهنگی خودمان در تولید متون نمایشی اظهار کرد: مردم زمانی می‌توانند بگویند تئاتر داریم که ادبیات دراماتیک داشته باشند. ما متون ادبیات عامیانه و متون کلاسیک قوی داریم که بسیار بکر هستند و از آنها هنوز بهره نبرده‌ایم. امروز توانایی جوانان ما زیاد است و تکنولوژی ارتباطی هم گسترش یافته، بیایید به فرهنگ خودمان فکر کنیم، بیافرینیم، خلق کنیم، هویت تئاتر یک ملت ادبیات دراماتیک آن است نه تعداد اجراهای تئاتری که دارد، آنچه هویت ما را بیان می‌کند، فرهنگ خود ماست.
نصیریان افزود: هنرمند ما حتی از گلستان سعدی می‌تواند یک تم بگیرد، کارگروهی و کار ورک‌شاپی را فراموش نکنیم، هنر و فرهنگ هیچ مرزی در دنیا ندارد، تئاتر ایران متکی به انسان‌هاست نه دولت‌ها. حافظ با آن کلامش مدح شاه شجاع را می‌گفته است، اما زیرکی‌اش این است که عظمت را خلق کرده و حرف‌ها را زده است، از حافظ باید یاد گرفت که آدم‌کاری بکند که هم خواص خوششان بیاید، هم عوام، اگر کاری کردیم که عوام و خواص خوششان بیاید هنر کرده‌ام.
این هنرمندان از مدیران فرهنگی خواست که جوانان خلاق را فراموش نکنند و از جوانان علاقمند در عرصه هنر نمایش نیز درخواست کرد در کنار بهره بردن از فرهنگ ایرانی اسلامی خلاقیت و نوآوری را فراموش نکنند.
پایان پیام/
نظر شما