خبرگزاری شبستان: مسجد پایگاه اجتماع مردم و زمینه‌ساز ایجاد وحدت و همبستگی هرچه بهتر و بیشتر در میان اقشار مختلف اسلامی و دیدار با همدیگر در هر صبح و شام است از آن رو پیامبر(ص) شخصاً دستور می‌دهند که قبرشان را در داخل مسجد قرار دهند.
خداوند در مورد مسجد قبا در سوره توبه آیه 108 می‌فرماید«لاتقم فیه أبداً لمسجد أسس علی التقوی من أول یوم أحق أن تقوم فیه. فیه رجال یحبون أن یتطهروا والله یحب المطهرین». (تو ای رسول ما هرگز در مسجد آنها قدم مگذار(مسجدمزار) که همان مسجد(قبا) که بنیانش از اول به پایه تقوای محکم بنا شده بر اینکه در آن اقامه نماز کنی سزاوارتر است که در آن مسجد مردان پاکی که مشتاق تهذیب نفوس خودند در آیند و خدا مردان پاک مهذب را دوست می‌دارد).
بیشتر مفسران بر این عقیده‌اند که مراد از مسجد در این آیه مسجد قبا است و در ادامه آیه به خصوصیات مسجد قبا اشاره می‌کند که در واقع بیان‌گر علت قداست آن است. قرآن کریم در سوره توبه آیه 109 زیبا و رسا تفاوت مسجد قبا و ضرار را بیان می‌کند. «أفمن أسس بنیانه علی تقوی من الله ورضوان خیرأم من أسس بنیانه علی شفاجرف هارفانهاربه فی نارجهنم والله لایهدی القوم الظالمین». (آیا کسی که مسجدی به غرض تقوی و خداپرستی تأسیس کرده و رضای حق را طالب است مانند کسی است که بنایی سازد بر پایه سستی در کنار سیل که زود به ویرانی کشد و عاقبت آن بنا از پایه به آتش دوزخ افتد؟ و خدا هرگز ستمکاران را هدایت نخواهد فرمود).
از این آیه می‌توان به این نکته رسید که مسجد قبا، مسجدی است که به مسلمانان سود و بهره می‌رساند ولی مسجد ضرار برعکس آن است. در سوره توبه،107 آمده است «والذین اتخذوا مسجداً ضراراً». (بانیان و سازندگان مساجد تقوی کسانی هستند که ایمان به آخرت و روز جزا دارند و اهل نماز و زکات هستند و جز از خدا نمی‌ترسند).
پس می‌توان نتیجه گرفت که لازم است مسجد براساس تقوا و رضایت الهی بنا نهاده شود و اساساً در قاموس قرآن کریم آنچه قابلیت عروج و صعود به درگاه الهی را دارد، همان تقواست و صاحبان آن، یعنی انسان‌های تقوا پیشه هستند نه صورت و ظاهر عمل. مسجد کلاس و آموزشگاه تربیتی و انسان‌ساز، پایگاه تقوی و تربیت نفس است و هرکس در آن راه یابد، در مقام طهارت درون و برون خود از هر نوع نجاست و خباثت برآید. اهل مسجد باید کسی باشد که پایبند به تمامی شئونات الهی و دینی خود باشد و در میان مردم به راستی و درستی مشهور باشد.
خداوند در سوره نور آیات 36 تا 38 ویژگی‌های اهل مسجد را اینگونه بیان می‌کند «فی بیوت أذن الله أن ترفع ویذکرفیها اسمه یسبح له فیهابالغدووالأصال. رجال لاتلهیهم تجاره ولابیع عن ذکرالله وإقام الصلوه وایتاء الزکوه یخافون یوماً تتقلب فیه القلوب والابصار.لیجزیهم الله أحسن ماعملوا ویزیدهم من فضله والله یرزق من یشاء بغیرحساب». (در خانه‌هایی خدا رخصت داده که آنجا رفعت یابد و در آن ذکر خدا شود و صبح و شام تسبیح و تعزیه ذات پاک او کنند. پاک مردانی که کسب و تجارت آنان را از یاد خدا و به پاداشتن نماز و پرداختن زکات غافل نمی‌سازد و از روزی که دل و دیده‌ها در آن روز حیران و مضطرب است ترسان و هراسانند. تا خدا در مقابل بهترین اعمال ایشان جزا و ثواب عطا فرماید و از فضل و احساس خویش بر آنها بیفزاید و خدا هر که را خواهد روزی بی‌حد و حساب بخشد).
نتیجه‌گیری کلی که می‌توان از این آیات گرفت این است که کتاب خدا برای مسجد فضیلتی بس بلند و مقامی بس ارجمند قائل است. مسجد، خانه خدا محل عبادت و برترین و شریفترین مکان روی زمین است، مسجد مرکز اتصال قلب و روح به محبوب حقیقی و جای شنیدن دعوت حضرت دوست به سوی خیر و کمال است. مسجد خانه قرآن کریم، مدرسه عشق، مکتب دانش، مرز بینش و محل گرفتن فیوضات ربانیه از عالم قدس است. مسجد مکان تبلیغ و ارشاد و هدایت مردم و عرضه کردن قوانین الهی و آشنا کردن مردم با آن است. پایگاه اجتماع مردم و زمینه‌ساز ایجاد وحدت و همبستگی هرچه بهتر و بیشتر در میان اقشار مختلف اسلامی و دیدار با همدیگر در هر صبح و شام است.
منبر مسجد، سنگر بزرگ نورافشانی مبلغان و گویندگان عالم و عامل است، منبری که جایگاه پیامبران و اوصیا آنها و اولیا الله است. محراب مسجد، محل جنگ و حرب است. جنگ با سه دشمن، دشمن درونی(هوای نفس) و دشمن بیرونی. یکی شیطان و دیگری هر انسانی که کار شیطانی انجام می‌دهد و در مقام گسترش کفر، نفاق، فحشا، فساد، طاغوت و هرآنچه مظهر آن است.
در جامعه امروز، مبلغان و آشنایان به معارف الهی وظیفه سنگینی را برعهده دارند. آنان باید جوانان را هرچه بیشتر با معارف الهی آشنا و با تقویت هرچه بیشتر نهاد بسیج جوانان را با مسجد آشنا کنند.
پایان پیام/
نظر شما