به گزارش خبرگزاری شبستان؛ حضرت آیت‌الله جوادی آملی در بیانی با اشاره به مفهوم حجیت و عصمت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها آورده‌اند: گفته میشود که این بانو حجت بر ائمه (علیهم‌السلام) است؛ برای این جهت است که در حجیت، نبوّت یا رسالت، امامت لازم نیست؛ آنچه که محور حجیت است، عصمت است. اگر یک انسانی معصوم بود در این صورت یقین داریم حرف او، فعل او، تقریر او، سکوت او و قیام او و قعود او حجت خداست.
اینکه در زیارت «آل‌یس» به پیشگاه ولی عصر (ارواحنافداه) سلام عرض می‌کنیم، به تک تک حالات او سلام عرض می‌کنیم؛ برای اینکه تک تک حالات او معصومانه است «السلام علیک حین تقوم، السلام علیکم حین تقعد، السلام علیک حین تقرأ وَتبین، حین ترکع و َتسجد»؛ آن وقتی که برمی‌خیزی، آن وقتی که می‌نشینی، آن وقتی که سخن می‌گویی، آن وقتی که تقریر می‌کنی، آن وقتی که رکوع داری، آن وقتی که سجود داری. جامع همه اینها همان است که در سورهٴ مبارکهٴ «انعام» آمده است که ﴿قُلْ إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُکِی وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِی﴾. خب اگر کسی معصوم بود، حیات و مماتش این است، شئون حیات و ممات این است [و] ما به تک تک این شئون معصومانهٴ معصوم ، عرض ادب می‌کنیم.
معیار حجیت عصمت است؛ نه نبوت، نه رسالت و نه امامت و چون این بانو (سلام‌الله‌علیها) معصومه است، حجت خداست.
سرّ حجیت حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) بر ائمه
اینکه گاهی علی‌بن‌ابی‌طالب (سلام‌الله‌علیه) به سخنان بی‌بی استشهاد می‌کند که فاطمه چنین گفته است این استدلال به قول حجت‌الله است؛ اما سر اینکه او حجت بر معصوم هم هست، این است که ائمه (علیهم‌السلام) عالم غیب‌اند «بما کان وبما یکون وَبما هو کائن الی یوم القیامة»؛ اما منابع علمی اینها گاهی از رسول اکرم (صلّی‌‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) شنیده‌اند، گاهی از باطن قرآن کمک می‌گیرند و گاهی از مصحف فاطمه [است] وقتی امام معصوم (سلام‌الله‌علیه) دارد خبر غیب می‌دهد؛ از او سؤال می‌کنند که این خبر غیب را از کجا گرفته‌ای. می‌گوید: در مصحف مادرمان [است] خب، این مصحف فاطمه چیست؟ همان است که جبرئیل (سلام‌الله‌علیه) نازل می‌شد و این معارف را می‌فرمود و وجود مبارک فاطمه (سلام‌الله‌علیها) تلقی می‌کرد؛ بعد به امیرالمؤمنین می‌فرمود [و] امیرالمؤمنین املای او را نوشته و کتابت می‌کرد (کاتب این بخش از وحی هم بود)، شده مصحف فاطمه. آن وحی تشریعی بود که با انقطاع عمر مبارک رسول گرامی (علیه‌وعلی‌آله‌آلاف‌التحیة‌والثناء) به پایان رسید.
انقطاع وحی تشریعی و باقی بودن وحی تسدیدی
اگر در نهج‌البلاغه آمده است که وجود مبارک امیرالمؤمنین درباره رحلت پیغمبر (سلام‌الله‌علیهما) فرمود: «لقد انقطع بموتک ما لم ینقطع بموت غیرک من النبوّة والانباء من أخبار السماء» آن ناظر به وحی تشریعی است، وگرنه وحی تسدیدی، تعریفی، انبائی (انحا و اقسام وحی) که «الی یوم القیامة» مخصوصاً در شبهای قدر نازل میشود، این دوام دارد.
این گونه از وحی‌ها در شبهای جمعه، در لیالی قدر بر ائمه (علیهم‌السلام) نازل می‌شد و بر وجود مبارک ولی عصر (ارواحنافداه) هم نازل میشود. این وحی قطع نشده است؛ این‌گونه از معارف غیبی به وسیله جبرئیل (سلام‌الله‌علیه) نازل می‌شد، فاطمه (سلام‌الله‌علیها) تلقی می‌کرد و اینها را حفظ می‌کرد و برای امیرالمؤمنین املا می‌فرمود، وجود مبارک امیرالمؤمنین (سلام‌الله‌علیه) اینها را می‌نوشت، شده مصحف فاطمه و این مصحف الآن در نزد وجود مبارک ولی عصر (ارواحنا فداه) هست. این از منابع علم غیب ائمه (علیهم‌السلام) است که وقتی از یک امام معصومی سؤال می‌کردند یا گاهی خود آنها بلا واسطه و قبل از سؤال و مستقیم می‌فرمودند: در مصحف جده ما (در مصحف فاطمه) چنین آمده است. این میشود حجت خدا بر خلق اجمعین، مخصوصاً در معارف غیبی نسبت به ائمه اطهار (سلام‌‌الله‌علیهم اجمعین).
پایان پیام/
نظر شما