خبرگزاری شبستان/ چهارمحال و بختیاری
در شرایط کنونی که جهانی سازی تمامی ابعاد فرهنگی جوامع را شامل شده است، تمرکز زدایی بیش از هر زمانی احساس می شود و محصولات فرهنگی جوامع کوچک که از تندباد نمادهای نامطلوب جهانی شدن مصون مانده اند عرض اندام می کنند.
صنعت گردشگری حالا به عنوان ابزاری برای عرضه این محصولات که تا بیش از این ناشناخته بوده به مدد ارتباطات نوین و شبکه های گسترده اجتماعی ماهیت ویژه‌ای یافته است.
در شرایط کنونی آن دسته از فعالیت‌هایی را گردشگری مسئولانه می دانند که با دورترین نقاط پیوندی پایدار داشته باشد چراکه گردشگری نوین وامدار سنت ها شده است.
در کشور ایران که گونه گونی اقوام و رنگارنگی جغرافیایی‌اش زبانزد خاص و عام است، این سنت ها به عنوان متاعی ارزشمند نمایان شده و در شرایط جهانی جهانگردی برای خود جایی ویژه گشوده است که نهادینه شدن ضوابط اکوتوریسم یا بوم گردی توسعه پایدار را در صنعت گردشگری نوید می دهد.
اینکه چطور از جای جای این سرزمین بتوان به شایستگی بهره برد و در ضمن صیانت از زیست بوم رونق اقتصادی را در واحدهای کوچک اقتصادی به جریان انداخت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و این مهم نیازمند راهنمایی های بیش از پیش مسئولان مربوطه و ارائه آموزش های لازم در این زمینه است.
استان چهارمحال و بختیاری یکی از معدود استان های کشور است که در زمینه بوم گردی شرایط ایده‌آلی دارد به نوعی که می توان گفت در شهرستان های نه گانه این استان محیط های مناسبی برای بوم گردی و گذراندن اوقات فراغت گردشگران وجود دارد.
در حال حاضر در این استان مردم و حتی به نوعی می توان گفت مسئولان هم با این پدیده به صورت ناشیانه برخورد می کنند و به اهمیت و جوانب مثبت آن یا آگاه نبوده و یا اینکه به آن ها بهای چندانی نمی دهند و این در حالی است که توسعه بوم گردی به زیرساخت ها و سازه های گران قیمت نیاز ندارد.
توفیق در این موضوع بیشتر به جنبه های نرم افزاری و آموزشی بستگی دارد. در این راستا حفظ و صیانت از محیط زیست را می توان یکی از مقوله های بوم گردی عنوان کرد و گفت در مرحله نخست آموزش برای طبیعت گرد و راهنمایان گردشگر ضروری است.
کارشناس طبیعت گردی و روستاهای هدف گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری چهارمحال و بختیاری ضمن تعریف بوم گردی به خبرنگار شبستان گفت: بوم گردی بر پایه بازدید گردشگران از چشم اندازهای طبیعی و اشکال مختلف زندگی جوامع محلی در محیط های گوناگون استوار است.
مرتضی محمدیان دهکردی با بیان اینکه ترویج بوم گردی به معنای آسیب رساندن به محیط زیست نیست، تصریح کرد: بوم گردی در واقع در جهت بهره گرفتن گردشگران از منابع طبیعی خدادادی و آشنا شدن گردشگران با خرده فرهنگ ها در راستای احترام به طبیعت و تقویت همبستگی ملی است.
وی شرایط استان را متناسب با بوم گردی عنوان کرد و اظهار داشت: طبیعت بکر و زیبای چهارمحال و بختیاری و وجود مناطق بکر طبیعی نظیرسبزکوه، هلن، دیناران، کوهرنگ، بازفت و لردگان بواسطه زیست بوم عشایر بختیاری و قشقایی بهترین منطقه برای بوم گردی در این استان به شمار می رود.
محمدیان با اشاره به رابطه بوم گردی با جامعه میزبان(جامعه محلی) افزود: ارائه محصولات جامعه میزبان به گردشگران موجب ایجاد اشتغال و درآمدزایی برای جامعه میزبان و تبادل فرهنگ ها خواهد شد.
وی خاطر نشان کرد: بوم گردی را باید به سمتی سوق داد که جامعه میزبان از آن سود ببرد و اگر این اتفاق نیفتد به هیچ وجه فعالیت اکوتوریسم معنا نمی یابد.
پایان پیام/
نظر شما